Θυμοταν απλως ότι ενιωθε μια γευση στην γλωσσα της.Τιποτα παραπανω.Οταν ανοιξε τα ματια της προσπαθησε να σηκωθει ορθια κατευθειαν
-Αου.Μορφασε και επιασε την κοιλια της
-Μην κινησαι αποτομα.Της ειπε μια φωνη.Κοιταξε στην ακρη του κρεαβατιου της και βρεθηκε να κοιταει μεσα στα καστανα ματια του Κολ
-Τι θες εδώ?Φωναξε.Ο Κολ πηγε κοντα της
-Ηρεμησε δεν θα σε πειραξω κοριτσακι.Της ειπε ηρεμα χωρις ιχνος ειρωνιας στην φωνη του.Εκανε να την αγγιξει αλλα τραβηχτηκε πισω.
-Ο ναι?Επειδη ο αδεφος σου ηταν ετοιμος να με σκοτωσει…Σταματησε και τον κοιταξε.
-Πως ειμαι ζωντανη?Κοιταξε τριγυρω και καταλαβε ότι οι δυο τους βρισκοντουσαν στο δωματιο της.
-Και που είναι η Κρισταλ και η Λουνα?Τι του εκανες?
-Ηρεμησε ενταξει?Ειναι καλα.Της υπνωτισα να πανε στο σπιτι της Λουνα αφου σε εφερα εδώ.Της εξηγησε.
-Τι εγινε?Τον ρωτησε.Φοβοταν να τον πλησιασει.Εξαλλου αυτος δεν ηταν που της ειχε στειλει μυνημα όταν συναντηθηκε με τον Κλαους?
-Ο Κλαους πηρε το κινητο μου μικρη.Δεν ειχα ιδεα.Οταν σε βρηκα ησουν σχεδον νεκρη.Και σου εδωσα το αιμα μου.Μετα σε εφερα εδώ και όταν εφτασαν οι φιλες σου της υπνωτησαν να πανε στο σπιτι της Λουνα.Της εξηγησε.Δεν ηξερε?Σκεφτηκε
-Οποτε δεν βοηθουσες τον Κλαους?
-Φυσικα και όχι.Πηγε πιο κοντα της και επιασε το χερι της.
-Ποτε δεν θα σε πειραζα.Τωρα την κοιταζε στα ματια.
-Εσυ με εσωσες.Ειπε χωρις να είναι ερωτηση αυτή την φορα.
-Φαινεται ότι δεν ειμαι ένα ακαρδο τερας τελικα.Ειπε εκεινος
-Με εσωσες.Ειπε ξανα και αυτην την φορα τον αγκαλιασε.Ο Κολ την αγκαλιασε και εκεινος.
-Δεν θα τον ειχα αφησει να σε πειραξει εξ αρχης αν το ηξερα.Της ειπε.Η Λορεν τραβηχτηκε πισω απαλα.
-Σε ευχαριστω Κολ.Του ειπε.Εκεινος της χαμογελασε.
-Οποτε ειπες ότι η Κρισταλ θα μεινει στην Λουνα?Τον ρωτησε.Εκεινος εγνεψε ναι.
-Και εγω καλυτερα να σε αφησω να ξεκουραστεις.Της ειπε και σηκωθηκε.Η Λορεν επιασε το χερι του πριν μπορεσει να κανει ουτε ένα βημα.
-Μην με αφηνεις μονη μου.Του ειπε και τον κοιταξε
-Θες να μεινω?Εγνεψε ναι και πηγε ιο διπλα στο κρεβατι ώστε να του αφησει χωρο.Εκεινος χαμογελασε και ξαπλωσε διπλα της.
