"τι κάνεις τώρα;" τον ρώτησα απορρημενη
"τη δουλειά μου" είπε εκείνος
"τα παιδια ειναι στου Σαρ Τζεικ" είπα εγω καθως ήξερα τι σκεφτοταν..
"κοιμησου" είπε εκείνος κι ήρθε κι ξάπλωσε δίπλα μου.."μη με ακουμπησεις οσο κοιμαμαι αν θες να κοιμηθω" είπα εγω νευριασμένη..
"με προκαλλεις" είπε εκείνος τραβόντας το πρόσωπο μου δυο εκατοστα μακρυα απο το δικό του..
είχα ήδη κοιμηθεί, ο καλύτερος τρόπος να αποφύγεις τον Τζεικ..
οι επόμενες μέρες ήταν λίγο περίεργες.. καναμε βόλτες με τα παιδιά, εκανα προπονήσεις είχα και πολλα ραντεβου για δουλειά πανω σε διαφημιστικά αθλητικων ρουχων.. Ο Τζεικ ήταν πολυ διακριτικός.. φαινόταν ότι είχε πάρει στα σοβαρά τη δουλειά του πλέον.. ίσως αυτο με ανακούφιζε στη τελική..
Γυρίζοντας στο κολέγιο οι πρωτες εβδομαδες ήταν εντάξει... δίναμε μαθήματα ειχαμε διαβασμα οπότε δεν είχα καταλάβει την αλλαγή της συμπεριφοράς του Κώστα.. μετά το πάρτυ είχε γίνει πάρα πολυ πιεστικός,ζηλιαρης κι ωπα δεν ειχαμε καν τίποτα μεταξυ μας!! Επρεπε να του δωσω μια απαντηση για το τι γινεται μεταξυ μας, εκτος αυτου ηθελε να μαθει τι εγινε με τον τζεικ την ημερα του παρτυ.. δεν ηθελα να μαθει.. κι προπαντων ειχα ενα κακο συναισθημα οποτε προτιμουσα να τον αποφυγω... πλησιαζε σαββατοκυριακο κι δεν θα ειχα καμια δικαιολογια να τον αποφυγω.. τις προηγουμενες εβδομαδες ελειπε στην Ελλαδα.. τωρα που ερχεται; δεν μπορουσα να τον αντιμετοπισω οχι ακομα τουλαχιστον...
"Ιόλη ο Κώστας πάλι σε έψαχνε, μου στειλε 2983 μνμτα ερχεται σε λιγο εδω" είπε η Τία κουρασμένη. Ο Κώστας είχε βαλθει να μάθει ολο το ιστορικό μου με τον Τζεικ.. ήταν σαν να ήξερε ήδη περισσοτερα απο μένα κι αυτο ειχε κουρασει πολυ τα κοριτσια.
"επίσης είπε οτι του χρωστας μια απάντηση οπότε μη το καθυστερεις αρχιζει να με τρομαζει κι μενα" είπε η Μαίρη..
"Τι λετε ρε κοριτσια δεν θελω να μιλησω στον Κωστα ακομα καντε κάτι" είπα εγώ..
"δλδ θα επιμενεις στο οτι είναι απλα ο μποντιγκαρντ σου;" είπε η Τία
"ναι γιατι αυτο είναι"
"Ο Κωστας είναι στο μπιλιάρδο" είπε η Τζεση"για μενα πρεπει να πας" είπε η Τία
αναστεναξα..
Δεν λέω οτι δεν μου αρεσε ο Κωστας απλα δεν ήθελα τα ίδια κι τα ίδια, λες κι μαγνητίζω την καταπίεση.. κατευθυνόμουν στο μπιλιάρδο σκεπτομένη το τι να πω.. τελικά δεν χρειαστηκε να πω τίποτα. Ο Κώστας ήταν με μια τελειόφοιτη κι φιλιωνόντουσαν στο μπιλιάρδο. ανοιγώ-κλεισα τα μάτια μου για να είμαι σίγουρη οτι δεν κάνω λάθος.. μεταβολή κι πίσω..
YOU ARE READING
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Teen Fiction"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...