Yeni bölüm 1-2 gün sonra elinizdee olacak ve umarım hoşunuza gider. İyi okumalaar
"Bana güvenmiyorsun değil mi?" Arkamızda uzayıp giden tepeye korkuyla baktım. Ela gözlerinin neredeyse siyah olduğunu görmek korkumu biraz daha arttırıyordu. Beni çıkardığı tepe Londra'yı tamamiyle ayaklarımız altına seren bir yerdi.
Bu güzelliğin yanında hissettiğim korku da vardı tabi. Zayn'e hastanede 'bana güvenmiyor musun' diye sorduğunda yanıt veremediğim için burada olduğumuzu biliyordum. Ama o anda ona güvendiğimi söyleyerek yalan söylemek istememiştim.
Çok şey yaşamıştık ve neredeyse çoğu Zayn'ın etrafında olan şeylerden dolayıydı. Vücudumda bulunan bir sürü yaranın sebebi onun düşmanları sayesinde olmuştu.
"Sana güveniyorum." Sonunda sesimi bulabildiğimde ona cevap verdim. Ama bu onun dudaklarının alayla çarpılmasından başka bir işe yaramadı.
"Öyle mi?" Alay akan sesinin ardından bana kocaman bir adım attı. Kocamdan korkarak bir adım gerilediğime inanamazken suratında ki ifadeden bunun onu da etkilediğini görebiliyordum.
"Öyle."
"Neden bunu kanıtlamıyoruz?" dediğinde kaçmama izin vermeden tekrar yaklaştı ve elini belime sararak vücudumu kendisininkine yapıştırdı.
"Şimdi benim elimi tutacak ve kendini buradan aşağı bırakacaksın. Seni tutacağıma olan güveninin bana olan güvenini de gösterecek." dediğinde neredeyse dilimi yutacaktım. Benden kendimi sadece onun eline tutunarak aşağı bırakmamı istiyordu.
