naputol ang kanyang pagsasalita ng naramdaman niyang may tumonog sa taas ng sinasakyang niyang elevator. Napansin niya rin ang mabilis na pag ilaw ng mga numero sa loob. Kung kaya't nabitawan niya ang kanyang hawak na cellphone. Muli itong napahawak sa kanyang bibig. Maluha luha na ito. Mabilis na ang ang pagbasak ng elevator may nangyaring pagsabog sa makina nito at naputol ang taling nauugnay dito. Mabilis ang pagtakbo nito pababa. Nagbibigay narin ito ng malalakas na ingay.
Natumba si Judith sa bilis ng pagbaba ng elevator tumama ang kanyang ulo sa sahig nito. Malakas ang kanyang pagkakatama sa sahig. Tumalsik ang kanyang mga dugo mula sa kanyang ulo. Kasunod nito ang paghulog ng makina ng elevator sa kanya, makikita mong pisang pisa ang kanyang bungo. Tumalsik ang kanyang isang mata at lumabas ang kanyang utak.
**********
Akio's P.O.V"Hello? Nurse Judith? Hello?" May narinig akong malakas na tunog ng pagbagsak mula sa kabilang linya. Biglang bumilis ang pagtibok ng aking puso dahil sa kaba. Kusang akong napatakbo patungong ospital. Wala akong paki kahit malayo ito, I need to know what's going on. Kung bakit ganon nalang ang panginginig ng kanyang boses.
Binilisan ko pa ang pagtakbo. Kailangan kong makarating doon. As soon as possible. Sa aking pagtakbo may narinig akong sirena ng isang fire truck. Papasok ito sa eskwelahan. Napatigil ako at tinitigan kung saan to papunta. No. No. No. Not again.
Papunta ito sa ospital. Kahit hingal na hingal na ako pinilit ko paring tumakbo ng mabilis. Hindi ko mapigilan na mag isip ng kung ano ano. Di pwede. Pagkadating ko sa tapat ng hospital. Namataan ko ang ilang doktor at nurses dito kasama ang mga pulis at bumbero. Dirediretso akong naglakad palapit dito. May akong naririnig akong umiiyak. Tinawag nito ang aking pansin. I saw a body covered with a white cloth punong puno ito ng dugo. Bigla akong napahinto sa paglapit at natulala.
"Bata anong ginagawa no dito? Bawal ka dito. Dun ka na"
Di nako naka angal pa. Itinaboy ako ng pulis palayo dito. They are starting to cover the entrance of the hospital with their yellow tapes. Naririnig ko parin ang paghikbi ng babaeng malapit sa bangkay. I know her, matalik siyang kaibigan ni Nurse Judith. At alam ko kung sino ang taong nababalutan ng puting tela na iyon. F*ck. Bakit? Ginulo ko ang buhok ko dahil sa frustration.
Dumadani na ang mga estudyanteng nakiki -osyoso sa nangyari. Naririnig ko rin ang mga usap usapan nila.
"Gosh nawawala daw yung usang mata niya" sabi ng isa.
"Ewww that's somewhat" sagot naman ng isa na may halong pandidiri ang kanyang mukha at umaaktong parang nasusuka.
May tumapik saking balikat. Di ko na to inabalang hinarap. I know them already.
" Tinatawag ka namin pero di ka lumilingon, bilis mo rin tumakbo kanina" Eijan said.
I'm not really in the mood to talk to them. "Bro, gabi na bukas na yan. Baka maabutan tayo ni dean dito sa labas." Pag aaya sakin ni Cloud. Nagsimula akong maglakad nang di sila pinapansin.
Usap usapan sa dining hall ang nangyari sa ospital. Hanggang ngayon ay iniisip ko parin kung sino ang kagagawan dito. Tumingin ako sa kabilang mesa. She's not here again. Kinain ko na ang pagkaing nakaharap sa akin.
*********
Nasa loob ako ng aking kwarto sa boys dorm. Di ako mapakali kanina ko pa iniisip ang aking mga nakita. I can't believe it kausap ko lang siya kaninang umaga. How could it be? Ipinalabas ng school administration na ang pagkasira ng elevator ang dahilan ng pagkamatay ni Nurse Judith. Hindi ako naniniwala dun maayos pa yun kanina. Lumabas ako sa aking veranda upang magpahangin.
Habang nagpapahangin. Parang may nahagip ang aking mga mata na pigura ng isang tao. Nakahoody ito. Kilala ko siya. Where is she going? Paano siya nakalabas ng kanyang kwarto?
I have no choice kundi sundan siya. Naghanap ako ng paraan para makababa. Kailangan kong dumaan sa veranda. Bahala na. Dahan dahan kong inakyat ang mga bintana. Di ko maiwasang kabahan sa aking gingawa. It's really dangerous but I have to take the risk. Napadulas ang aking mga paa dahilan para ma out balance ang aking katawan buti nalang ay napahawak ako sa isang bakals na nakatusok sa pader. Shit.
Lumipas ang ilang minuto ay nakbaba narin ako. Agad agad ko itong sinundan. Anong ginagawa niya? Bakit siya mag isa?
Sinundan ko ito. Hindi nga ako nagkakamali sa aking iniisip she's really going here. Pumasok ito sa loob ng walang katakot takot. Madilim na ang paligid malapit nang mag hating gabi. Naglakad rin ako papasok. Hinanap ko king nasan siya. Bigla nalang siya nawawala. Luminga linga ako sa paligid. Ang dilim. Malapit lang ako sa sirang elevator. Patuloy parin ako sa pagsilip ko kung nasan siya.
" Are you looking for this "
Bigla akong napaharap. Ako ay gulat na gulat I can't deny it. Taas ang aking balahibo. Kung di madilim ay siguro makikitang mong namumutla ang aking mukha. Nanlamig ang aking mga palad sa aking nakitang hawak hawak niya. Humakbang siya palapit sakin at iniaabot sakin ang isang kapirasong mata.
"You're looking for this right?" She said. Napakalamig ng boses nito. Di manlang ito nag atubiling hawakan ang nawawalang mata ni nurse Judith.
ay narinig kaming nag uusap sa labas. Hinila niya ako papasok sa isang kwsarto sa ospital. Nanginginig nako. Npansing kong balot na balot ang kanyang mga kamay.
" wala naman pre tara"
Rinig naming sabi nila. Marahil ay mga guards. Tumingin ako sa tabi ko at wala na siya. May naramdaman akong parang may natapakan ako. Laking gulat ako ng nasa paa ko na ang nawawalang mata ni Nurse Judith.
*****
A/N: you might leave you thoughts about my story by putting a comment. Thanks. Again sorry for Grammatical errors and typo.
BINABASA MO ANG
DARK SECRETS
Mystery / ThrillerYou really don't know what's the real face behind the mask of every people you've met.