Ik zat in de grote zaal aan de Ravenclaw tafel tegenover Luke die druk aan het vertellen was over zijn vakantie die hij thuis had doorgebracht.Mijn vakantie was zo leuk nog niet, plotseling verscheen er een bekend gezicht en hij liep naar de Slytherin tafel toe.
Ik keek Draco aan en ik probeerde zijn blik te wangen maar toen hij mij zag keek hij meteen weer weg..
ik zuchtte en ik richtte me op Dumbledore die begon te praten.
'Omdat er zo veel slechts in de wereld aan de gang is wil ik er een beetje licht in brengen, de lessen gaan voor vandaag niet door! Ik ben wat anders met jullie van plan'
Vanaf alle kanten hoorde je gejuich behalve aan mijn tafel, sommige Ravenclaws keken elkaar verward aan en ik hoorde sommige zelfs nog mopperen omdat ze dan lesuren zouden missen.
Ik daarentegen had niks tegen een dag zonder les.
'We gaan een groot verstop spel door de hele school doen, de persoon die wint wint 50 punten voor zijn of haar huis!' Ging die verder.
'Verstoppertje?' Vroeg ik verbaasd aan Luke en hij haalde zijn schouders op.
'Iedereen zoekt een plek waar die moet blijven zitten, alle leeraren mogen zoeken! Spreuken om jezelf beter te verstoppen zijn toegestaan! Alleen de kamer van hoge nood is verboden vandaag, nou! Mag de beste winnen. Je krijgt 10 minuten om je te verstoppen!'
Ik keek Luke verbaasd aan en toen Dumbledore de zandloper omsloeg ging plotseling iedereen staan en ze rende allemaal massaal naar de uitgang van de grote zaal.
Meteen ging ik ook staan en ik rende lachend achter Luke aan, meteen kreeg ik een idee waar ik me het beste kon verstoppen.
Niemand had ooit nog van die plek gehoord, ik had hem een keer perongeluk ontdekt.
Ik rende naar de derde verdieping en ik liep een gang door totdat hij doodliep, op de muur was een afdruk van een hand te zien en ik legde die van mij erin.
Er verscheen niet lang daarna een deur en ik opende hem snel.
Ik liep de donkere kamer binnen en ik ging op een van de stoelen zitten.
Ik had het aan Luke laten zien maar toen hij zijn hand in de afdruk legde gebeurde er niks.
Dat was het gene dat ik zo vreemd vond maar dat maakte nu niet uit, ze zouden me hier nooit kunnen vinden.
Ik legde mijn hoofd tegen de muur aan en ik verlichtte de kamer met een spreuk.
Plotseling hoorde ik voetstappen en de deur ging met een klap open en meteen doofde ik het licht en ik liet me achter de stoel vallen.
Langzaam keek ik naar boven en ik zag in de deuropening geen professor staan.
Het was Malfoy, zuchtend kwam ik achter de stoel vandaan en ik ging staan.
'Smith?' Vroeg hij en ik knikte.
'Zoek je eigen verstop plek, dit is mijn plek' siste hij toen en ik keek hem verbaast aan.
'Ik was hier eest' zei ik en hij schudde met zijn hoofd.
'Dat maakt mij niet uit, rot op'
'Wat heb jij man!' Riep ik dit keer en Malfoy bracht toen plotseling zijn hand naar zijn mond toe en hij sloot de deur.
Niet lang daarna hoorde we nog meer voetstappen van leerlingen.
Ik deed de lamp van de kamer weer aan en ik zuchtte.
'Leuke vakantie gehad dus' zei ik sarcastisch en hij ging op de stoel naast mij zitten.
'Bemoei je met je eigen zaken'
'Man, wie heeft jou lolly afgepakt vandaag'
'Pardon?' Vroeg hij en ik draaide met mijn ogen.
'Ben je met het verkeerde been uit bed gestapt?'
'Heel grappig Smith'
'Ja jij bent de gene die hier nou plotseling heel sacherijnig doet'
'Ik doe niet sacherijnig' zei hij terwijl hij naar de muur bleef kijken.
'Echt waar wat is er met je aan de hand?'
'Heb jij niet een vriendje waar je je druk om moet maken?' Siste hij toen en ik keek hem verbaasd aan.
'Draco, wat is er'
'Laat het'
'Nee ik laat het niet'
'Echt waar je bent ook zo...'
'Vervelend? Ja dat weet ik! En nu vertel je me waarom je zo bot doet'
'Nee'
'Oke dan niet' zei ik boos en ook ik keek nu voor me uit. We zaten nu naast elke in doodse stilte en ik hoorde hoe hij zenuwachtig met zijn been begin te tikken.
Ik zuchtte en ik legde mijn hoofd tegen de muur aan en sloot mijn ogen. Echt waar wat was er aan de hand met die jongen.
JE LEEST
Heartless||Draco Malfoy
Fanfic'Lastig he? Lopen' snauwde ik naar het meisje dat voor me liep en ze draaide meteen om, met haar blauwe ogen keek ze me aan en haalde haar schouders op. 'Pardon, weet je wel wie ik ben?' Zei ik dit keer iets duidelijker en ze draaide opnieuw zuchten...