Unwavering Love (Major Revision)

Kabanata 3

Kabanata 3

Window

Wala kahit anong salita ang lumalabas sa bibig ko habang nakatingin sa akin si papa. Nakahiga siya sa kanyang kama habang nakatunghay sa akin. Ang mata niya ay sandaling nakatitig ngunit umiwas ng iniangat ko ang aking ulo.

"Gusto ko lang pong makatulong sa pamilya, papa..." Panimula ko. Tears streaming down on my cheek already. At kahit hindi nakikita ang aking sarili ay alam kong namumula ako. I have a fair skin and just easy to see it.

Determinado ako na mapapayag siya lalo na ngayon na nasa bahay lamang siya at hindi pa nakakabalik sa El Sajano. May kaunti pang sugat ang ilang parte ng kanyang mukha ang hindi pa gumagaling at kung magpapatuloy siya sa trabaho ay baka hindi ito gumaling kaaagad. May isa't kalahati pa namang buwan na walang pasok at nasasayangan ako kung sa mga araw na 'yon ay wala akong ginagawa upang makatulong.

"Masyado kang bata para sa mabibigat na gawain. Ang kailangan mo ay sulitin ang mga buwan upang mag aral para ikaw ay matuto." Sabi niya. Umiling ako. Hindi sang ayon sa kanyang sinabi. Learning is learning. Walang mabigat o magaan. It's a long process to make with no preservations. Kung gusto mong matuto ay gagawa ka ng paraan. And there's a hardship along the way. Kaya nga siyang tinawag na learning dahil ito ay mahabang paglalakbay hindi ba? That there is no easy access on everything.

I tried to reason out my opinion but papa's mind had already been clouded. Just because I have young mind, I will be like a glass. Clear with thoughts but fragile.

"Magagaan lang naman po 'yon papa. Mabait si senyora sa akin at nasisiguro kong hindi niya ako bibigyan ng mabibigat na bagay dahil alam niyang bata pa ako." I told him, One fine day.

Hindi ko na mabilang kung pang ilang beses ko na siyang kinukulit sa bagay na ito. Sa tuwing gigising siya o di kaya ngayon na kumakain kami ng pananghalian. Pinaglalagyan ko siya ng kanin sa kanyang plato. Sinunod ko ang ulam naming na itlog na maalat at kamatis na kasama pang pritong talong. Si mama ay nasa bayan kaya naman kaming dalawa ni papa ngayon.

"Tumigil ka na sa kung ano ang gusto mong gawin Chacha. Ang akin lang ay anak kita at nag iisa ka lang kaya kung mayroong mangyari sa'yo ay hindi ko mapapatawad ang aking sarili ngunit kung gusto mong ipagpatuloy 'yan ay wala na akong magagawa." I sighed. Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain at hindi na siya ginatungan pa.

I know our conversations went uneven. Our minds always clash but I didn't try to persuade him anymore. May kaunting pagtatampo ngunit naiintindihan ko. My father is at his old age at kung ipipilit ko pa ay baka lalo pang lumala. I don't want any other conflict between us to grew.

"Buti pa dito ay malakas ang hangin sa bahay ay napakainit." My words whispered as the wind blows. Nagpaalam ako kay papa na pupunta na lang ako sa burol upang magpahangin at para narin pagaanin ang kalooban ko. Bukas naman ay magpapaalam ako na pupunta kay senyora. Gusto ko siyang kamustahin dahil wala siyang kasama palagi. I drop all my wanted dream to work at their mansion because I obey my father otherwise I would just visit her. Maybe I will also brought some veggies for her sake?

Nagkukulay na ng itim ang langit, mukhang nagbabadya ang malakas na ulan. Umuwi na kaya ako? Ngunit gusto ko pang manatili. Malakas ang hangin at gusto ko yun namnamin pang muli. Wala naman akong gagawin sa bahay kundi tulungan si mama sa pagluluto pagdating niya.

Kinuha ko ang malaking bato sa aking tabi at itinapon 'yon sa malayo. Thinking that the far the stone will reach, will I become in the future. Ngunit pinagsisihan ko 'yon ng makita itong tumama sa bintana ng dumaan na sasakyan. My eyes wide and my mouth formed an o. Omg! Chacha what did you do?

Nagmadali akong bumaba sa burol para matunghayan ang nangyari sa sasakyan. The window was smashed real hard as if it the person did it hold grudges to the owner of the car. Basag ito ay kailangan talagang palitan. Makikita kapag nasa labas ka ang loob ng sasakyan.