"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω..
"πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
ετσι πήγα στη πλευρά που κοιμαμαι κι ξάπλωσα.. ομως ο υπνος ξαφνικά δεν μου κολλαγε.. ακουγα τον Τζεικ να μιλάει στο τηλεφωνο αλλα πάλι δεν καταλαβαινα τι ελεγε ομως απο μια προταση που είπε.. οχι δεν μπορει να ηταν κατι τετοιο...
σηκώθηκα απο το κρεβατι κι στάθηκα μπροστα του με σταυρωμένα χέρια, εκείνος έκλεισε το τηλέφωνω κι με κοίταξε με απορία.
"έγινε κάτι;" ρώτησε κι εγώ αμέσως ύψωσα το φρύδι μου..
"εσύ θα μου πεις τι έγινε, έχεις δικούς σου στη σχολή;;" ρώτησα ευθέως.
"Ιόλη εσύ δεν με έβαλες να τα κανονίσω ώστε να μην πάρεις απουσίες κι χάσεις τη χρονιά;;" είπε εκείνος που εν μέρει ακουγόταν λογικό, απ την άλλη όμως Τζέικ είναι αυτός δεν μπορείς να τον εμπιστεύεσαι..
"αυτό δεν λέει κάτι" είπα εγώ..
"γιαυτό πετάχτηκες; " ρώτησε.
"ναι" είπα εγώ και γύρισα πλάτη πήγα ξανά στη θέση μου κι κοιμήθηκα.. μόνο για να περάσει η μέρα επειδή ήξερα τι ήθελα.
Το επόμενο πρωί που ξύπνησα ο Τζέικ σίγουρα ήταν στη δουλειά, σηκώθηκα και ετοιμάστηκα
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
στο σαλόνι καθόταν ο Σαμ ο οποιος πάλι έπαιζε στο λαπτοπ, αυτοί πληρώνονται για να κάθονται να παίζουν στο λαπτοπ κι να κυνηγανε ενα 18 χρονο..
"Σαμ, σήκω φεύγουμε" είπα εγω
"σε 3 ωρες εχεις ραντεβου με τον Σαρ" είπε χωρις να πάρει τα μάτια του απο το λαπτοπ.
"θα πάμε στου Τζεικ σηκωωω" είπα εγω κι εκείνος με βαρια καρδιά σηκώθηκε..
Είχα φτάσει ήδη στο γραφείο του Τζέικ και όπως πάντα χωρις να χτυπήσω μπήκα μέσα.
"καλώς τη" είπε, προφανως κι με περίμενε, ποτε πρόλαβε ο σαμ να του το πει όμως δεν ξέρω..
"γεια" είπα κι κάθισα σε μια καρεκλα.
"τι έγινε;" ρώτησε κι με κοίταξε στα μάτια αφου άφησε τους φακέλους που μελετούσε κάτω.
