My ex-boyfriend My Professor

Chapter 52

"Honey baka anong mangyari sa anak na'tin"  umiiyak na sabi ng mommy ni Dyle

" Stop it Honey! makakaligtas ang anak natin" at niyakap nito ang asawa

Nakita ko ang cousin ni Dyle na si ate Adele kaya lumapit ako sa kanya" Ate adele ano na pong  balita? tanong ko kay ate adele

" Limang oras na Ella pero hindi parin lumalab----"naputol ang sinasabi ni ate dahil biglang bumukas ang OR at lumabas ang Doctor.kaya isa isa kaming pumunta sa Doctor

"Doc, kamusta na po ang anak ko" tanong ni Tita

Tinanggal muna ng doctor ang facemask nya at humarap sa amin

"Successful ang operation namin sa kanya" salamt nakahinga kami ng maluwag

"Ngunit?" putol ng doctor .shit! bakit pa suspense pang nalalaman si Doc, bat ang tagal dapat talaga thrill? naghihintay kami ng kadugton nito lahat nakatotok sa Doctor walang huminga .chos lang . ang hindi humihinga

"Hindi naman alam kong kailan sya magigising. Im sorry" malungkot na sabi ng doctor sa amin

"What?  Anong sinasabi nyo Doc,? Kakasabi nyo lang na successful ang operation tapos,tapos hindi nyo alam kong kailan sya gigising. Naglulukohan ba tayo dito?" sigaw ko sa doctor hindi ko mapigilan ang sarili hindi sumigaw .dahil hindi ko matanggap ang sinasabi nya.

"Im sorry for all of relatives of the patient, Dalawang balang ang tama nya sa katawan nya at may marami pang pasa ang katawan nya. Tumama rin ang ulo nya sa kong saan. muntik na ngang nag break down ang katawan nya buti nalang malakas ang pasyente. kung hindi siya magigising with in 36 hours, Macocomatose sya. At hindi naman alam kong kailang siya magigising." paliwanag ng doctor

Umiyak lang ako ako hindi ko kayang mawala siya. Hinding hindi ko mapapatawad ang sariki ko kong may mangyaring masama sa kanya. Ako dapat diyan Dale. Ako dapat ang nakikipag kalaban sa kamatayan.

"Magkano ba! Magkano ba Doc? Sabihin mo? Ilang milyon ba ang kailangan nyo para  ligtas si Dyle. please sabihin mo Doc," pag makaawa ko sa doctor

"Ella tama na!" saway sakin ni Daddy

" No dad." napaupo ako sa sahig" hindi ko kaya" mahinag sabi ko

"Tama na anak mag pahinga ka muna " at inalalayan ako ni mommy natumayo at dinala sa kwarto ko.

humiga ako sa kama at tumalikod. Umiyak lang akon ng umiyak. ang hirap hindi ko matanggap

"Anak"tawag sakin ni mommy at hinawakan ako kaya humarap ako sa kanya." Anak pagsubok lang ito. wag kang susuko. Narinig mo naman ang sabi ng doctor diba? na critical ang condition ni Dyle. pero lumaban sya kasi alam ny na may nag hihitay sa kanya paggising nya. kaya ikaw rin lumaban ka rin para sa kanya anak. tatagan mo ang sarili mo. alam kong malalagpasan din ninyo ito. Hindi ka namin pababaya at pati narin ang panginoon kaya lumaban ka anak" mahabang paliwag  ni mommy sakin

Umiiyak lang ako sa balikat ni mommy" Pano kong mapagod po sya ? pano na po ako? Ayaw ong mangyari iyon mom. Ikamamatay ko. Hindi ko po sya kayang mawala mom"

"wag mong isipin nya anak .Think positive. humarap si mommy sakin at ngumiti."Ipag dasal nalang natin na magiging okay na ang lahat."

"Thank you mom" pinapalakas nya kasi ang luob ko. nagpapasalamat ako na binigyan ako ng ina na katulad nya