Hello po :)
Sana naman po e magparamdam yung mga silent readers para ma dedicate ko rin other chapter sa inyo... dalawa lang po silang sure ako na bumabasa eh. hehehe. kaya nabibila ako at bakit...... mas higit naman yung reads.... message lang po kayo. at mag fan kung gusto niyo po..
vote rin namn po kayo per chapter kung maganda...
ayan po si keun sa gilid pag inaasar niya si Zeah, pag sinasabihan niya ng maganda si Zeah..ganyan ang tingin niya sa kanya. ang cute :)
-------------------------------->
___________________________________________________________
Chapter 4
Be Strong, para strong din ako
(ZEAH)
“Ma’am he’s okay. As I said earlier, the operation was successful so you don’t need to worry that much ma’am. But please don’t let him talk and move so much okay? I’ll come back to check him later” paliwanag ng doctor.
Tinawag ko kasi si dok at mga nurses nung naramdaman kong gumalaw si Keunat tsaka paunti-unti niyang minulat ang mga mata niya.
“okay doc. Thank you!”
“you’re welcome ma’am”
At lumabas na sila..
Tinignan ko lang ang baby ko, namumuo ang luha sa mga mata ko dahil naaawa ako sa kanya,
nakakapanlumo ang nangyari sa kanya….pero pinigilan ko ang pagtulo ng luha ko ng tinawag niya ako.
“bbbeeeeee----bbbbbbaaaa…………bbbbbbbbbbbbbyyyyyyyyyy” mahinang tawag niya
Lumapit ako sa kanya…
“baby ko! I’m so happy you’re awake. I was just so nervous kaya tinawag ko sina dok hah? Baby ko, wag ka na muna magsalita o gumalaw hah, kasi yun ang sabi ni doc….at para gumaling ka ng mas mabilis okay?”
Napaluha si Keun..
Mukhang hirap pa siyang magsalita……kaya di siya sumagot…at nag nod lang.
“baby, don’t cry. You’ll be okay basta sundin lang natin mga sasabihin ni doc. And I will never leave you baby, I’ll always be here for you. SO please be strong para strong din ako hah. Kaya natin ito.. I love you Keun ko.”
hinaplos ko ng banayad ang buhok niya at hinalikan ko siya sa noo ..
Ayokong makitang niya na umiiyak ako…
Dapat makita niya na strong ako para ganun din siya
Kaya pinipigilan kong maluha…
Masaya naman ako kasi nakita ko siyang napangiti sa sinabi ko.
Magdamag ko siyang binantayan, tinext ko naman si tita na ako na lang magbabantay at bukas na lang siya pumunta.
She trusts me naman kaya pumayag siya.
At para mas makapag pahinga pa siya.
Kinabukasan, dumating si tita at si Tita Jin…papa ni Keun.
Galing siya sa South Korea.
Nakikita kong naluluha siya habang tinitignan si Keun
“How is he?” tanong sa akin ni tito
Oo, magaling mag English si tito. At kaya din niya makaintindi ng tagalong at nakakaoagsalita din siya ng konti.
“he woke up last night tito. And sabi ni doc he’s now better. He just needs rest and he should not talk and move so much if possible tito”paliwanag k okay tito
“wow that’s good!right honey?” nakangiting sinabi ni tita Tes kay tito Jin
“yes honey…..so Zeah, thank you for being here iha.”mas maluwag na ang pag hinga ni tito ngayon habang nagsasalita.
“you’re welcome tito. Everything for Keun.” Napatingin ako kay Keun at tsaka nginitian ko si tito
“So Zeah, I know pagod ka na. You could go home muna to take a rest. Nandito naman kami ni tito mo.
“Siguro nga po titan g makabalik din ako mamayang gabi”
“but you have class tomorrow right? Maybe me and yaya na lang ang magbabantay”
“yes tita may class po ako. But I want to be with Keun. Dadalhin ko na lang po mga gamit ko tita para ditto na ako magbihis papunta sa school bukas”
“okay iha. So you should take a rest okay? Okay na naman si Keun kaya matulog ka pag uwi mo at makabalik ka tonight na fully charged” biro ni tita
“oo naman tita…pakisabi na lang p okay Keun na umuwi muna ako tita hah?”
“sure iha”
Kinuha ko na yung phone ko sa mesa at nakipag beso beso kay tita at tito..
At umalis na ako.
Pagdating ko sa bahay.
Kumain na muna ako.
Tsaka naligo at natulog na.
.
.
.
.
.
”Hello baby! Wake up. Wake up! You need to see me! Wake up baby…. I love you”
Tunog yun ng alarn sa phone ko.
Hay, na miss ko naman ang boses ng baby ko.
Kailangan ko ng bumangon at pupunta na ako sa ospital.
Naghanda muna ako ng mga gamit at damit ko na dadalhin at naligo na ako.
Nang nakabihis na ako e bumaba na ako.
7pm na.
Nasa salas sina mommy at daddy.
Naktingin sila sa akin habang pababa ako sa hagdanan..
“punta ka bas a ospital prinsesa ko?”tanong ni daddy
“opo dad, payagan mo naman ako oh please”
“ oo prinsesa, kailangan ka naman ni keun eh kaya naiintindihan kita”
Sabay yakap si Dad sa akin
“pero kumain ka nab a anak?” sabat ni mommy
“hindi pa mom, tsaka hindi naman ako gutom e”
“ay, kumain ka prinsesa ko. Hindi kita papayagan”
Hindi ako nakatanggi, kumain ako kasi yun ang sabi ni dad. Ayaw kasi ni dad na di ako kumakain e.
Pagkakain ko, umalis na ako. Kinuha ko na lang yung car ko,
para deretso na rin ako sa school bikas.
Tsaka wala naman si keun na maghahatid sa akin after school
Nasa ospital na ako, kumatok ako bago pumasok.
“yes honey, we should take him abroad”narinig kong sinabi ni tita Tes
Hindi ko naman sinadyang making sa usapan nila.
Mukhang di lang talaga narinig yung katok ko.
Ano?abroad?
Sino?
Si Keun?
Hah.bakit?
BINABASA MO ANG
Baby? or Babe?
Teen FictionSino ang mas karapat-dapat? Ang lalaking nagpapasaya sayo, rumerespeto sa'yo, naging sa'yo at minamahal ka? o ang lalaking biglang dumating sa buhay mo, madaming sikreto, dahilan ng bawat patak ng luha mo pagkatapos ng mga kasiyahang naramdaman mo...
