Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος

Part 3

"κοίτα να δεις, τι μικρούλι που είσαι" είπε καθώς κόλλησε τη πλάτη μου στον τοίχο.

"άσε με" ξανά είπα καθώς κοιτούσα δεξιά και αριστερά μου για έναν τρόπο φυγής.

"δεν θέλω ούτε εσύ θέλεις, οφείλω να πω βέβαια ότι είσαι πολύ όμορφη και πολύ φωτιά για κοριτσάκι" είπε χαϊδεύοντας το πρόσωπο μου.

δεν μιλούσα έψαχνα τον τρόπο διαφυγής μου...

"όταν σου μιλάω θα απαντάς" ανακοίνωσε με υφάκι

ώπα βρε τύραννε!!

"και εγώ είπα θέλω να φύγω και εσύ με γράφεις!!!" του φώναξα!

μπράβο Ιόλη επιτέλους φώναξες σε άνθρωπο! οφείλω να πω είμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου.

φτου μου!!

"απο εδώ θα βγείς η ερωτευμένη η νεκρή" ξανα είπε γελώντας

μονος του τα λέει μόνος του τα ακούει μόνος του γελάει.. μήπως παίρνει ναρκωτικά;;; θα μπορούσε!!

"δεν ερωτεύομαι σου ξανά λέω, και ούτε πεθαίνω πριν το χρυσό" ξανά τόνισα! στο κάτω κάτω αν ήθελε να με σκοτώσει θα το είχε κάνει.

δεν μου φαίνεται τόσο κακός όσο θέλει να μου δείξει.

να με φοβίσει θέλει για την ακρίβεια.

εγώ όμως δεν πρέπει να του δείξω ότι τα έχει καταφέρει..

"κοίτα μικρή έχω καταφέρει γυναικαρες και γυναικάρες, ένα μικρό κοριτσάκι σαν και εσένα είναι παιχνιδάκι για μένα" είπε με σιγουριά.

τον κοίταζα ειρωνικά.

"συγνώμη ξέρεις ποια είμαι εγώ;;" τον ρώτησα! αν βέβαια ασχολούταν με τον αθλητισμό θα με ήξερε!! και επίσης ίσως ήξερε ότι η ζωή μου είναι μόνο το πατινάζ και τίποτα άλλο!!

"γνωριζόμαστε πολύ καλά απο ότι φαίνεται κι ειδικά απο τη πλευρά σου ξέρεις πολλά!!" είπε και τα χείλη του ήταν κοντά στο αυτί μου.

η ανάσα του σταματούσε στο αυτί μου κάνοντας με να ανατριχιάζω!

"δεν ξέρω καν το όνομα σου" είπα χωρίς να χάσω τη ψυχραιμία μου.

αυτός γύρισε να με κοιτάξει με ένα περίεργο βλέμμα απορίας και θυμού. βέβαια είχε ακόμα τα χέρια του δεξιά και αριστερά μου οπότε το να φύγω ήταν αδύνατο.

"γιατί με κοιτάς έτσι; δεν θα μου πεις πως σε λένε;" τον ρώτησα ειλικρινά..

"όχι" είπε και με άφησε.