"ဘယ္ႏွဘဝရရ
ကိုယ္အျမတ္တႏိုး လွမ္းဆြဲမိမဲ့
မင္းလက္ဖဝါးေလး..
ကိုယ္တိုင္ ခါ ခ်မိခဲ့။
သံသရာတေကြ႕မွာ
ျပန္ဆံုခဲ့ရင္ ..
မင္း လွမ္းေခၚဖို႔ ဝန္ေလးမလား ကိုယ္ေတြးမိေသး"
~~~~~~~~~~~~
"ေဟ႔ေကာင္.. စိတ္ခ်ပါေတာ႔ဆိုတာကို ဘယ္အခ်ိန္ထိ ပြစိပြစိ လုပ္ဦးမွာတုန္း"
စိတ္ေပါက္ေပါက္ျဖင္႔ သူ ေဟာက္ပစ္လိုက္ေသးသည္။
"ကိုကို Jongdae.. ကြ်န္ေတာ္.. ကြ်န္ေတာ္... မင္ဂ်ြန္ပါ..."
"မင္ဂြ်န္?? ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. ဘာျဖစ္လို႔ ကိုကို႔ဆီ ဆက္တာလဲ.."
"ဗိုက္ေအာင္႔တယ္ ကိုကို။ အီးဟီးးး T_T"
"မင္ဂြ်န္.. မငိုနဲ႔။ ဘာျဖစ္တာလဲ.. ေသေသခ်ာခ်ာေျပာျပ"
"မသိဘူး။ သား နိုးလာေတာ႔ ဗိုက္ေအာင္႔တယ္။ ေဟဂြ်န္နဲ႔ ဟီးဂြ်န္ေကာပဲ ဗိုက္ေအာင္႔တာနဲ႔။ ဟီးဂြ်န္က အခု အိပ္သြားတာ.. ေခၚလို႔မရဘူး။ လုပ္ပါဦး ကိုကို အီးးဟီးး"
"ဆရာေလးေကာ? ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။ အခု ေဂဟာမွာ လူၾကီးဘယ္သူရွိလဲ။"
"ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ သားတို႔ခ်ည္းပဲ.... "
"ဒုန္၀ူးေရာ.. ဒုန္၀ူး hyung ရွိတယ္မဟုတ္လား မင္ဂြ်န္"
"ဒုန္၀ူးလဲ ဗိုက္ေအာင္႔လို႔တဲ႔"
"ဒုန္၀ူးကို ဖုန္းေပးလိုက္ မင္ဂြ်န္"
"ဟုတ္ကဲ႔ jongdae hyung.. ကြ်န္ေတာ္ ဒုန္၀ူးပါ"
"ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ ဒုန္၀ူး။ မင္ဂြ်န္က ဗိုက္ေအာင္႔လို႔ဆို..."
"ဟုတ္တယ္ အကို။ အခု ေဂဟာက ကေလးေတြ အကုန္ ဗိုက္ေတြေအာင္႔ေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြဆို ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား မသိဘူး။ လဲေနၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ အရမ္းေအာင္႔ေနတာ"
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ... ဘာေတြ စားလို႔လဲ"
"ဘာမွ မစားဘူး အကို။ မနက္စာေတာ႔ မေန႔ကက်န္တဲ႔ စြပ္ျပဳတ္နဲ႔ ထမင္းနဲ႔ပဲ စားၾကတာ.. အဲ႔တာကမ်ား လား မသိဘူး"
YOU ARE READING
စိုမွာစိုးလို႔ မိုးမိတယ္ {COMPLETED}
Фанфикျဖစ္နိုင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ကို ေနျခည္ေတာင္ မခတဲ့ ပန္းကေလးအျဖစ္ အရိပ္လို... ..... မိုးအုပ္ထားခ်င္တာ -Kim Jongdae
