Ayaw Ko'g Labda

71> Ayaw Ko'g Ludhi

71> Ayaw Ko'g Ludhi

Wa ko kasabot sa akong gibati dihang nigawas ko sa coffee shop. Laming ihilak ug isyagit mga besh. I felt so small sa gitanyag sa amahan ni Iron. Ingon ana na lang gyud diay ang pagtan-aw sa mga adunahan sa sama nako? Kanus-a man nakabaton ug presyo ang gugma? Duna kaha toy pagtugot ni Iron? Wa kaha ko nila dramaha? Ingon ana na lang gyud diay siya ka desperate? Di ko gustong mo judge ni Iron, but if iyaha tong idea nga bayran ko sa iyang amahan aron itakli nako niya ang akong pagbati, gihatagan lang gyud ko niya ug dugang rason aron modistansya niya.

Di ko matatugot nga yatak-yatakan lang sa uban ang akong pagkatawo. Bisan gamay wa gyud mosantop sa akong hunahuna nga iconsider ang tanyag ni Mr. De Leon. Bisan ug sa tinud-anay makasulbad gyud sa among kalisod ang iyang gi-offer, apan sigurado ko nga di sad gyud mosugot ang akong mga ginikanan. Di man tuod mi sapian, apan adunahan mi sa integridad ug dignidad.

"Oh Yumi, naunsa man ng itsura nimo nga nagsagmuot man na?"

"Bie diha Ma. Wala, gikapoy lang ko."

"Unsay problema ha?"

"Ma, wa lagi. Nadrained lang ko sa kadaghang projects buhatonon."

"Nganong di man ka mosulti? Love life na?"

"Sus Mama uy! Di man gud."

"So naa gyud?"

Bisan ug unsaon nako ug tago, di gyud ko makalimod ni Mama. Ambot unsay timailhan, basta kay makabalo gyud siya kung dunay naghamok sa akong hunahuna. Di ba kaha ni mananag-an akong Mama noh mga besh? Hihihi...

"Ma, kanus-a lang nakabaton ug presyo ang gugma?"

"Ha? Unsa gud nang pangutanaha gang. Magsunggo man sad ta ana. Next question please."

Ingani si Mama...itry gyud na niya ug pagaan ang sitwasyon pinaagi sa iyang mga punchlines bisan usahay korni na.

"Mama sad uy. Sige ug pangutana unya ug tubagon, di magtarong ug storya."

"Aw seryos gyud diay to? Bitaw gang, nganong nakapangutana man ka ana? Unsa may nahitabo diay?"

"Ma, tubaga usa akong pangutana."

"Wala Yumi. Sukad kaniadto ug hangtod karon, ang matuod nga gugma way price tag kay dili kini baligya."

"Pero nganong naay mga tawo nga willing mobayad, maangkon lang ang gugmang ilang gipangandoy?"

"Hesusmaryosep! Unsa gud ning gipanulti nimo? Diin man ka aning mga ideyaha?"

"Gikan kong nakigtagbo sa amahan ni Iron. Iya kong gitanyagan ug kwarta aron itakli nako ngadto ni Iron ang akong pagbati..."

"Unsa?! Uy hilasa gud niya!! Unsay pagtuo niya sa atong pamilya nawong ug kwarta? Hain man ron na siya kay akong daoban?"

Daan pa lagi gyud ko, ug masayod si Mama or si Papa masinta gyud sa kalagot kay dili lalim nga tratahon ug ingon ana sa uban. Kana bitawng ubos ra kaayo ang pagtan-aw sa imong pagkatawo abi kay managlahi mo ug social status.

"Kalma lang Ma uy. Awa lagi maypa ug wa sultihi."

"Unsay kalma?! Hilasa gud ana nila? Di nako gustong makigsuod paka atong Iron ha Yumi?"

"Ma, ang Papa ni Iron ang nanglook down nako, dili si Iron."

"And how sure are you nga wa toy pagtugot ni Iron ha? Basta, palayo ato niya ug sa itang matapobreng pamilya!"

Wa nalang gyud ko molalis ni Mama kay mosamot na kataas ang diskusyon. Di pod ko sigurado if aware ba si Iron sa gibuhat sa iyang amahan. Nakatulog na lang ko nga gasige ug replay sa akong hunahuna ang gisulti sa iyang amahan nako. Sakita lagi sa buot mga besh.

"Hi Yumi, can we talk? It's still an hour before the first period."

Nakugang ko dihang nikalit ug butho si Iron sa akong atubangan. Nisayo ko ug report sa school kay sayo kaayo kong nakamata ug dili nako makabalik ug tulog. Wa ko magdahom nga moeskuyla na diay si Iron karon. Wa ko katingog dihang iya kong gisangpit.

"Yumi, please..."

Naspaced out gyud ko samtang nag-atubang niya. Somehow, my system refused to function. Nibalik lang kos kalibutan dihang iyang gigunitan ang akong tuong bukton. Gikalit nako ni ug bira nga mura ba ko ug napaso sa iyang pag gunit nako. Nahingangha ang iyang expression, wa siguro siya magdahom nga mao toy mahimo nakong reaksyon.

"Ayaw ko ug guniti. Ug wa pod tay angay nga istoryahan." Kalma pero firm ang akong tingog nga mitubag niya. Ug dayon ako siyang gitalikdan.

"Okay, I won't hold you...I'm sorry. But please, let's talk." Daw sa nagpakilooy iyang tingog nga dunay sagol kabalaka.

"Iron, please...not now. Nabungog pa ko sa gipanulti sa imong amahan. And talking to you will only remind me kung unsa ka uyamot ang iyang pagtan-aw nako."

"Yeah, I know...mao bitaw nga I'm here now to explain things to you. Please let me...whatever he had said to you, I have nothing to do with it." He sounded so desperate. His eyes reflects pain.

Oh please Iron don't give me that look kay maluoy raba dayon ko. Weakness jud nako mga besh ang magpaluoy-looy effect uy.

"You don't have to say anything. You don't have to forgive me either. Basta kay paminawa lang ko."

"Okay fine...adto ta sa library."

Niuna ko ug lakaw paingon sa library ug misunod siya nako. Gipili nako ang pinakalast nga table sa may Filipiniana section kay wala kaayoy mulingkod dinhing dapita. Nilingkod ko ug gihuwat nako siyang makalingkod sa akong atubangan.

"Only ten minutes Iron..." Mitando siya ug miginhawa ug lawom. He looked so exhausted. Ako siyang gitutokan and I noticed the dark circles under his eyes. Murag gikusi akong heart nga nagtan-aw niya.

"Thanks...you see, I wasn't aware that Christian came to see you. Uwahi na dihang nasayran nako. And I'm sorry kung unsa man gani ang iyang gipangsulti nimo. Other than he offered you money, wala na koy idea unsa pay iyang gisulti diha nimo. But please believe me, wala gyud ko magsugo niya nga buhaton to."

Kahilakon kong gahunahuna sa nahitabo gahapon. Pagka wa ko magdahom.

"It's not okay, pero wa koy mahimo...nahitabo na. Nasakitan nako. Siguro...mas maayo nga modistansya usa ta sa usag usa karon."

"Yeah, I understand and I can't blame you if gusto kang mopalayo nako."

"I'm sorry Iron, I didn't expect nga maingon ani ta."

"Me too Yumi. And I sincerely apologize for this mess. I hope we can still be friends. I promise, I won't ask for more."

Ug iyang gigunitan ang akong kamot nga akong gipatong sa lamesa. My heart bleeds for him. Nakasabot ko sa iyang kahimtang, pero will I still have the heart to be his friend knowing how his family think of me?

"I don't know Iron...daghan na kaayong mga nahitabo lately."

"Gusto ka moluhod kos imong atubangan? I'll willingly do that, maangkon lang nako pagbalik ang akong lugar sa imong heart."

"Ayaw na ug buhata Iron. Dili ko santa nga imong ludhan. Ug labaw na nga di ko santa aron kalimtan ko lang dayon ang kasakit nga akong nahiaguman."

"Malooy ka nako Yumi. You're the only true one that I have."

"Don't beg, Iron. Kinsa man gud ko ba para hatagan nimo ug ingon ana nga gibug-aton?"

"Nasayod gyud ka ug kinsa ka para nako, but I won't force myself into you. I just want to be your friend."

Mitando ko ug dayon mibarog. I am not that heartless to torment him further. Wala siyay sala nako. Dili man sad siguro na matawag nga sayop ang iyang paghigugma nako mga besh noh? He needs me, and as his friend...I should not leave him broken.

Mibiya ko sa library nga daw nigaan akong pamati. At least naklaro nako nga way kalabutan si Iron sa gibuhat sa iyang amahan. Ug nga nagkauli na sab ang among maayong kabubut-on.

"Hey Yumi, why were you with him?"

Naay nikalit ug tingog pag gawas gyud nako sa library.