Heartless||Draco Malfoy

Hoofdstuk 1

Langzaam liep ik door de trein heen, overal waar ik liep sprongen de mensen voor mij weg. Ik was het wel gewend en ik vond het alleen maar leuk.

Ik voelde de ogen van een meisje in mijn rug branden en ik draaide me om.

'Wat?' Snauwde ik en ze draaide zich meteen om en liep weg.

Met mijn vader als Lucius Malfoy had ik een reputatie hoog te houden als een van de gevreesde Slytherins. Wat tot nu toe prima verliep. Ik spotte het bruine warrige haar van Crabbe en ik schoof de deur van de coupe open en liet me op de bank vallen.

'Toch maar gekomen? Malfoy' zei Zabini met een glimlach en ik zuchtte.

'Tja kon mijn een na laatste jaar toch niet missen'

'En wij zouden jou ook niet kunnen missen' hoorde ik Pansy Parkinson sarcastisch zeggen wat werd gevolgd door het gelach van Iris Nott.

Ik zuchtte enkel en ging onderuitgezakt zitten en ik staarde naar buiten.

Het groepje waar ik meestal mee optrok bestond uit Pansy Parkinson en Iris Nott die haar altijd op de voet volgde.

Dan waren er ook nog eens Vincent Crabbe, Gregory Goyle, Blaise Zabini en Graham Montague.

'Jo, Malfoy!' Ik werd plotseling uit mijn gedacht ontwaakt door een boek die tegen mijn hoofd aan vloog. Boos keek ik naar Pansy die naar mij liep te zwaaien.

'Wat' bromde ik en ik pakte het boek van de grond af en ik gooide hem terug.

'Of je eten wilt?' Snauwde ze en ik knikte.

'Oke dan mag je dat dan mooi zelf gaan halen' en ze gooide het geld mijn kant op.

'Ben je serieus?' Zuchtte ik en ik keek naar het geld dat op mijn schoot lag.

'Nee ik maak een grapje.. ziet het eruit alsof ik lach' zei ze terug en ze ging achterover leunen en Iris begon te lachen.

'Oke, maar denk maar niet dat ik iets voor jou ga halen' zei ik terwijl ik ging staan en Pansy keek me hoofdschuddend aan.

'Kinderachtig'

Ik verliet de coupe en keek om mee heen opzoek naar de snoepkar, niet veel later zag ik aan het einde van de gang de knal roze kar al verschijnen en ik liep er naartoe.

De rij was gelukkig niet zo lang en ik kocht het snoep met uitzondering van dat van Pansy en ik liep terug naar mijn coupe.

Ik keek naar de grond toen er iemand heel hard tegen mijn schouder aan liep waardoor ik iets daar achteren deinsde.

Boos draaide ik me om en ik keek naar het meisje met de lange bruine haren die nog snel sorry riep voordat ze weg rende.

Ik schudde met mijn hoofd en ik liep verder naar de coupe waar iedereen al op mij zat te wachten. Ik gooide de chocolade kikker naar Blaise toe en hij ving hem perfect.

'Netjes hoor, Zabini' zei ik met een knikte.

'Jaa, dat komt door het trainen.. dit jaar gaan we de quidditch beker winnen' zei hij en iedereen knikte.

'En waar is mijn snoep?' Hoorde ik Pansy plotseling zeggen en ik glimlachte zwakjes.

'Wil je snoep? Dan mag je het mooi zelf gaan halen' zei ik tegen haar terwijl ik het overige geld naar haar toe gooide.

'Eikel' zuchtte ze en Vincent begon te lachen.

'Wat heb jij trouwens gedaan, je gewaand zit helemaal scheef man' zei Graham grinnikend en ik keek naar beneden naar mijn stropdas en ik hing hem weer recht.

'Een onhandige Ravenclaw liep weer eens in de weg' zuchtte ik en Blaise knikte.

'Tja, lelijk zijn ze niet'

'Daar heb je helemaal gelijk ik' zei Graham terwijl hij Blaise een highfive gaf.

'Eindelijk, we zijn er' zei Pansy zuchtend en ik ging staan.

Ik stapte de coupe uit en ik liep door de mensen massa heen met Blaise en Graham die mij op de voet volgde.
Meestal konden we zo door lopen omdat iedereen meestal al weg stapte als wij langs kwamen lopen.

Bijna iedereen.

'Lastig he? Lopen' snauwde ik naar het meisje dat voor me liep en ze draaide meteen om, met haar blauwe ogen keek ze me aan en haalde haar schouders op.
ik herkende haar van net, ze was de Ravenclaw die tegen mij was opgelopen.

'Pardon, weet je wel wie ik ben?' Zei ik dit keer iets duidelijker en ze draaide opnieuw zuchtend om.

'Nee, en eerlijk gezegd boeit het me ook vrij weinig' mijn wenkbrauwen gingen omhoog en ik keek naar het meisje dat zich weer opnieuw omdraaide en langzaam verder liep zonder uit te wijken.

Verbouwereerd door haar plotselinge tegenspraak ging ik zuchtend tegen de muur hangen.

'Echt waar Ravenclaws denken altijd dat ze het beter weten' zuchtte ik en Blaise knikte.

Na een tijde begonnen ze weer te lopen en ik ging staan.

'Herkende jij haar?' Vroeg ik aan Blaise toen we bij de rijtuigen aankwamen.

'Laurel Smith, volgens mij'

'Mmh' zei ik enkel terwijl ik in de rijtuig stapte en naast Iris ging zitten.

'Mijn moeder heeft gister een nieuw zwembad in haar tuin laten zetten' begon Pansy en ik ging onderuitgezakt zitten, precies op dat moment betrapte ik Iris op staren en ik keek haar met mijn wenkbrauwen opgetrokken aan.

'Je kan ook een andere kant op kijken' zei ik zuchtend en meteen keek ze met rode wangen naar Pansy.

Plotseling stopte het rijtuig en ik ging staan en sprong de kar uit en liep op we naar Hogwarts.

Hogwarts, mijn vader had er nooit echt goede verhalen over verteld, niet dat hij veel vertelde over zijn jaren op Hogwarts.