Finn'in üzerinden hemen indim. Annem sesi duymuş olmalı ki kapımı çaldı. "Lucy? Ne oluyor? İyi misin?" dedi. 'Evet anne sadece korkudan ölüyorum.' demek geldi içimden. "E-evet anne iyiyim sen git." dedim. "Peki." dedi annem. Kafamı Finn'e çevirdim anlamsız bakışlarla bana bakıyordu.
"Kim kime ne yapmış?" dedi. Yanaklarım alev topuna dönüşürken "üstümdeydin." dedim. Kahkaha attı. "Lan gerizekalı annem gelicek gülme." dedim. Gülmeyi bıraktı ama sırıtıyordu. "Sen geldin üstüme yattın ne yapsaydım?" dedi. "Ya tamam utandırma." dedim.
Biraz odamda oyalandıktan sonra "Ben seni nasıl göndericem şimdi?" dedim. "Kapıdan?" "Tabi canım kapıdan gitte annem beni kessin sonra çiğ çiğ köpeklere yedirtsin sende mutlu mesut yaşarsın." dedim. "Ya sen çok gevezesin." dedi. "Ben geveze değilim sen çok sususyosun hiç konuşmuyorsun." dedim. Aslında daha konuşmaya devam ederdim ama annem kapıyı yine çalınca sustum. "Lucy niye kendi kendine konuşuyosun? Yoksa biri mi var odanda?" dedi. Sıçtın Lucy. "Yok anne telefonda Sam ile konuşuyorum." dedim. "Tamam ben kahvaltıyı hazırladım gelirsin." dedi ve kapımın önünden gitti. Finn "Sam kim?" dedi. "Arkadaşım." dedim. Derim bir nefes verdi. "Neden sordun?" "Hiiç merak ettim." dedi. "Tamam, bence pencereden atla." dedim. İçim 'saçmalama kolu bacağı kırılır.' diyordu. Ama annem beni değişik fanteziler ile öldürürdü. "Tamam atlarım." dedi. "Bu arada senden birşey isteyeceğim Lucy." dedi. "Efendim." "Bugün ve dün gece olan olaylardan kimseye bahsetme lütfen magazinlere manşet olmak istemezsin herhalde?" dedi. "Söylemem ama sen gitsen iyi olur." dedim. Tamam anlamında başını salladı ve pencereye yöneldi. Pencereden çatıya indi ve çatıda yürüyerek çatının ucundan aşağı atladı. İlk önce biraz korkmuştum birşey oldu diye. Ama birşey olmadığını görünce rahatlamıştım. "Lucy! Hadi omletin soğudu!" diye seslendi annem. "Geliyorum!" dedim ve odamdan çıkarak hızla aşağı indim.
Finn...
Saçma bir şekilde yürürken sırıtıyordum. Biraz yürüdükten sonra evime girmek için sağa yöneldim ve elimi cebime attım. Ama cebimde değildi. "Hassiktir." diye mırıldandım. Büyük ihtimalle Lucy'de kalmıştı. Evin ziline bastım. Karşıma annem çıktı. "Finn neredeydin çok korktum oğlum." dedi. Nasıl bir açıklama getireceğini bilmiyordum. O sırada arkadan abim çıktı ve "Anne sana söylemiştim bir arkadaşında kalacaktı." dedi ve hayatımı kurtardı. Gülümsedi ve göz kırptı. Sağol anlamında bir bakış attım ve içeri geçtim.
Yb attım (siz bilmiyodunuz tabi)
aryawolfhard bölüm at bb
