Chapter 11 First Moment Together

182 1 0
                                    

POV na ni Zeah. please read.vote comment and share my story po. sa mga silent readers po jan. paramdam po kayo,,,, salamat sa pagbasa.....

si Martin at Zeah po habang nasa sasakyan sila --------------------------------------------------->

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chapter 11

First Moment Together

(ZEAH)

Kinikilig ako sa pagku-kwento nina Belle at Jim…

Nang biglang may nagtext….

Message from: Baby Ko<3KEUN

                Whatever happens, I will always love you baby ko.         

End of message

Pero mas nasusweet’n pa din ako sa baby ko…

Hindi ko alam kung bakit napa text na lang siya ng ganyan at kung ano ang ibig niyang sabihin…

Pero, miss na miss ko na siya….

At nag-aalala ako……

Kaya, kahit hindi pa tapos ang kwento nina Belle e aalis na ako….

ALam kong kailangan ako ni Keun at maiintindihan naman siguro ako ng mga kaibigan ko.

“guys! I need to go! Sorry!”naputol ang pagkukwento nila Belle.

“Oh why? May masama bang nagyari kay Keun?”tanong ni Kim.

“no, nothing! I just received a message from him. Alam niyo na, I  miss him.”at napa smile na lang ako. Pero sa totoo lang, pagod na pagod na ako….

“You look very pale!”puna ni Jim.

“Kaya nga, ihatid ka na lang kaya namin be?”nag-aalala si Lizhel.

“No, I’m okay. Just continue listening to their love story. And just tell me kung ano mamimiss ko okay?”pilit ko pa ding ngumiti…

“Martin will drive you!”nabigla naman ako sa sinabi ni John.

Napatingin ako kay Martin and tumingin siya sa akin na parang sinasabi niya na, “”oo, hated na kita”.

Mind reader na din pala ako…

Hindi ako makapag hindi..

Mabait naman siya..

Kaya pumayag na rin ako na ihatid niya ako sa ospital.

Pagod na din naman ako…

“Tara na!”yaya ko kay Martin sabay ngiti sa kanya

Nauna na kaming umalis sa starbucks.

Ewan ko ba pero parang nahihiya pa siya sa akin..

“Taga saan ka?”nasabi ko na lang yun to break the silence between us habang naglalakad papunta sa parking lot.

“From Bulacan ako, but I’m staying sa isang apartment malapit lang sa school”sagot niya

“ah.ui thank you hah?”

“for what?”

“eh ayan napa oo ka lang ata kasi pilit nung mga yun na ihatid mo ako.”

“no, okay lang yun. Tsaka…..”napatigil siya sa pagsasalita kasi nasa car na kami…

Binigay ko sakanya yung susi at sumakay na…

Naisip ko yung di niya natuloy na sabihin kanina.

“ah Martin..ano yung sinasabi mo kanina?”di ko mapigilang magtanong.

“ah e. wala yun…”at pinaandar na niya yung sasakyan.

Habang nasa kalagitnaan kami ng daan.

Nakatingin lang ako sa labas  ng bintana.

“Ah Zeah”biglang naputol yung katahimikan

“Ah yes martin?”

“Matagl na kayo ni Keun?”napatingin siya sandal at binalik uli ang tingin sa daan.

“Ah yea, malapit ng mag 1 year.”

“ay! Swerte niya sayo.”nabigla ako sa sinabi niya. Parang sarkastiko niya ito kasing sinabi. “at tsaka swerte mo din sakanya” pahabol nito.

Nag smile ako sakanya kasi napatingin din naman siya sa akin.

“Ah e ikaw, gaano na kayo katagal ng girlfriend mo?”para lang maiba yung usapan.

“Hah?”nabigla ata siya sa tanong ko. Gulat na gulat yung mukha e, hindi ko alam kung ano iniisip nito..

Bakit ko ba natanong kasi e ni wala akong kaalam alam tungkol sakanya.

“Ah e. wala akong girlfriend.”hindi ko maipaliwanag yung mukha niya. Sa daan siya nakatingin.

Parang hindi siya makatingin sa akin.

“Ay, sorry! Sa gwapo mo kasing yan e di ko naisip na wala kang gf”medyo napatawa ako habang nagsasalita.

Gwapo naman talaga siya.

Para sa akin, siya yung pina gwapo sa kanilang mga boys..

Neat siya.. pero mas gwapo at neat pa din si Keun ko.

“its okay”yun na lang nasabi niya.

Hanggang sa nakarating na kami sa ospital.

Pinagbuksan ako ni Martin ng door.

“Can I get your number?” tanong niya habang bumababa ako.

“oh sure!”

Binigay ko sakanya at tumawag siya agad…

“that’s me!”sabi niya

“okay, saved!”sabay ngiti sakanya.

Tapos iniabot niya sa akin yung susi. “Mauna na ako” paalam niya.

“Are you sure? Ayaw mo bang iuwi na lang yung kotse ko?”e kasi wala siyang masasakyan e.

“Do you trust me?”seryoso yung tanong niya…

“aaa----uhm, of course!” mukha naman talagang matra-trust tong lalaking ito e.

“Thank you sa trust Zeah pero magcocommute na lang ako.”at napangiti siya. Cute din namna talaga si Martin. Neat siya tignan. Tsaka mahiyain pero normal lang yan kasi kakikilala pa lang. siguradong sa mga sususnod na araw, magiging kasing kalog rin nung mga boys to.

“Okay bahala ka. Mag-ingat ka hah?”sabay beso-beso sakanya.

Nabigla naman ako sa facial reaction niya sa ginawa ko.

Napatingin lang ako sakanya……

Parang tumigil ang mundo....

Baby? or Babe?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon