Professors

Chapter IX

Ξυπνάω από έναν δυνατό θόρυβο. Ένας καθηγητής είχε μπει μέσα με τον επιστάτη. Αμέσως κατάλαβα περι τίνως πρόκειται. Ξυπνάω τον Patrick τρομοκρατιμένη.

Ο Καθηγητής γρατζουνάει τα γιγαντιώδες νύχια του στον πίνακα και μας εξετάζει προσεκτικά έναν έναν. Ήταν σαν τηλεπάθεια. Σαν να μπορούσε να κρινει ποιος το έχει κάνει μόνο και μόνο από το βλέμμα των ματιών μας.

Ο Patrick είναι αδύναμος χαρακτήρας... θα τον καταλαβει αμέσως!

"Patrick, προσπάθησε να δείξεις μπερδεμένος!" του ψυθιρίζω.

Εκείνος έγνεψε θετικά.

Ο καθηγητής κοίταξε εμένα. Το επαιξα ανήξερη. Οι κόρες των ματιών του άνοιγαν όλο και πιο πολύ όσπου έγιναν τελίως μάυρα. Μπορούσα να σκεφτώ αλλά ήμουν ανίκανη να κουνηθώ. Άρχισα να παίρνω στο προσωπό μου την αρχική μου έκφραση.

Με υπνωτίζει!

Πρέπει να μείνω δυνατή. Δεν μπορώ να πεθάνω εδώ! Πρέπει να δραπετεύσω! Ξαναπαίρνω την ανήξερη μορφή μου, όμως πονώντας. Δεν έδειξα τον πόνο στο προσωπό μου.

Ο καθηγητής μετακίνησε τις κόρες του προς τον Patrick. Εκείνος πήρε αμέσως την αρχική του μορφή. Ήταν πλέον αργά.

"Αυτός είναι! Αυτόν τον θυμάμαι!" είπε ο επιστάτης.

"Είπες πως ήταν δύο" συμπληρώνει ο καθηγητής.

"Και ένα κορίτσι! Δεν θυμάμαι ποιό." απαντάει

"Δεν πειράζει! Έχουμε ήδη τον έναν!" λέει ο Καθηγητής.

"Όχι, δεν είναι αυτός" εμφανίζεται στην πόρτα ο Καρπ.

"Αυτός είναι! Τον θυμάμαι!" του αγριέυει ο επιστάτης.

"Την ώρα που γινόταν αυτό ήταν στο γραφείο μου για να με ρωτήσει κάτι" συμπληρώνει ο Καρπ

"Και από πότε δέχεστε επισκέψεις εσείς?" λέει ο Josh

Του έδωσα μια αγριεμένη ματιά.

"Σκασμός!" φωνάζει ο Carp.

"Το παιδί έχει δίκιο." λέει ο άλλος καθηγητής.

"Ωωω, έλα τώρα Dan! Ξέρω πως είσαι δίκαιος αλλά δεν έχεις εμπιστοσύνη στον παλιόφιλό σου?" συνεχίζει ο Carp.

"Καλώς λοιπόν! Τότε?" απαντάει ο Dan.

"Να κοιτάξετε τα βιογραφικά των παιδιών. Ποιό από αυτά είχε την πιο παραβατική συμπεριφορά? " λεει ο Carp

"Καλώς." του λεει ο Dan.

Ο καθηγητής και ο επιστάτης βγήκαν από την αίθουσα. Ο Carp με κοίταξε λες και ήξερε τι έκανα... όμως δεν με ένοιαζε. Αυτό που με ένοιαζε είναι που είναι η Evellin.

"Η Evellin είναι ασφαλής" μου λεέι

Τι στο καλό? Διάβασε την σκέψη μου?

"Πού είναι?!" του φωνάζω.

"Ποιός χέστηκε? Αλήθεια τώρα το μόνο που μας νοιάζει είναι άμα θα ζήσουμε εμείς όχι αυτή" πετάγεται ο Josh

"Μόνο που εγώ! Έχω συναισθήματα! Δεν είμαι κανένα τέρας σαν και εσένα!" του απαντησα φωναχτά

Η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει η Evellin με τον καθηγητή Dan.

"Evellin!" της φωνάζω

"Σκασμός!" λέει ο Carp

"Αυτή ήταν στο δωμάτιο βασανιστηρίων αλλα δραπέτευσε. Μαλλον αυτή θα είναι αφού θα προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό ρης και να δραπετεύσει." Λέει ο καθηγητής Dan

"Αποκλείεται. Θα είχε προσπαθήσει να φύγει από το κτίριο το βράδυ αν ήταν αυτή. Πού ήταν?" Ρώτησε επιπλέον ο Carp

Ώστε δεν ήξερε πού ήταν! Ο ψεύτης!

"Στο δωμάτιο βασανιστηρίων" απάντησε ο Dan.

Επικράτησε σιγή.

"Και λες ΗΛΙΘΙΕ να δραπέτευσε?!! Φερ'την μέσα και εξαφανίσου από μπροστά μου!" Φώναξε ο Carp βγάζοντας ένα πιστόλι από την τσέπη του.

Ο Καθηγητής Dan βγήκε έξω και η Evellin ήρθε προς το μέρος μας. Ο Carp μας κοιτούσε για κάποια δευτερόλεπτα και μετά έφυγε από την αίθουσα.

"Evellin? Τι σου κάνανε?" την ρώτησα τρομοκρατημένη.

______________________________

Sorry που ήταν μικρό το κεφαλαιο... τέλος παντων, έχω κάτι αλλο μα σας πω:

Ο λόγος που δεν έγραφα τοσο καιρό είναι πως το τελευταίο κεφάλαιο με το ζόρι έφτασε τις 30 προβολές...

Και αυτά δεν είναι και καλά νεα :/

Για να ανεβάζω συχνά πρέπει να είμαι ικανοποιημένος με τον αριθμό προβολών του προηγούμενου κεφαλαίου.

Γι αυτό άμα μπορείτε κάντε share την ιστορία σε φίλους σας και σε γνωστούς που γενικότερα τους αρέσει η horror κατηγορία.

Επίσης, από εδώ και μπρος τα κεφάλαια θα ονομάζονται: Chapter και με τον αριθμό του κεφαλαίου.

Αυτά!

Τα λέμε, και μην ξεχάσετε να κάνετε share την ιστορία!

Bye!