adopted by one direction✅

hoofdstuk 10: de jongens

Ik word wakker gemaakt door Louis. Ik doe mijn dagelijkse ochtendroutine. Dan brengt Zayn me naar school. Op school wijst iedereen me lachend aan. Met gebogen hoofd loop ik naar de wc. Ik pak mijn mesje en stroop mijn mouwen op. Ik snij een paar keer over mijn arm, dan stop ik mijn mesje weer weg. Ik hoor de bel gaan dus loop ik naar het goede lokaal. Ik negeer alle blikken. Onderweg struikel ik nog een keer over een voet en word ik aan alle kanten geduwd, maar verder kom ik heelhuids in het lokaal aan. De hele tijd tijdens de lessen kijk ik uit het raam. Als de bel gaat met betekenis dat het pauze is, snel ik naar buiten en verstop me in een hoekje. Ik kom ook de pauze heelhuids door.

----------------na school--------------------------------------------------------------------------------------

Ik probeer snel uit school te komen, maar zodra ik ook maar een stap buiten de school stap, word ik meegesleurd door een jongen en nog wat andere kinderen. Ze duwen me tegen een muurtje achter de school aan. Daarna beginnen ze met slaan en schoppen. Na ongeveer 10 minuten die een uur lijken te duren, hebben ze echt letterlijk elk stukje van mijn lichaam geraakt. Oh nee hè. SHIT! De jongens van 5 seconds of summer zouden me op komen halen. Ze mogen me niet zo zien. Ik heb echt het gevoel dat ik elk moment kan flauwvallen. Ik ga toch maar naar huis. Gewoon hopen dat de jongens me niet zien zodat ik me thuis kan verstoppen. Ik loop naar het schoolplein, of nouja, loop, strompel. Ik zie dat het schoolplein al bijna helemaal leeg is. Helaas zie ik dat de jongens er nog steeds zijn. Ik ga maar gewoon daar heen. Want ik kan toch niet helemaal naar huis lopen. Ik loop/strompel naar de jongens. Calum merkt me als eerste op. ''Bo! Wat is er gebeurd?!!'' roept hij. De andere jongens krijgen me nu ook in de gaten. Ik val voorover, maar Ashton kan me nog net opvangen. Ik laat mijn hoofd op zijn schouder vallen. Hij tilt me op en met zijn 5en lopen we naar de auto. We gaan in de auto zitten en Luke rijdt ons naar huis. Thuis aangekomen tilt Ashton me weer op en legt me neer op de bank. ''Wat is er gebeurd?" vraagt Michael. Ik weet niet waarom, maar ik begin te vertellen. Over de eerste schooldag, hoe ze me in elkaar sloegen, en hoe ze me uitscholden van 'hoer' en 'slet' naar 'dikzak' en 'varken'. Als ik klaar ben, kijken de jongens me vol medelijden aan. ''Ik ga de jongens bellen.'' zegt Luke en hij loopt weg. Calum loopt ook weg en komt even later weer terug met een EHBO-doosje terug. Hij vraagt of hij mijn wonden mag verschonen en ik knik. Ashton doet de gordijnen dicht tegen pottenkijkers. Michael zet mij op mijn schoot en doet voorzichtig mijn trui uit. Hij begint mijn wonden schoon te maken. Ondertussen komt Luke de woonkamer weer binnen met de mededeling dat de jongens er zo snel mogelijk aankomen. Na 5 minuten is Calum klaar en trek ik mijn trui weer aan. ''Heb je ook wonden op je benen?'' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Na nog een paar minuten gezeten te hebben komen de andere jongens binnen. Louis trekt me meteen in een knuffel. ''Moet ik je wonden verschonen?'' vraagt Liam. Ik schud mijn hoofd terwijl ik zeg ''Heeft Calum al gedaan''. Liam knikt. ''Mag ik kijken hoe erg je wonden zijn?'' vraagt Louis. Ik knik en hij doet mijn trui omhoog. Met grote ogen kijkt hij naar al mijn wonden. Hij doet mijn trui weer omlaag. Hij trekt me nog een keer in een knuffel. ''Vanaf nu krijg je thuis les.'' zegt hij. Ik knik.