Ayaw Ko'g Labda

11> Ayaw Ko'g Ipafall

11> Ayaw Ko'g Ipafall

Abi nakog kissan nako niya...waaaa..igo raman diay syang nagtaod sa seatbelt leche!! Uwawa sa feeling uy napalaw! Hahaha assuming ra gyud diay kaayo ko mga besh. Hahaha...

Ug nigawas na dayon mis skwelahan. Ngano gani tong gauban ming duha? Waaaa gipanglimutan man ko mga besh uy. Di ko kaexplain sa akong gibati now that I'm riding shotgun with him. Iyang scent filled the car...so intoxicating. Mura ko'g nahubog sa iyang pahumot. Bipolar gyud ning tawhana ay mousab usab lang ug kalit ang mood ug ang kinaiya.

"A-Asa ta uy?!"

Aguy stuttering ang beauty ni ate mga besh. Wa pa kagetover sa feeling nga abi ug kissan wa man diay. Hihihi laina uy di masabot murag naexcite...nag-expect...ug napakyas! Wahahaha...

"To hell..."

"Whaattt?! Kung gusto ka ikaw lang! Stop the car!!!"

"Joke..."

"Joke?! Unsay pagtuo nimo sa akong life duwaan huh? Kung ikaw wa nagvalue sa imong kinabuhi...ako I do! Huhuhu...hunonggggg!!!"

"Hahaha...Chill nerdy Yumi! I value my life too. Sayang akong kagwapo if I'll just get us killed."

Huh this guy is so unbelievable! Hambugero gyud.Pinakatawa lang sya duh samtang ako perti na nakong kulbaa. Kusog kaha kaayo ang dagan murag wa nay ugma. Lami na kaayong ihilak sa kahadlok. Murag gakurog na akong kaunoran sa kakuyaw, samtang siya cool lang. Di pa tawn ko gustong mamatay noh. I have so many dreams for myself ug para sa akong pamilya.

You see mga besh, I don't live in luxury. Every peso counts. Bisan ug parehong naay mga trabaho akong ginikanan dili ingana ka haruhay among life. Kay una nagkasakit si lola, mama ni Papa. Pabalik-balik sa hospital. She had colon cancer. I was grade seven then. Hospitalization was very expensive. Nahurot among savings for her medication pero wa ra gihapon siya kasurvived.

After ni lola, nagsakit ang papa ni Mama the following year. Wala pa gani mi kabawi emotinally and financially, pabalik-balik napod sa hospital. Faets kaayo mga besh. Usahay mura nako'g zombie moskwela kay bantay ni lolo sa hospital nigka gabii, then skwela morning. Magpuli-puli man mi ug bantay sa akong mga cousins kay among mga parents need man moreport sa trabaho para sa hospital bills.

And then again, the pain of losing was repeated. Lolo didn't make it. Nicomplicate na iyang diabetes and he passed away when I was in grade 8. Grabe among struggles mga besh kay close baya mi nga pamilya. Ug after ato nisamot ka ubos akong self-esteem. Mosugot rako nga ibully sa mga salbahis kaayong estudyante sa school.

Somehow, I've lost my appetite for life. It tasted so bland and it looked so dull. Nega kaayo ko atong panahona. Pasalamat lang ko nga naa akong few circle of friends, labi na akong bff nga si Ghenre wa jud nibuhi nako. They kept on encouraging me to overcome my grief. As in gitabangan jud ko nilang makamove on sa mga kasakit nga akong gipas-an. Then eventually, I feel lighter. Samot na tong nakaila nako si Khalil. Nainspire ko to do better in school kay grabeh kaha sya ka achiever.

"Hey, why so silent huh?"

Ug gipislit niya akong ilong. Wa ko kabantay nihunong na diay mi. Nagwild ug samot akong heart pero in a different way. Unlike ganina nga sa kakuyaw. Karon kay sa kakiligggg! Kinsa may di kiligon ana mga besh nga pagpinched niya sa akong ilong lami man kaayo sya ug smile. The signature makalaglag panga smile. Feeling nako nagheart heart akong mata. Hahaha...nipass out kos earth kadiyot uy kay nitiurok napod kos kakilig nga akong gibati.

Wa lagi koy nasulti mga besh. Igo ra kong nitutok niya samtang nagheart heart akong mata. Mura nako'g emoji ani. Hihihi...ambot uy, basta ingani gani mi ka duol, my knees go weak mura ug nahimong jelly...and I feel so fuzzy inside. Lahi ra gyud iyang effect nako. Murag mas intense kaysa mafeel nako if si Khalil akong kauban.