Kolejdeki Serseri 1 (Tamamlandı)

3.Bölüm: "Kasların çarptı"

Heyoo ben geldim. 🙈

Nasılsınız? Ben çok iyiyim. 😂

Lafı fazla uzatmadan o zaman..

İyi okumalar. 🙈

~

Ne yapacağımı bilemeyerek bir süre ekrana aval aval baktım. Ben ki stalk uzmanı bir kız, böyle bir şeyi nasıl yapabilmiştim. Hep abim yüzündendi.Dikkatimi bu kadar dağıtmasaydı ben böyle bir şeyi asla yapmazdım.

Şu an beynimde kendime özel işkence yöntemleri düşünüyordum.

Kafamı duvarlara mı vurayım?

Üç yüz kırk takipçili instagramımı kökünden mi kapatayım?

Çikolatalarımı üst komşunun küçük canavar oğluna mı vereyim?

Son şıkkımı baştan elemiştim. Zira ben o çocuğa günahımı dahi vermezdim. Çocuk görünümlü canavardı o. Bize geldiğinde benim odama gizlice girer çikolata zulamı patlatırdı. Hayır yani her seferinde özenle sakladığım çikolatalarımın yerini nasıl buluyordu hiç bir fikrim yoktu.

İç sesimin beni uyarmasıyla şimdilik düşüncelerimden sıyrılabildim. Telefonun yan düğmesine basıp,ekranı açtım. Karşımda hâlâ Ateş'in profili açıktı. Ne bok yiyeceğimi, bu işten nasıl sıyrılabileceğimi düşünmeye başladım.

Kuzenim yanlışıkla takip etti desem. Saçmaladığımı düşünerek elimi başıma vurdum. Klişenin dibine vurmuştum yani. Kuzenim takip etti ne ya? Demezler mi adama senin kuzenin beni nereden biliyor diye. Tabi ki de derler.

Takip isteğini geri çeksem çoktan bildirim gitmiştir. Çekmezsem şimdi o ukala bir havalara girecekti. Ne yapacağıma bir türlü karar veremiyordum. Hep o abim yüzünden olmuştu. Sırtıma koyduğum yastığı alıp, abimin üstüne doğru fırlattım.

"Ne yapıyorsun kızım?"diye bağırdığında sinirli bakışlarımı yüzünde tutmaya devam ettim.

"Her şey senin yüzünden oldu."diye bağırdım bende.

"Sana yine geldiler herhalde gerçi hiç gitmiyorlar ki biraz insan ol."diye söylenmeye başladı. Hem suçlu hem güçlüydü. O öyle panik yaptırmasaydı ben asla böyle bir şey yapmazdım ki bir kere.

Dediğini duymazdan gelerek uzandığım yerden kalktım. Ayaklarımı sürüye sürüye odama giderken, arkamdan abimin söylenmelerini duymazdan geliyordum.

Kendimi yatağıma attığımda derin bir nefes aldım. Telefonumun ekranını açıp hâlâ açık olan Ateş'in profiline baktım.

Dünyanın sonu değildi sonuçta. Alt tarafı gizlice profiline bakarken takip etmiştim sonuçta. Şimdi takibi geri çeksem zaten görmemiştir o da. Hadi gördüyse diyen iç sesimin ağzını kapatmamak için kendimi zor tuttum.

Hadi gördüyse Ada? Düşün.Düşün. Ne yapacaksın?

Hah buldum. Hayal görmüşsün sen hayal ürünü derim. Zaten çocuğun yüz doksan bin takipçisi var. O kadar kişi arasından benim takip ettiğimimi görecek? Hiç sanmam. Gördüyse de sonuna kadar inkar ederim artık.

Elimi ekrana dokundurup takip et yazan yeri geri çektim. Allah'ım inşallah görmemiştir diye dua ediyordum bir yandan da. Gördüyse de zaten planımı hazırlamıştım. İçimde birazcık yani miniminnacık bir korku vardı. Ya da kendimi kandırmayayım ne miniminnacığı bildiğiniz bayağı korkuyordum.