အရိုးထိေအာင္ရူး(Z+U){COℳPℓξፐξD}

အရိုးထိေအာင္ရူး(18) Final(Z+U)

ေႏြ.....

မိုး.....

ေဆာင္း.....

ရာသီစက္၀န္းေတြ သုံးခါေလာက္ ေျပာင္းခ့ဲျပီ

က်ိဳးပ့ဲပ်က္စီးသြားခ့ဲတ့ဲ ဘ၀ က်ိဳးပ့ဲပ်က္စီးသြားခ့ဲတ့ဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ယုံၾကည္မႈ

ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ လံုေလာက္သည့္အခ်ိန္ဟု မဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ရရိွခ့ဲသည့္ စိတ္ဒဏ္ရာေတြအတြက္ေတာ့ သက္သာစျပဳသည့္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုဟု သတ္မွတ္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္...

သားအဖႏွစ္ေယာက္တည္း ေနခ့ဲသည့္အိမ္ေလးက အခုေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္း ေျခာက္ကပ္အထီးက်န္စြာ

အေဖဆိုသည့္အေတြး ဦးေႏွာက္ထဲ၀င္လာတိုင္း Kim jonginဆိုသည့္လူၾကီးကို အေသြးထဲ အသားထဲက မုန္းတီးမိပါသည္။

ကြ်န္ေတာ့လို သားမိုက္ကို ေမြးမိလို႔ အေဖေသရတာ..

ခြင့္လြတ္ပါ အေဖရယ္... ကြ်န္ေတာ့ကို ခြင့္လြတ္ပါေနာ္...

ျဖည္မဆည္းႏိုင္တ့ဲ ေနာင္တတို႔ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နာက်ည္းမုန္းတီးမိကာ ယူက်ံဳးမရျဖစ္မိတာက အၾကိမ္ၾကိမ္...

တစ္ခုေတာ့ ေတာ္ပါေသးရဲ႕....

ဒီလိုမ်ိဳး အလဲလဲအျပိဳျပိဳ ျဖစ္ေနတ့ဲအခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ့နံေဘးမွာ suhoအစ္ကို ရိွေနေပးလို႔...

အစ္ကိုနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ခ်စ္သူရည္းစားဆိုတ့ဲ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြကို ျဖတ္ေတာက္ခ့ဲတာ Kim jonginရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္က လြတ္လာကတည္းကပါ

ဒါေပမ့ဲ... suhoအစ္ကိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ၾကား စည္းတစ္ေၾကာင္း တားလိုက္ပါတယ္...

ကြ်န္ေတာ့လို မျဖဴစင္ေတာ့တ့ဲသူဟာ Suhoအစ္ကိုရဲ႕ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းတ့ဲ အခ်စ္ေတြ မတန္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား...

"ကိုယ့္ဆီကို ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မလာေတာ့းဘူးလား...kyungေလး.."

"ခြင့္လြတ္ပါ အစ္ကို! ခြင့္လြတ္ပါဆိုတာထက္ နားလည္ေပးပါဆို ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္... ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္သင့္ေတာ့ဘူးဆိုတာ အစ္ကိုနားလည္တယ္မလား..."