Chapter 3 He met an accident

256 4 10
                                    

Dedicated po iyo sa kaibigan kong kahit busy e binabasa pa din ang story ko :))

salamat sa pagpafan :))

at Helloo po sa mga silent readers.... mag fan naman po kayo :))

read.vote.comment and share every chapters naman po....

salamat :))

_______________________________________________________

Chapter 3

He met an accident

Nabigla ako ng makita ko mga missed calls na galing sa mommy ni Keun, si tita Tes at sa mga kaibigan ab a.. Babasahin ko ab a ang mga messages nung biglang nag ring ang phone ko, tawag galing kay tita Tes!

“hello tita?’

“anak, kagabi pa kita tinatawagan, nabasa mo ba mga text ko?”

“kagigising ko lang po tita, sorry tita nakatulog na siguro ako nun, bakit po ba?

“anak, nasa OR ngayon si Keun…”rinig ko ang paghikbi ni tita habang nagsasalita

“hah?tita…bakit po? Ano nangyari? Sang ospital po?”at napapaiyak na ako

“ab a sa may New Era anak, inooperahan siya”

“sige tita, pupunta na ako jan tita”

“sige anak”

Binaba ko na ang telepono at nagbihis na agad. Pagbaba ko, umiiyak si mommy kasi nabalitaan na din niya ang nangyari.

Yinakap ko si mommy at napaiyak na din ako

“anak, wag kang mag-alala, magiging okay rin si Keun”pag comfort na sabi ni mama sakin sabay haplos sa likod ko

“pupunta ako sa ospital mommy, pasamahan mo naman ako kay manong Carding. Ako nap o sana ang magda-drive pero parang di ko kakayanin mommy”

“ako na lang anak, ipagda-drive kita”

Sinamahan ako ni mommy sa ospital,

panay ang hulog ng luha ko habang nasa daan na kami.

May klase pa ngayon pero di ko na muna inintindi dahil kailangan nandun ako sa tabi ni Keun.

Mahal ko ang boyfriend ko at hindi ko kayang magkulong o pumasok man lang sa school habang nag aagaw buhay  siya.

 At hindi ko alam ang gagawin ko kung mawala siya sakin, ikakamatay ko siguro.

Pagdating na pagdating naming sa ospital e tumakbo na ako papasok at dumeretso sa OR,

nasa labas ng OR si tita Tes at sinalubong niya ako ng yakap habang nag-iiyakan na kami.

Pati si mama nakisali na din.

 Ilang minuto din kaming nag iyakan tsaka kami umupo sa may mga upuan sa labas ng OR.

Pinaliwanag sa akin ni tita Te sang nangyari.

Habang papauwi daw si Keun, mejo malapit na daw sa village nila ay may naka banggaan siya.

Meroon naming CCTV sa daan kaya alam nila na

Walang kasalanan si Keun sa aksidente.

Tatlong sasakyan daw ang damay..

Pero hindi nakilala ang isang sasakyan dahil wala daw plate number…

Yung isa naman e di mahanap..

Kaya under investigation pa lahat…

Hindi alam ang dahilang kung bakit ganoon na lang ang nangyari.

Parang hit and run..

Si Keun ang napuruhan,

                Isa pang hinala e dahil to sa mga gangs…

                Pero bakit na damay si Keun?

                Bakit?

                Malinis ang record ng baby ko at wala akong alam na kaaway niya..

                Lahat nagdududa, lalo na si tita….

                Kawawa ang baby ko, kaya sana malutas na ito

                Sa lalong medaling panahon…..

 Isa’t halahating oras  ang nakalipas mula ng dumating ako ay lumabas na ang doctor.

“how’s my son doc?”tanong ni tita

“the operation was successful but we still need to observe him and for the mean time, ililipat na muna siya sa recovery room”

Gumaan ang pakiramdam ko sa narinig ko.

At nung nakita kong nilalabas na si keun sa OR e napatakbo ako sa tabi ng stretcher.

 Hinawakan ko ang kamay niya habang naglalakad papunta sa RR…

Ang dami niyang sugat, pati sa mukha. Yes, it was a car accident according to tita.

At hindi pa alam kung ano ba talaga ang nangyari, under investigation pa daw.

Naiiyak ako habang tinitignan siya, aalagaan ko siya.

Babantayan ko lang siya. Mahal na mahal ko si Keun.

Ako ang nagbantay kay Keun, umuwi na si mommy at pati na din si tita Tes kasi kagabi pa siya nandito.

Habang nakaupo ako sa tabi ng kama ni Keun, kinuha ko ang cellphone ko at nagbasa ako ng mga messages.

 Ang daming text ni tita Tes

“anak, if you read this. Pls come here at new era asap”

“zeah, Keun met an accident and I think he needs u right here”

“Zeah, someone called me and told me Keun was rushed in the hospital!”

Madaming text si tita, pati mga kaibigan kong malapit sa pinangyarihan nung accident.

At ang nakakabigla e yung mga text ng baby ko..

“sige, tulog ka na ata e. good night baby ko, happy monthsary ulit. I love you”

“baby?”

“are you already asleep baby?”

“baby ko, bakit wala ka man lang I love you too jan. nag I love you ako eh”

At naalala ko, di nga pala ako nakapag I love you too dun sa text ko kagabi.

Labis akong nalungkot, at na guilty.

Hindi ko mapigilan ang pagtulo ng mga luha ko..

Sinisisi ko pa nga sarili ko sa aksidente dahil dun eh.

 Pero nung nagtext siya, akala ko nakarating na siya sa bahay nila.

Kaya ayun natulog na ako dahil talagang inaantok na ako.

Labis ang aking hinagpis, di ko mapigilang umiyak talaga habang hinahalikan ko ang kamay niya..

.

.

.

..

 Ng biglang gumalaw ito..

Baby? or Babe?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon