Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος

Part 27

 Έφυγα πανικόβλητη απο θυμό απ το σχολείο, να θυμηθω να ζητήσω συγνώμη στον Σαρ για αυτή την απότομη συμπεριφορά μου! Πως τολμάει να με ακολουθεί! και το κάνει που το κάνει δεν μπορεί απλά να είναι πιο διακρητικός;; μου το δείχνει και μες στα μούτρα μου! δεν καταλαβαίνω τί είμαι πια!! μήπως κανά κατοικίδιο;;

Σε λιγότερο απο μισή ώρα είχα φτάσει στην εταιρία του, μπήκα μέσα χωρίς να κοιτάζω τους υπαλλήλους που με κοίταζαν απλά κατευθύνθηκα προς τις σκάλες και άρχισα να ανεβαίνω 1-1 τους ορόφους χωρίς να καταλαβαίνω κουραση απο τα νεύρα μου...

Σύντομα έφτασα μπροστά στο γραφείο του όπου και κατευθυνόμουν με τη γραμματέα να έρχεται απο πίσω μου για να με αποτρέψει.. εγώ άνοιξα την πόρτα βλέποντας τον Τζέικ να ελέγχει κάτι φακέλους με ένα άλλο στέλεχος.. 

"Συγνώμη κύριε Σμιθ δεν άκουγε..δεν πρόλαβα" απολογήθηκε η γραμματέας αλλά εγώ συνέχιζα να τον κοιτάω με ενα τόσο αυστηρό ύφος, νομίζω ότι θα μπορούσα να βγάλω φωτιές απο τα μάτια μου με τόσα νεύρα..

"Έχω πει ότι όταν λέω να μην ενοχλήσει κανείς δεν εννοώ την Ιόλη! πηγαίνε έξω τώρα, και εσύ Τζορτζ , είμαστε εντάξει!!" είπε και σηκώθηκε απο την θέση του καθώς φευγαν με κοίταξε με στραβό βλέμμα και αυτό το χαμόγελο του που με έκανε να θέλω να σπάσω τη μούρη του. Αφού έκλεισε τη πόρτα κλείδωσε παίρνωντας το κλειδί και απο την πόρτα.

"έχεις ψυχολογικά; τι κάνεις;; " ρώτησα ακόμα πιο εκνευρισμένη, όσο θυμό μπόρεσα να καταλαγιάσω πριν επανήλθε χειρότερα...

"να μην ενοχλήσει κανείς" είπε και ήρθε προς το μέρος μου

"α ναι ευχαριστώ που με σκέφτεσαι δεν θα ήθελα να διέκοπτε κανείς όσο θα σε σκότωνα! αν και τώρα που το σκέφτομαι θα έδινα το καλό παραδείγμα αλλά ειμαι αρκετα εγωίστρια, θα κρατησω τη χαρα για μένα"

"χμμ νευράκια η μικρή, τι έκανα αυτη τη φορά και θες να με σκοτώσεις;" είπε και ήρθε κοντά μου ακουμπώντας δεξια και αριστερά τα σταυρωμένα χέρια μου. 

"καταρχάς μην με ακουμπάς" είπα και τραβήχτηκα..

"καλα καλά πάω πάσο..κάτσε να σου παραγγείλω κάτι;" 

"ναι"

"πες μου τι θες, χυμο;;"

"να πεις στα τσιράκια σου να μη με ακολουθούν, δεν καταλαβαίνεις ότι με ενοχλεί αυτό που κάνεις;; δλδ το σαββατο που θα βγω τι; να τους κεράσω κι ποτό για να μην βαριουνται τη παρακολούθηση;;" είπα με τόσο εκνευρισμένο τόνο που ούτε αναγνώριζα..