Chapter 3I woke up early in the morning para magluto ng pananghalian. Bumaba ako sa hagdanan at nagprito ako ng egg, hot dog and bacon. Then, I cooked a fried rice using our old rice. Nang matapos ako magluto at hinanda ko ang mga plato't kutsara sa lamesa. Nauna na din ako kumain para makapaghanda sa para eskwelahan.
Matapos kong makapaghanda para sa pasukan. Naabutan ko si Lisa nakaupo sa silya at kumakain.
"Good morning" bati ko sakanya. Pero nagulat siya nang makita nakapag ayos na ako pamasok. Paanong magugulat e lagi akong late nagigising. Usually kasi siya yung manggigising saakin .
"Good morning din Unnie" nag alangan pa siya. Pero nginitian ko nalang siya.
"Una na ako" lapit ko sakanya at niyakap.
"Tto bwayo" she said. Then I just wave to her.
(See you later)
Nag abang ako sa paradahan ng jeep at sumakay na nang huminto ito. Sinadya kong mag jeep kahit pwede naman ako mag taxi pero gusto ko lang matagalan sa byahe tutal maaga pa. Tsaka I don't know how to face Kyle. I feel guilty na rin sa ginawa kong pag-iwan sakanya. Tinext niya ako kahapon kung saan ako nagpunta pero nagsinungaling ako. Kaya ngayon magsosorry ako sakanya ng personalan.
Pumara na ako at bumaba na nang jeep. Pumasok na ako sa school at dumeretso na nang cafeteria kung saan naghihintay si Kyle. Pagkapasok ko, inilibot ko ang aking mga mata para hanapin si Kyle. Kumaway siya saakin nang napalingon ako sakanya.
Bumilis yung tibok ng puso ko ng makita ko siya. Dala ng kaba at ilang sa hindi ko mapaliwanag na dahilan. Hindi ko na din alam kung paano magsisimula.
I sighed as I sat in front of him.
"Good morning babe" he greeted me but I just nodded.
I sat quietly then I sighed again.
"Why are you so quiet babe?" He asked me.
"I'm sorry" There I said it. But I saw his face became serious.
"I'm sorry I left you yesterday." My tears starting to fall down.
He stood up on his chair and he kneeled in front of me para punasan yung mga luha ko.
"No Jenny, I should be the one who should say that. I'm sorry because I shouldn't do that to you yesterday." He said it sincerely. Then I hugged him.
I'm still bothered if totoo nga sinabi ni Lisa na he's rebound. Hindi nga niya kilala si Jiro e tapos gagamitin ko siya para pagselosan si Jiro? Baka nagkakamali lang siya na rebound siya.
Does he thinking that I still love Jiro?
Then I remember nanaman na yung sinabi ni Lisa na bakit ako pumasok sa relasyon kung may nararamdaman ako sa ex ko?
Wala na ba talaga kami? I don't know.
Inalis ko lamang yun sa isip ko...
When the bell rings we both stood up and he put his arms on my shoulder.
"So bati na tayo?" he asked.
"hmm" I smile and nodded at him.
"Wag ka nang umiyak ah? I don't want to see you cry again arraseo?" Then he pinch my cheeks.
"Wag mo nga ako kurutin kaya lumalaki yung pisngi ko e" Then kinurot ko siya. Pero napatawa lang siya.
"Tara na sabay na tayo pumunta ng classroom"
Pagkapasok namin sa classroom saktong dumating na ang teacher namen.
Hindi ako nakinig sa klase dahil ang kulit kulit ni Kyle.
Paano katabi ko siya tapos ngiti ng ngiti na parang timang dahil may dinodrawing siya. Guess what? Ako yung dinodrawing niya. Titingin siya saaken then magdodrawing. Nakakailang tuloy.
Pagkatapos ng klase sabay kami ni Kyle na lumabas. Nagpaalam muna ako sakanya para mag restroom.
Pumasok na ako sa restroom at nag ayos ngunit biglang namatay yung ilaw. Have I already told you that I'm scared in darkness? Takot ako sa dilim kaya bigla na lamang ako nanginig. I tried to run from the door but it's lock. So I started to cry and close my eyes.
Mga ilang minuto ako umiyak nang bigla kumalabog yung pinto pero takot akong imulat ang mga mata ko. Pero imbes na may sasaksak saaken or kung ano man masamang gawin, someone hugged me. Sobrang higpit ng yakap niya na kaya nawala yung takot ko. Nang imulat ko ang aking mga mata. Nagulat ako kung sini nakita ko.
It's Jiro...
"Are you okay?" he looks so worried and nakikita ko iyon sa mga mata niya. But I didn't respond because I'm still shaking.
"Let's go to the clinic para magpahinga ka" then inaalalayan niya akong tumayo. Pero hindi ko matuwid ng mabuti yung binti ko.
"Argh, same old Jennie huh?. Sakay ka na nga sa likod ko" Hindi ko alam kung anong gagawin ko dahil bigla lamang siya umupo sa harap ko.
Yeah.. Nung nasa middle school pa kasi kami pumunta ako sa restroom. Nasa cubicle ako then someone turned off the lights. I was so scared that time to the point na umiyak ako ng malakas. But suddenly Jiro came here with the teacher and they opened the cubicle. Then he hugged me and he gave me a piggy ride like he's doing right now.
Labag man sa loob ko pero I have no choice nanghihina na kasi yung paa ko. Kaya sumakay ako sa likod niya.
He take me to the clinic and suddenly, Kyle entered. He was sweating dahil siguro sa pagtakbo niya. He noticed Jiro sa counter and nakipagtitigan sila saglit. He walk forwards to me then he hugged me.
"What happen Babe?" Suddenly, I hugged him back.
"Someone turned off the lights and locked me" nanginginig na sabi ko.
I don't know who did that para gawin saakin ito pero walang ibang nakakaalam na takot ako sa dilim maliban lang kay Lisa at Jiro.
Hindi naman pwede si Jiro o si Lisa ang may gawa non. Si Jiro na tinulungan ako pero si Lisa na tinulungan din ako dati tuwing may nanglalock saakin sa dilim. Tsaka hindi naman pwede si Kyle din ang may gawa dahil hindi naman niya alam na takot ako.
Pero sino nga ba?
^
Hi! :)
snowflakesjallysa
BINABASA MO ANG
The One That Got Away (ON GOING)
Teen FictionJennie Kim is an ordinary girl. She is a highschool girl who had a perfect life since she met Jiro Lee (her boyfriend). She didn't asked anything else in her life because she has a complete family and friends. But her life became mysterious when her...