?Time Can Mess Thing Up?[myanmar translation]

Part.12{Start game}

"ဘယ္ေနရာကေန စ မလဲ?"လြယ္အိတ္ထဲက နားၾကပ္ကိုထုတ္ၿပီး ဖုန္းမွာ တပ္ရင္းWadကေမးလိုက္တယ္။
"ေက်ာင္းဝင္းအႏွံေလ်ာက္သြားၾကမလား"Kongအၾကံကို လက္ခံလိုက္ၿပီး ေက်ာင္းထဲေလ်ာက္သြားရင္း ေတြ႕တဲ့စီနီယာတိုင္းဆီက လက္မွတ္ေတာင္းၾကသည္။လက္မွတ္ေတာင္းတယ္ ဆိုတာကလည္း Kongပဲထိုင္ခံေတာင္းေနသည္သာ Wadကေတာ့ Kongအေနာက္မွ မွီတြယ္ရင္းသာေနတယ္။
ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့.....
"အား..ပင္ပန္းလိုက္တာကြာ"Wadက သက္ျပင္းခ်ရင္း ညည္းလိုက္ေတာ့ Kongက ဘုၾကည့္ၾကည့္ၿပီး
"မင္း ဘာမွလည္းမလုပ္ဘူး!ငါေနာက္ကေနပဲ အေခ်ာင္လိုက္ေနတယ္။အဲ့ဒါ့ကို မင္းကေမာေသးတာ"
"Hay!ေက်ာင္းတစ္ဝန္းလံုးကို ပတ္ပီး မ်က္ႏွာေသလုပ္ျပလာရတာ ပင္ပန္းတာေပါ့ကြ"
Wadအေျဖကို ၾကားလိုက္ေတာ့Kongရယ္လိုက္မိတယ္။Wadဆိုတဲ့ေကာင္က အေနေအးသေလာက္ မဟုတ္မခံေဒါသႀကီးတတ္တဲ့သူ။အခုလိုမ်ိဳး လက္မွတ္တစ္ခု ရဖို့လုတိုင္းကို ျပံဳးၿဖီးျပရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ရေတာ့ သူလည္း စိတ္က်ဥ္းၾကပ္ေနမွာေပါ့။
"ေအးပါ ေအးပါ။လာ ကန္တင္းသြားရေအာင္"

Kongpop's POV

ကန္တင္းေရာက္ေတာ့ Wad အေအးသြားဝယ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုင္ဖို႔အတြက္စားပြဲ တစ္ခုရွာလိုက္တယ္။အဲ့ဒီမွာ စားပြဲအလြတ္တစ္ခုမွ ထိုင္ၿပီး ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း Emmကိုေတြ႕လိုက္တယ္။အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ သူဆီေလ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။
"Hey Emm!"
"Hi Kong"Emmက ေမာ့ၾကည့္ၿပီးျပံဳးျပကာ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လာတယ္။
"မင္း စီနီယာေတြဆီက လက္မွတ္လိုက္မေတာင္းဘူးလား။ဘယ္ေလာက္ရပီလဲ မင္းဆီမွာ?"ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ့ Emmက သူ႔စာအုပ္ကိုဖြင့္ၿပီးေရတြက္ေနတယ္။ၿပီးမွ
"Err....နည္းနည္းပဲ ရေသးတယ္။စီနီယာေတြဆီကို ဘယ္လို ခ်ဥ္းကပ္ရမလဲ ငါမသိဘူး။သူတို႔ပံုစံေတြက အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ဒါနဲ႔မင္းေရာ ဘယ္ေလာက္ရၿပီလဲ?"
ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္မွတ္ထိုးစာအုပ္ကို သူ႔ဘက္လွည့္ျပလိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးေတြ ျပဴးၿပီး ေျပာလာတယ္။
"မင္း စီနီယာေတြၾကားမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ပံုပဲ"
"ဒါေပါ့။ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမွာပဲ။ေပး မင္းလက္မွတ္ထိုးစာအုပ္။ငါမင္းအတြက္လုပ္ေပးမယ္"
"တကယ္ႀကီးလား? ငါေၾကာင့္ေတာ့ မင္းကို ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ဘူးေနာ္"
"ေအးပါ။အဆင္ေျပပါတယ္။ေပးမွာသာေပးပါ"
"ေက်းဇူးပဲကြာ။အဲ့ဒါဆို ငါသြားၿပီေနာ္"Emmက သူ႔စာအုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္ လက္ထဲ ထည့္ၿပီးေပ်ာ္ရြင္စြာထြက္သြားေလရဲ႕။
အေအးသြားဝယ္တဲ့Wadျပန္ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ဝယ္လာတဲ့ice-coffeeကိုေပးရင္း ကၽြန္ေတာ္ကို ၾကည့္ကာေျပာလာတယ္။
"မင္း ျပံဳးေနတဲ့ပံုက ၾကက္သည္းထစရာႀကီး"
"ငါ့ကို P'Arthitအာ႐ုံစိုက္လာေစမယ္ နည္းလမ္းတစ္ခုရလာၿပီ"Emmရဲ႕ လက္မွတ္ထိုးစာအုပ္ကို ေႁမွာက္ျပရင္း ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ Wadက
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ P'Premကို အခ်ိန္ၾကာၾကာ အေႏွာက္ယွက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေတာ့မွာပဲ။လာကြာ သြာယမယ္"
အေအးကို ကုန္ေအာင္ေသာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္စဖို႔အတြက္ စီနီယာေတြထိုင္ေနက် ကန္တင္းဘက္ကို ဦးတည္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။
....................................
No one's POV,

Kongpopနဲ႔Wad သူတို႔ရဲ႕စီနီယာေတြကို ရွာေနစဥ္မွာပဲ Arthitနဲ႔ Premကလည္း သူတို႔ဂ်ဴနီယာေတြကို ဘယ္လိုႏွိပ္ကြပ္ရမလဲၾကံစည္ေနၾကတယ္။သူတို႔ေတြတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေတြ႕သြားခ်ိန္မွာ သူတို႔ဆီမွာ ဘာအၾကံစည္မွကို မစဥ္းစားရေသးသည္မွာ အမွန္။
"ေက်ာင္းသားအမွတ္ 0062!"
Kongpopနဲ႔Wadလည္း တတိယႏွစ္စီနီယာအုပ္စုဆီအျမန္ေျပးသြားလိုက္ၿပီး
"Sawadee kha"ၿပိဳင္တူႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကတယ္။
Arthit ကKongလက္ထဲကစာအုပ္ႏွစ္အုပ္ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး
"မင္းဆီမွာ လက္မွတ္ထိုးစာအုပ္က ဘာလို႔ႏွစ္အုပ္ရွိေနရတာလဲ"
"တစ္အုပ္က ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းစာအုပ္ပါ။ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ကူညီေပးမလို႔"
"အဲ့ဒီစာအုပ္ကို မင္းသူငယ္ခ်င္းဆီျပန္သြားေပးၿပီး သူကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္လိုက္ေတာင္ခိုင္းလိုက္!!"
"ဒါေပမယ့္........Pတို႔က လက္မွတ္ေတြယူခဲ့လို႔ပဲေျပာတာေလ။ဘယ္လိုယူရမယ္ဆိုတာမွမေျပာခဲ့တာ"
Kongpopစကားေတြက Arthitကိုေဒါသထြက္ေအာင္လွံဳေဆာ္ေပးလိုက္သည္ႏွယ္။Arthitတစ္ေယာက္ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ မ်က္ႏွာေတြနီရဲလာသည္။ၿပီးမွ သူ႔စိတ္သူျပန္ေလ်ာ့ရင္း အသက္ဝဝရႈကာ Kongpopကိုစကားဆက္ေျပာလာသည္။
"ငါ့ လက္မွတ္ရၿပီးၿပီးလား?"
"မရေသးဘူးဗ်"
"မင္း စာအုပ္ေပး"Arthit,Kongpopစာအုပ္ကိုယူၾကည့္လိုက္ၿပီး မဲ့ျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္သည္။
"အိုး!မင္းက လက္မွတ္ေတြအမ်ားႀကီးရေနၿပီပဲ။အခု စာအုပ္မွာ ငါ့လက္မွတ္မထိုးေပးခင္ မင္း ငါ့ကို တစ္ခု ကူညီႏိုင္မလား"
"ဘာလုပ္ရမွာလဲခင္ဗ်"
"မင္းလုပ္မွာလား မလုပ္ဘူးလားသာေျပာကြာ!"
" Krap လုပ္ေပးပါ့မယ္"
"ေကာင္းၿပီ။ဟိုမွာ ေနာက္ဆံုးက စားပြဲေတြ႕လား?"
Kongpopကေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ
"ဟုတ္"
"အဲ့ဒီစားပြဲေပၚမွာ ရပ္ၿပီး 'ကၽြန္ေတာ္ ေယာက်ာ္းေတြကို ႀကိဳက္တယ္'လို႔ သံုးခါေအာ္ရမယ္"
Kongpop,Arthitကို အဓိပၸာယ္ပါတဲ့မ်က္ဝန္းနက္ေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ညစ္ေထေထ တစ္ခ်က္ျပံဳးကာ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။ထို့ေနာက္ စားပြဲသို႔သြားမည္ျပဳေသာအခါ Arthitက
"ေနဦး!မေလာနဲ႔ေလ က်န္ေသးတယ္။အဲ့လိုေအာ္ၿပီးတာနဲ႔ အဲ့ဒီနားမွာရွိတဲ့ လူဆယ္ေယာက္ကိုေမးရမယ္ 'ကၽြန္ေတာ္dateခ်င္လား'လို႔"
"OK kha,Pသေဘာပါ"Kongေျပာၿပီး စားပြဲဆီထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။
ထိုစားပြဲနားေရာက္ေတာ့ စားပြဲေပၚကိုေျပးတတ္လိုက္တယ္။ကန္တင္းတစ္ခုလံုးကလည္း ဘာလဲဟ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔Kongကိုဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္။Kong အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႈကာ စေအာ္လိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္ P'Arthitကိုႀကိဳက္တယ္!"
"ကၽြန္ေတာ္ P'Arthitကို ႀကိဳက္တယ္!"
"ကၽြန္ေတာ္ P'Arthitကို ႀကိဳက္တယ္!"
<><><><><><><>
Next part...........
#jay

ေစာင့္ေနေပးတဲ့ သူေတြအကုန္လံုးကို တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။အားလည္းနာပါတယ္။ဒီေန႔ကစၿပီး တစ္ပတ္တစ္ပိုင္းေတာ့ အခ်ိန္မွန္updateလုပ္ေပးပါ့မယ္။