Kolejdeki Serseri 1 (Tamamlandı)

Alıntı

Heyoo ben geldim. 🙈

Üçüncü bölümümüz bayağı uzun olacağından sizleri bekletmemek için kısa bir alıntıyla gelmek istedim.

İyi okumalar. 🙈

~

Telefonumu çantama atıp, arabadan indim. Benimle birlikte inen abimin neden indiğini anlayamasam da bir şey demedim. Çantamı tek koluma takıp, abimin yanına dolandım.

"Hadi görüşürüz."deyip okula doğru yürümeye başladım. Peşimden gelen adım sesleriyle, arkamı dönüp geriye doğru baktım. Abimde benim peşimden geliyordu.

"Sen neden geliyorsun?"diye sordum çatılan kaşlarımın arasından. Hayır yani onun okulda ne işi vardı? Abim bana cevap vermeyerek okulun bahçesine bakmaya başladığında sinirlendiğimi hissediyordum. Yoksa. Hayır hayır olamaz. Bu abim olacak şahıs bana bu okuldan yenge, anneme gelin, kendisine sevgili mi arıyordu? Olacak iş değildi. Kıza yazık bir kere. Annem gibi bir kaynana düşmanımın başına vermesin. Saçmaladığımı düşünerek başımı iki yanıma salladım.

"Bana bak kendine bu okuldan sevgili falan arıyorsan unut o işi. Bu okuldaki kızlar çok havalı."diye çemkirmeye başladım.

"Bir sus kızım be."

Tam abime cevap vereceğim sırada "Kardeşim."diye bağırıp, yürümeye başladı. Abimin nereye gittiğine baktığımda gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Şu an benim gördüğümü sizde görseydiniz sizde şaşırırdınız. Abim Ateş'le sarılıyordu. Abim'le Ateş tanışıyorlar mıydı yani? Hemde kardeşim diyecek kadar. Ben şok.

Girdiğim şoktan çıkabildiğimde yanlarına doğru yürümeye başladım. Değişik olarak isimlendirdiğim grupla abim vardı zaten bir tek.

Yanlarına ulaştığımda bir şey demeyerek boş boş abime bakmaya başladım. Sanki Ateş'e doğru dönsem onun o sırıtan suratıyla karşılaşacakmışım gibi geliyordu. Kendimi tutamayıp Ateş'e doğru döndüğümde tamda tahmin ettiğim gibi onun o otuz iki diş sırıtan suratıyla karşılaştım. Hayır yani senin ismin Ateş. Böyle biraz cool ol, kötü çocuk falan yok ama sürekli bir dalga, gıcıklık, ukalalık.

"İşte bu da kardeşim Ada size emanetim."

Gözlerim şaşkınlıkla açılmıştı. Ne diyordu bu abim böyle. Kızgın bakışlarımı abime doğru yönelttim. Zaten aklından bir şeyler geçtiğini fark edebilmiştim. Yoksa beni niye okula bırakmayı teklif etsin ki durduk yere altından bir bit yeniği çıkacağı belliydi bu işin.

Emanetmiş. Okulda başıma yandaşçılarını takıyordu resmen.

Kuzuyu kurda emanet ediyordu. Tamam kuzu olmayabilirdim ama kurda emanet ettiği doğruydu.

Abim'e baktığımda bu sabah benim yüzümde olan sinsi gülüşün aynısından yüzünde vardı. Bakışlarımı Ateş'e çevirdiğimde karşılaştığım sinsi gülüş büyük bir tongaya düştüğümün kanıtıydı.

Benim gülüşümle beni vurmaya çalışıyorlardı.

Wtf??

~

Sizce Ada'nın abisi Emre'nin aklındaki plan ne?

Ateş hakkında ne düşünüyorsunuz?

Bir sonraki bölüm hakkındaki tahminlerinizi de buraya bırakabilir misiniz?

Bu kadardı..

Sizleri seviyorum.

Mavi kalpler.

💙💙