Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος

Part 63

"καλά καλά για 5 λεπτα" είπα και μου έδωσε ενα γρηγορο πεταχτό φιλί

Άνοιξε σιγα σιγά τη πόρτα ίσα ίσα ώστε να περνάει μόνο εκείνος και έπειτα μπήκε μέσα και εγώ έμεινα μόνη στο σκοτάδι..

Για ένα λεπτό σιγά μην έμενα μόνη μου στο σκοταδι!!

Άνοιξα την πόρτα ώστε να μπώ και εγώ μέσα

Κοίταξα γύρω μου όμως ο εγκεφαλος μου δεν πρόλαβε να επεξεργαστει ότι έβλεπε, δυο χέρια τυλιχτηκαν γύρω μου τραβώντας με προς το μέρος τους αλλά εγώ είχα σαστίσει δεν μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν.

"ΕΚΠΛΗΞΗΗΗΗΗΗΗΗΗ" 

προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω αν υπάρχει κάποιος κίνδυνος εδώ πέρα, αλλά το μόνο που έβλεπα γύρω μου ήταν ένα ζεστο και όμορφα διακοσμημένο σπίτι.. 

"μπερδέυτηκα" είπα συνεχίζοντας να κοιτάζω γύρω μου. Ο Τζέικ συνέχιζε να κρατάει στην αγκαλιά του και ημουν σίγουρη πως αν τον κοίταζα θα είχε αυτο το χαμογελο που έχει πάντα όταν κάνει κάτι και μετά με κοιτάει..

"τι δεν σου αρέσει;" ρώτησε γυρίζοντας με ωστε να τον κοιτω, όπως το κατάλαβα είχε αυτο το χαμόγελο...

"θες να μου εξηγήσεις τι εννοείς;" είπα και και τα μάτια μου έπεσαν σε ένα έπιπλο γεμάτο φωτογραφίες, οι περισσότερες ήταν δικές μου..

"λοιπόν, αφού σου αρέσει τόσο πολύ η Ελλάδα αποφάσισα να αγοράσω το διαμέρισμα αυτό ώστε να είμαι εδώ μαζί σου.." είπε εκείνος.

"θα αντέξεις εσυ μακρια απ το γραφείο σου;; αμφιβάλλω" απάντησα και εγώ κι εκείνος με κοίταξε λοξά.

"αυτό άστο πάνω μου, πίστεψε με είναι πάρα πολύ καλό για την δουλειά μου" είπε εκείνος και νομίζω ότι τώρα ήρθε η ώρα να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση.

"ποια απο όλες;" είπα εγώ.

"τι εννοείς;" με κοίταξε καχύποπτα.

"ω έλα Τζεικ τώρα, το να προσέχεις εμένα δεν νομίζω ότι είναι η μοναδική δουλεια σεκιουριτι που έχεις" είπα εγώ και εκείνος κατάλαβε που το πήγαινα.

καλό αυτό δεν θα με πολυκουράσει στο να μιλάω.

"Ιόλη παντου θες να μπλέκεσαι μου φαίνεται" είπε εκείνος

"αμεε είναι το χομπυ μου" είπα εγώ.

"γιατι το χαλάς;" ρώτησε..

"κοίτα Τζέικ, το βρισκώ ωραίο που θες να είσαι εδώ όμως με τόσα πράγματα που μου κρύβεις πιστευεις πως μπορώ να το ελεγξω; πιστεύεις πως με βοηθάς;" τον ρώτησα εγώ και εκείνος έφυγε απο δίπλα μου πηγαίνοντας στον καναπέ να κάτσει.