The One That Got Away (ON GOING)

Chapter 6: Sister

Chapter 6

"Pagod na ako masaktan Jennie" I saw his eyes were shinning and he looked like he's going to cry pero pinipigilan lang niya.

"What? Are you kidding me?" I don't know but i feel like niloloko lang niya ako. Pero sa puso ko parang gusto ko makipagbalikan sakanya. My heart still want him back.

"No. Listen to me-"

"Look. Do you how much I suffer when I knew that you left without giving me any word from you?! Then you came back like nothing happen tapos ngayon you're telling me na you're fucking tired to hurt?! Pinagloloko mo ba ako?!" I said while my tears starts running down to my cheeks. Then he hugged me.

"Please, give me one more chance." he hugged me tightly. I don't know pero parang hinayaan ko lang siya gawin yon.

                     *************

Lisa's Pov

"Give it to you
My nunnunnunnunnunnun nunbit
ssodajineun My teoteoteoteoteoteo teochi
hanappunin My reobreobreobreobreob My Luver
nae meoributeo ppumppum
nae balkkeutkkaji ppumppum ppumppum eo" 

I was walking in the hallway while singing my favorite kpop song and papunta ako sa cafeteria dahil gutom na ako. Nang makapasok sa loob ay pumila ako. Tumitingin ako sa palagid baka sakali makita ko ang aking future husband. Charot as if naman.

Umorder na ako ng makakain ko at umupo sa bakanteng upuan. Mag isa lang ako kasi kasama ni Jennie si Kyle. Wala naman ako nobyo o ano man para makasama ngay---

"Hi Lisa!" kaway ni Tian. Ugh, ito nanaman yung classmate kong wierdo. Tuwing umaga mag dadub yan tapos pagkatapos ng klase magdadub pa din. Alam mo yon?parang timang lang.

"Can I seat with you?" masayang sabi niya. Hindi ko siya sinagot ngunit umupo pa din siya at kaharap ko siya ngayon.

"So why are you always alone? Do you have friends?" He asked while he's munching his food. Yuck, doesn't he know the saying that 'do not talk when your mouth is full'? Ang kalat niya pa kumain.

"Hey Lisa, I know I'm handsome but don't stare at me too long. You're maki-" hindi niya natuloy yung sasabihin niya nang sipain ko siya sa paa nang may ubod ng lakas. Napaungol siya sa sakit. Kakainin ko na sana yung burger pero naagaw ni Jiro yung attention ko sa pagkain nang tawagin niya ako.

"Pwede ba tayo mag-usap saglit?" he asked and I was surprised na lumapit siya saakin.

"Boyfriend mo Lisa?" Biglang singit ni Tian. I glared at him and he shut his mouth. I stood up at naglakad papalayo nang hindi pinansin ang pagtawag ni Tian. Jiro followed me. I stopped nang nasa gilid kami ng gym kung saan walang masyadong dumadaan na estudyante.

"Ano kailangan mo?" I asked him coldly.

"I want to talk to Jennie."

"Ano?! Pagkatapos mo siyang iwan tapos gusto mo siya kausapin? Nakadrugs ka ba?!" I shouted at him. Sino ba naman kasing matinong tao na iiwan ka niya na walang pasabi tapos nung bumalik akala niya walang nangyari?

"What do you mean I left her?" naguguluhan niyang tanong.

"Hindi nga ba? Iniwan mo siya at pumunta ka ng ibang bansa! Hindi mo man lang sinabi kay Jennie na aalis ka pala at hindi na babalik?! Kung ganon para paraan mo makipagbreak sakanya edi sana dineretso mo nalang siya hindi yung iiwan mo nalang siya sa ere. Ilang araw ka niya hinihintay!" Tila nagulat siya sa sinabi ko.

"Yes, it's true that I went to America. Pero bago yung pupunta na sana ako sainyo pero my Mom didn't allow me. Instead, I wrote a letter for her and  gave it to Nani. So, I thought Nani already gave it to her. I was shocked when I came back that she's with that guy and they even kissed!" I can't explain yung emotion na nilalabas niya. Sa mukha niya makikita mo na nasasaktan at pagod na pagod siya. So does it mean that--

"Why did do in America?" I asked because I was so curious na bigla nalang siya pupunta ng America. Pero nakita ko ang pag iiba ng emosyon niya. He froze for a while at malungkot siyang ngumiti.

"I'm sick" Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Sick?" na uutal na sabi ko.

"I'm sufferring cancer, stage 4."Malungkot na sabi niya. Nagulat ako sa sinabi niya hindi ko alam pero ako nasasaktan para sakanya. Bigla tuloy lumambot yung puso ko sa sinabi niya. Parang ngayon nakonsensya ako sa sinabi ko. Pano kapag nalaman ni Jennie ito? Ano nalang magiging reaction niya?

"Jiro.."

"Please don't tell to her." Pagmamakaawa niya.

"Paano kung ayaw ko?" Kung hindi ko sasabihin kay Jennie paano nalang siya? At isa pa may boyfriend si Jennie.

"Please. I'm begging you I don't want her to be worried"

"Mag-aalala talaga siya!" sigaw ko sakanya.Nababaliw na ba siya?

"Yeah i know pero I don't want to hurt her. Please. Kahit ito nalang yung maitutulong mo. Let me talk to her"Tama siya pero wala na akong choice.

"Sige, pagbibigyan kita pero I want you to tell her before something happen."

  ************* 

I woke up late. Sabado naman ngayon kaya wala nanaman ako gagawin ngayon. Bumaba ako upang kumain ng pananghalian at nakita ko si Lisa na nanunuod ng  Kdrama. Kung titignan mo sitwasyon niya, magang maga yung mata niya kakaiyak siguro. Tinignan ko yung pinapanuod niya. May dalawang magkasintahan sa duyan na nakaupo sila pareho. Yung lalaki nakapatong sa balikat ng babae at nakapikit. Tanong ng tanong ang nobya niya kung gising pa siya pero nakatulog na yata ng mahimbing ang lalaki. At ayon sa babae mukhang alam niyang mamatay na ang kanyang nobyo.

Tinignan ko muli si Lisa at parang damang dama niya yung pinapanuod niya. Na para bang naranasan na niya magkanobyo at namatay.  Umiling nalang ako sa aking iniisip at dumeretso na nang kusina upang kumain. Kumuha ako ng pancit canton sa lamesa at nagtimpla juice.

Tahimik ako kumakain ng may nag doorbell sa pintuan. Tinignan ko si Lisa pero busy pa din siya sa pinapanuod niya. Hindi ko alam pero wala naman ako inimbita na may bisita dadating. Kaya ako na ang tumayo at lumabas para pagbuksan ng pinto kung sino man bisita.

Binuksan ko ang pinto at nagulat ako sa taong nasa harapan ko.

^

Hi guys! If you want to be dedicated to my story just comment down below :)

See yah:D

snowflakesjallysa