Druk vertellend zat Tess tegenover me aan de eettafel. Ze had uitgebreid verteld over haar dag en was erg enthousiast. 'En hoe was jouw dag?' vroeg ze uiteindelijk. Ik haalde mijn schouder op. 'Niet zo veel gedaan, alleen wat boodschappen en een boek gelezen'. 'Verder niks anders?' vroeg ze verbaasd. 'Nou ik heb ook gegeten, want dat zal wel moeten en ik ben naar de wc geweest'. 'Ho, bespaar me de details' zei ze lachend. Het was een tijdje stil en ik prikte met mijn vork in de lasagne. 'Ik ga vanavond wat drinken met een oud-klasgenoot, ga je mee?'. Ze keek verrast op maar die blik veranderde een paar seconden later. 'Ik kan niet, sorry. Heb t druk'. Had ik een keer een goed voorstel Ze nam een laatste hap en ruimde toen haar bord op. 'Ik ga naar boven, moet m'n presentatie nog een beetje aanpassen en dan ga ik op tijd slapen' zei ze terwijl ze in de deuropening stond. 'Is goed, ik ga nog wel een beetje opruimen hier' zei ik terwijl ik rond keek in de keuken. Ik hoorde haar de trap op lopen en plofte op de bank neer. Die keuken opruimen komt later wel.
Om 5 over 9 stond ik voor de bar. Michael was er nog niet dus ik besloot nog even buiten te wachten. Het was toch niet koud. Ik was net op tijd van huis vertrokken omdat ik in slaap was gevallen op de bank. Dus toen ik om half 9 wakker werd gemaakt door Tess die vroeg hoe laat ik wat ging drinken moest ik me snel nog klaar gaan maken en hierheen fietsen. Ik kwam meestal te laat op afspraken dus stiekem was ik best blij dat hij er ook nog niet was. Al jarenlang kwam ik steeds als laatste overal aan en ik zei steeds weer tegen mezelf dat ik op moest schieten als ik me aan het klaar maken was, maar altijd kwam ik alsnog te laat. Ik keek op mijn horloge en hoopte dat hij geen andere mensen mee zou nemen en toen ik hem 5 minuten later in zijn eentje aan zag komen fietsen was ik erg opgelucht. Hij zette zijn fiets naast die van mij neer en hield de deur voor me open. 'Ladies first' zei hij en hij knikte naar de deuropening. 'Je bent wel een echte heer geworden zeg' lachte ik en ik stapte naar binnen. Ik rook meteen een combinatie van alcohol en rook, wat natuurlijk wel logisch is voor een bar. Michael wees richting een tafeltje bij het raam en we liepen er samen heen. 'Wat mag het wezen?' vroeg hij terwijl ik ging zitten. 'Doe maar een bacardi cola' zei ik en hij liep naar de bar. Even later kwam hij terug met twee glazen drinken. Hij zette de glazen neer en ging zitten. 'Nou vertel eens wat over jezelf. Of moet ik beginnen?' vroeg hij en ik haalde mijn schouders op. 'Vertel jij eerst maar, ik ben niet zo interessant' zei ik en hij keek me recht in mijn ogen aan en glimlachte. 'Dat betwijfel ik'. Was hij nou aan het flirten? Vast niet. Ik sprak gewoon nooit met jongens af. Daarom voelde ik me ook een beetje ongemakkelijk. Hij vertelde over zijn school waar hij heen ging vanaf klas 4, zijn vervolgopleiding waar hij mee bezig was en zijn huisgenoten. Tussendoor haalde hij steeds nieuw drinken en na een uur was hij pas uitgepraat. Ik had ondertussen al meerdere glazen drank op en voelde me al een beetje dronken worden. 'Zullen we dansen?' vroeg ik opeens. 'Natuurlijk' antwoordde hij en hij stond op. Hij pakte mijn hand en trok me omhoog. Ik moest lachen en kon bijna niet eens meer rechtop staan. 'Word je zo snel dronken?' vroeg hij.' Denk het' lachte ik en liep met hem naar de dansvloer. Hij liet me zijn moves zien en ik moest erom lachen. Hij ging dicht bij me staan en sloeg zijn armen om mijn middel. Ik keek hem verward aan en wilde zijn armen weg drukken, maar toen kuste hij me vol op mijn mond. Dat was één van de laatste dingen die ik me herinnerde.
-------------------------
Cliffhangerrrr *Dum dum dum dum......*
Maak je geen zorgen, ze gaat niet dood (zou beetje sneu zijn als ze al in hoofdstuk 2 dood zou gaan)
2 hoofdstukken op 1 dag, you lucky bastards ;)
JE LEEST
Don't Let Go [Vervolg Unconditionally]
Romance'Ik wilde haar niet verliezen, ze was mijn alles. Ik kon het me niet voorstellen hoe ik 's ochtends wakker zou kunnen worden zonder haar mooie gezicht naast mij. Hoe zou ik 's avonds nog in slaap kunnen vallen als ik haar stem nooit meer zou horen...