79> Ayaw Ko'g Ilara
Mihunong ang sakyanan. Gipawong ni Iron ang makina. Milingi siya nako dayon milingo-lingo. Mikanaug siya gikan sa driver's seat ug mituyok paingon sa pikas side. Iyang giablihan ang car door ug iya kong gisenyasan nga mogawas. I felt so weak, murag way umoy ang akong mga batiis. I don't think kaya nakong mobarog. So, he held out a hand to me. Iya kong gigiyahan aron makagawas sa sakyanan. Niaksyon ko ug sarasay maong iyang gigunitan ang akong usang kamot while ang pikas niyang kamot nigunit sa akong hawak.
Pagyanghag nako usa pako kabantay nga naa diay mi sa boardwalk sa Naga. Dili kaayo daghan ang tawo rong gabhiona kay murag kisdom man gud ang langit daw miduyog sa nag-alburuto nakong gibati. He led me towards a corner nga way tawo. Miatubang kos dakung wanang sa dagat. Peaceful kaayo ang palibot..only a few chatter sa mga nanuroy ang madungog from a distance. Kon unsa ka malinawon ang dagat opposite niini ang akong gibati nga daw gikusokuso sa dagkong balod ug nga hapit na kini malunod.
Nangagho si Iron diha sa akong tupad apan wa siyay gisulti. Sama nako nag-atubang pod siya sa dagat murag gitimbangtimbang kon unsay angay niyang isulti.
"Nganong gidala ko nimo dinhi?" Akong gibalda ang makabungog nga kahilom taliwa namong duha.
"I just thought that you need fresh air. Sea breeze is a good therapy."
Sukad sa nahitabo, karon pa mi magkita ug usab ni Iron ug sa ingon ani pa gyud nga circumstance. Kada na lang gyud naay di maayong panghitabo naa siya kanunay. Mura ba ug mapanglantawan niya nga gikinahanglan nako siya. Does this imply something? My mind is too clouded to analyze things. And besides, I don't want to complicate my already complicated thoughts and feelings. Waaaaa labara bang sitwasyuna. Lami kaayong ikanta ug Ay kog labda!!
"Why were you there? I mean, I haven't seen you around."
"I was invited...nakiparty ko. I don't see any reason for me not to be there."
"Ah ok." Ang akong mubo nga tubag dayon nanghupaw ko.
"And why did you run away?"
"I think, the reason is too obvious. Naa man kaha ka didto, so for sure nasayod jud ka why I need to leave." I snapped at him. Grouchy kaayo inyong atey mga besh.
"Dili na mao ang punto. What I'm trying to say is that nganong mibiya man ka nga duna man kaha kay katungod?"
"And then what? Humiliate myself more? Dili na nako dugangan akong kauwaw nga gibati Iron."
"But you should have fought whatever is yours..."
"If he's mine to begin with...there should be no talk about the engagement."
"Yumi, advance ra kaayo ka mag-isip. You think too much."
"It's better to think in advance than to look stupid."
"You're not stupid..you're just being stubborn."
"I'm not being stubborn. I just know where to place myself. Dili nako ipamugos ang akong kaugalingon."
"You're just being a coward. Too afraid to fight your battles."
"What is there to fight for in the first place huh, Iron? I'm already defeated even before the battle has begun."
"Wow, how optimistic." He said sarcastically.
Nakasabot ko sa iyang punto, pero para nako man gud mga besh, nganong usikan man nako ang panahon to force myself into their lives to begin with. Sakit man tuod apan ako ning dawaton. Maayo nalang to nga for a fleeting moment akong nasinati kon unsa ka nindot ang masayran nga pareho mo ug gibati sa tawo nga natingban sa imong pagbati. Di ba, it's better than nothing at all. At least I have memories to keep no matter how short-lived it is.
YOU ARE READING
Ayaw Ko'g Labda
Teen FictionAyaw ko'g labda! Mao kini kanunay ang isulti ni Yumi kay lagi gisamokan na siya sa mga bullies nga way laing punterya kundi siya. Kon sauna magpakahilom ra siya ug molikay aron way away. Sa pagtransfer niya ug eskwelahan nagtuo siya nga mahimong pe...