Dönüşüm-5

41 10 11
                                    

Gözlerimi araladığımda loş ışıkların olduğu etrafımda bir kaç kişi sedyenin kenarlarından tutmuş beni götürüyorlardı, beni götüren kişilere dikkatle baktığımda genç bir doktor ve yanında hemşire vardı diğer yanıma da ise Can ve Fatma'm duruyordu.

Elimde bir sıcaklık hissedince kafamı elime çevirdim.Can'ın eli elimin üstündeydi.Boğazımı temizlediğimde öksürmeme mani olamadım.''Gülsüm?!''Can ve Fatma'ın seslerini işittiğimde yönümü ikisine çevirdim.İkisinin gözlerinin içine baktığımda endişe ve korku doluydu.Daha fazla endişelenmemeleri için istemsizce gülümsedim.

''B...Ben iyiyim.''Can'ın elleri elimi tamamen kavradığında içimde bir kıvılcım hissettim.Şu halimle bile bunları nasıl düşünebiliyordum..?

Dakikalar sonra loş ışıkların olduğu koridorlardan uzaklaşıp muayene odasına giriş yaptık.Fatma ve Can'ın içeriye girmesine izin vermemişlerdi.Odaya giriş yaptıktan dakikalar sonra beni başka sedyeye alıp yatırdırlar.Daha sonra genç olan doktor yanıma gelip kanayan yerlere pansuman yapmaya başladı.

''Ah...!Başım''Doktor yüzüme gülümseyip tentürdiyotlu pamuğu alnımdan uzaklaştırdı.''Üzgünüm ama biraz sabretmelisin az kaldı.''Anlayışla başımı zorlukla salladım.Tekrardan tentürdiyotlu pamuğu alnıma sürdüğünde sessizce inledim.Dakikalar süren   muayeneden sonra doktor birkaç gün dinlenmemi ve kendimi çok fazla yormamam gerektiğini söyleyip hasta kokulu olan odada beni yalnız bırakıp gitmişti.Gözlerimi yumup uyuma çabalarına girdim.Kapı aniden açılınca Fatma'm ''GÜZELLİK!''diye bağırdı.

Gözlerimi açmadan uyuma numarası yaptım.Eğer gözlerimi açsam Fatma'mın bir ton sorusuna maruz kalacaktım.Fatma yanıma gelip elimi tuttu.Odanın kapısının kapanma sesini duyunca Can'ında bu odada olduğunu anladım.

''Can o kızlar Gülsüm'den ne istedi?''Aralarında benim adım geçince gözlerimi aralamadan ikisini dinlemeye konuldum.

''Ben Gülsüm'ü uyardım.Burası onun gibi saf ve temiz kalpli insanlarla dolu değil.Ama beni anlamadı şimdi bak ne hale düştü.''

''Ne yapmayı düşünüyorsun.''

''Boş ver.''Uzun süren sessizliğin ardından kapalı olan gözlerimi açıp yeni uyanmış gibi davrandım.

''Balım annene haber verdim birazdan gelir.''Annem mi gelecekti?Şimdi kesin bittim annem bu olayın içine girerse daha büyüyeceğinden korktum.Belki olan biten her şeyi en başından itibaren anlatırsam olay büyümezdi.Evet en doğrusu bu olacaktı.

''İyi misin?''

''Telefonum nerede?''Yüzümün halini çok merak ediyordum, acaba nasıl berbat haldedir diye düşünürken Fatma çantasından çıkardığı telefonu bana uzattı.Ekran kilidini açıp kamera yazan yazıya tıkladım.Saniyeler sonra kamera açılınca kendimden iğrendim.O yolluk olacak  beni ne hale getirmişti.Normal halime döndüğümde hepsiyle sırasıyla intikamımı alacağımdan emindim.Elimdeki telefonu yatağa fırlatıp iki elimle yüzümü kapattım.Bu berbat halimi yeterince gördüler daha fazla görüp de kendimi kötü hissetmek istemedim.

''Balım?!''

''Beni yalnız bırakın.!''diye haykırdım.Yanağımda ıslaklık hissettiğimde ağladığımı anladım.Uzun süredir kendimi tutuyordum sonunda kendimi bırakıp gözyaşlarımın daha fazla akmasına izin verdim.Odadan bir müddet boyunca ses gelmedi, gelen tek ses kapının açılıp kapanma sesiydi.Yanımda kimsenin olmadığını düşünerek ellerimi yüzümden çekmek için hareket ettirdim.O sırada bir ten karnıma dokunduğunda inledim.Demek ki yalnız değildim.Ellerimi tekrardan hareket ettirip yüzümden çektim.Elinin birisi karnımda diğer eli ise dizindeydi.

Ve SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin