adopted by one direction✅

hoofdstuk 55: de brief

Niall staat op om de deur open te maken. Louis komt bij ons zitten en probeert me te troosten. Maar ik ben ontroostbaar. De deur gaat open en ik kijk op vanuit Zayn's nek. De jongens van 5sos staan in de deuropening met Lucas. Ze kijken allemaal verdrietig. Lucas loopt op me af en knuffelt mij ook. Nu knuffelen we met zijn drieën: Zayn, Lucas en ik. Iedereen gaat zitten en kijkt zwijgend voor zich uit. Na een tijdje zijn mijn tranen gewoon op. Ik kijk maar naar de muur aan de andere kant van de kamer. "Misschien niet het beste moment om te zeggen maar ik wil wel dat je wat eet." Zegt Louis streng en voorzichtig. Ik zeg niets en blijf naar de muur kijken. Louis staat op en loopt naar de keuken. Hij komt even later terug met een bord waar 2 boterhammen met pasta op liggen en een koekje. Ik staar lusteloos naar het eten. "Komop Bo." Zucht Louis. Ik zucht en begin langzaam te eten. Na een tijdje heb ik het op. "Perrie komt zo. Dan gaan we de begrafenis regelen." Zegt Zayn. We knikken. Dan gaat de bel. Zayn staat op en gaat de deur opendoen. Hij steekt zijn hoofd door de deuropening. Het ziet er heel droog uit. Als ik niet zo verdrietig was weet ik zeker dat ik nu in een deuk van het lachen lag. "Wij zijn boven dingen regelen." Zegt hij. Iedereen mompelt wat terug. Dan gaat hij weg. Ik hoor hun voetstappen de trap op gaan. ''Zullen we iets gaan doen? Dat is beter dan hier depressief te zijn.'' Stelt Luke voor. Iedereen knikt behalve ik. Ik blijf voor me uit kijken. ''Laten we muziek maken. Dan speelt Bo drums. Kan ze meteen haar woede kwijt en het klinkt super mooi.'' Stelt Ashton voor. Ik knik langzaam. Dan sta ik op net als iedereen. We lopen naar de studio. Ik ga achter het drumstel zitten. Niall speelt akoestische gitaar. Michael en Luke spelen elektrische gitaar, Calum speelt de bas en de rest gaat zingen. Iedereen pakt een microfoon. Ik zet er eentje aan mijn drumstel vast. Maar ik denk niet dat ik ga zingen. ''Welk liedje gaan we doen?'' Vraag ik aan niemand in het bijzonder. ''She's kinda hot?'' Vraagt Harry. Ik knik. Dan kan ik lekker op het drumstel tekeer gaan. Iedereen gaat opwarmen. Ik speel een rustig ritme om op te warmen. ''Zullen we beginnen?'' Vraag ik zodra ik voel dat ik warm begin te worden. Iedereen knikt. Ik tik het tempo af met mijn drumstokken terwijl ik meetel tot 4. Dan beginnen we te spelen. Bij Ashton's solo zing ik alleen. Iedereen kijkt me met open mond aan. Zodra het nummer is afgelopen spelen we nog 'That's what makes you beautiful' en 'she looks so perfect'. Daarna heeft niemand echt zin meer om nog verder te gaan dus stoppen we. ''Hebben we ook een sportzaal?'' Vraag ik. ''De kamer rechts van deze kamer.'' Antwoord Liam. Ik loop naar mijn kamer en doe een kort sportbroekje, een hemd en mijn sportschoenen aan. Ik pak ook nog mijn bokshandschoenen (ja die heeft ze) en mijn binnenhandschoenen. (die doe je aan onder de bokshandschoenen. Snap je? Je doet dus eerst de binnenhandschoenen aan en daarover doe je de bokshandschoenen.) Ook vul ik mijn bidon met water. (Media is kleren met bidon)Met de spullen in mijn handen loop ik naar de kamer rechts van de studio. Ik zie dat het inderdaad een sportzaal is. Mijn spullen voor het boksen leg ik bij de boksbal die in het midden van de zaal staat. Ik begin rustig met wat strekoefeningen te doen zodat mijn spieren opwarmen. Dan ga ik op de loopband die aan de zijkant staat rennen. Na een 4 minuten stop ik. Ik doe op een yoga matje nog 10 push-ups en 10 sit-ups en dan trek ik mijn boks spullen aan. Ik ga voor de boksbal staan in de vechtpositie: mijn handen voor mijn gezicht ter beschermen en mijn rechterbeen voor. Ik begin met gewoon vooruit te slaan op de boksbal. Daarna begin ik te slaan in een hoek. Dan doe ik uppercuts (dat is de beweging voor als je iemand onder de kin wil slaan. Dan ga je van onderen naar boven zodat je vol tegen iemands kin slaat.) Dan ga ik schoppen. Dan ga ik dat allemaal snel achter elkaar doen. Zodra ik klaar ben doe ik mijn handschoenen uit en drink wat uit mijn bidon. Ik doe nog wat strekoefeningen zodat mijn spieren ook weer afkoelen. Dan neem ik al mijn spullen mee naar mijn kamer. Ik pak een fijne dikke trui met een joggingbroek, ondergoed en handdoeken. Dan ga ik douchen. Ik geef geen aandacht aan de wastafel. Ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd. Onder het douchen denk ik na. Lina gaf echt om me. Ik vind het zo stom dat ze zelfmoord heeft gepleegd. Het stomste vind ik nog wel dat ik er niks aan heb kunnen doen. Waarom moest ik dan ook zo nodig ontvoerd worden?!! Ik krijg weer herinneringen en begin te huilen. Ik zak door mijn benen en ga zitten in de douche. Ik trek mijn benen op en begin er in te huilen met mijn handen voor mijn ogen. Er wordt op de deur geklopt. ''Bo? Gaat alles goed? Mag ik binnenkomen?'' Het is Zayn. Ik begin nog harder te huilen. Zayn was zo'n goede vader voor Lina. De deur vliegt open. Ik kijk op. Zayn staat bezorgd in de deuropening met Perrie naast hem die al net zo bezorgd kijkt. Zayn komt op me aflopen. ''Wat is er Bo?'' Vraagt hij lief terwijl hij op zijn hurken voor me gaat zitten. ''L-Lina.'' Stotter ik. Zayn slikt moeilijk. ''We wassen je even en dan doen we je kleren aan goed? Dan gaan we je iets vertellen.'' Zegt Zayn terwijl hij even naar Perrie kijkt die knikt. Ik knik en sta op. Ik tril op mijn benen. Zayn doet shampoo in mijn haar en wast het er uit. Ook wast hij mijn lijf. Dan zet hij de douche uit. Hij slaat een handdoek om mij heen en tilt me op terwijl hij me stevig vast houdt. Hij droogt me zorgvuldig af en trekt me dan de kleren aan die ik had klaar gelegd.