MEANT TO BE

KABANATA VI

HAPPY READING :)

-----------------💘💘💘💘💘💘💘

"OPEN your eyes, Miss." nang marinig ang boses na iyon ay iminulat niya ang mga mata.

Sa harap niya ay isang malaking salamin kaya kitang-kita niya ang hitsura niya. Ang mataas niyang bangs noon ay nawala. Ang kulay ng buhok niya ay nag iba, may pinaghalong pink at brown iyon. Because of the make up ay mas lalong nakita ang matangos niyang ilong. Her eyes was sparkling. Kanina, bago siya inayusan ay nakita pa niya sa salamin kung gaano siya ka-haggard. Dahilan ng ilang araw na walang tulog because of Donny. Her eyes will again start to get wet ng magsalita ang bading sa gilid niya. "Isuot mo ito." Iniabot nito sa kanya ang isang denim jacket at black sleeveless blouse.

Hindi ito ang oras na maging emotera, Kisses. Donny will not come back, again. At hindi pwedeng sa buong buhay mo ay maging malungkot ka. Mabuti pa nga at may mga taong gusto kang pasayahin kahit sa simpleng bagay man lang.

Tumingin siya sa nakasaradong pintuan, kahit hindi siya nakikita ni Tony, ay ngumiti pa din siya. Siguro, paraan na din ito para ma focus ang isip niya sa ibang bagay. Kinuha niya mula sa bakla ang mga damit at lumabas ito ng silid. Nang makaalis na ang bading ay nagsimula na siyang mag bihis.

"HINDI ko naalala na sinabi mo na ganoon pala ang type mo sa mga babae ? I thought si Liza lang ang gusto mo dahil siya ang bukang bibig mo palagi sa tuwing pumupunta ka dito ?" tanong ni Perrie habang hinihintay nilang lumabas si Kisses sa silid. Nakilala niya si Perrie dahil malimit siyang nagpapagupit ng buhok niya sa salon nito. Mabait ito. Si Perrie ang palagi niyang sinasabihan ng mga problema niya noon lalo na sa nararamdaman niya kay Liza. "Nagbago na ba ang taste mo, Tony ?"

Ngumiti siya at tumingin dito. "My feelings for Liza will never change, Perrie. Mahal ko siya pero may mahal siyang iba, so, what's the point." bumuntong-hininga siya. "Mahal na mahal niya ang lalaking iyon at wala akong panama. Isa lamang akong hamak na citizen ng Pilipinas." Nang ngumiti si Perrie ay ikiniling niya ang ulo. "Kisses, is just a friend. Siya ang unang nakilala ko sa SAU and I think we can be a good friends in the near future. So, stop smiling. Walang malisya sa pagkakaibigan namin, Perrie."

"Tss, why are you so defensive, Tony?" malisyoso itong ngumiti. "Anyway, bakit ba hindi pa lumalabas ang 'kaibigan' mo ?" Perrie stressed the word 'kaibigan' habang tumitingin sa kanya.

"I told you she's a—" naputol ang sasabihin niya ng bumukas ang silid na pinasukan ni Kisses kanina. Parang nag slow motion lahat ng pangyayari sa loob ng salon na iyon. Hindi niya alam kung bakit na e-excite siya na makita si Kisses.

"Oh, your friend, Tony."

Hindi na niya nasagot ang malisyosong tanong ni Perrie dahil parang may bumara sa lalamunan niya. His throat dried when he saw the woman in front of him. Simple lamang ang suot nito pero bakit napakaganda nito kahit simple lamang iyon ?

Bumagay dito ang kulay ng buhok sa mukha nito. Ang mga mata nito kaninang namumugto at nangingitim dahil sa halatang pag iyak at walang tulog ay nawala na parang magic. Maganda na ito ng wala pang make up pero di niya akalaing lalong gaganda pa ito. And he will expect mas lalong gaganda ito pag ngumiti. Kisses, has the beautiful smile. Iyon ang una niyang napansin ng una niyang makita ito. And he was very sure na pag lumabas ito ngayon ng salon ay maraming mga mata ang hahanga dito. At iyon ang kinatatakutan niya. Bigla siyang nabigla sa naisip.