hoofdstuk 41: tour

1.4K 63 6
                                    

''Ik ga samen met Perrie Lina van school halen en dan gaan we een ijsje halen.'' Zegt Zayn. Wij knikken. Na een tijdje staat hij op. ''Perrie kom je nog?!'' Roept hij naar boven. ''Jaahaa ik kan mijn telefoon nergens vinden!'' Roept ze terug. ''Ja dat komt omdat hij hier ligt!'' Roept Zayn terug. Ik grinnik. Perrie komt naar beneden gerend en pakt haar telefoon van de tafel. ''Wij zijn weg.'' Zegt Zayn. Iedereen zegt gedag en dan gaan ze weg. Ik heb zin in ijs dus ik probeer op te staan en dat lukt redelijk goed. Voorzichtig loop ik naar de keuken terwijl ik me aan alles vasthoud wat ik maar tegen kom. In de keuken aangekomen pak ik een bak 'Ben en Jerry' ijs uit de diepvries. Uit de la pak ik ook nog een lepel. (Ik typte serieus uit de lepel pak ik ook nog een la. Echt wtf is er mis met mij😂😂😂😂😂) Ik eet de ijs op aan de tafel (ja waar wil je hem anders opeten? In de tafel?). Ik voel me alweer iets beter alleen ik ben me toch een partij moe. Niet normaal. Ik loop naar de woonkamer waar de rest zit en gaap. ''Ben je moe?'' Vraagt Louis. Ik knik. Hij houdt zijn armen open. Ik loop naar hem toe en ga op zijn schoot zitten. Met mijn gezicht in zijn schouder en zijn armen om me heen val ik in slaap.

''Bo. Bo. BO. Wordt wakker. We moeten je iets vertellen.'' Zegt Louis. Ik open slaperig mijn ogen. Ik zit nog steeds bij Louis op schoot. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen. ''Wat is er?'' Vraag ik gapend. ''We gaan op tour.'' Zegt Niall. De rest hoor ik niet meer. Ze gaan op tour. Sturen ze me dan weer naar het weeshuis? Willen ze me niet meer? De tranen beginnen te stromen en ik wil opstaan om naar mijn kamer te rennen maar Louis houdt me tegen. ''Laat me los.'' Zeg ik huilend. ''Nee Bo. Niet voordat je rustig bent. Wat is er aan de hand? Waarom huil je? Vind je het niet leuk om met ons op tour te gaan?'' Zegt Louis zacht. Meteen hou ik op. ''Mag ik mee?'' Vraag ik verbaasd. ''Ja natuurlijk mag je mee. Wat dacht jij dan? We kunnen echt niet meer zonder jou.'' Zegt Louis. Ik zucht opgelucht. ''Hoe voel je je eigenlijk?'' Vraagt Liam (daddy). ''Ik voel me goed.'' Zeg ik. Ik heb geen buikpijn of hoofdpijn meer. ''Echt?'' Vraagt Louis hoopvol. Ik knik. Louis en Niall beginnen te juichen. ''Ik heb honger.'' Zeggen Niall en ik tegelijk. We kijken elkaar aan en geven elkaar dan een high five. ''twins.'' Zeg ik. Louis kijkt me trots aan. Vast omdat ik honger heb. Niall rent naar de keuken en komt terug met 4 koekjes. Hij geeft mij er eentje en gaat dan zitten. Ik kijk hem aan. Is hij serieus. ''Je moet mij er nog 1 geven.'' Zeg ik. ''Waarom?'' Vraagt Niall. ''Dan is het eerlijk.'' Zeg ik. Ik sta op en probeer een koekje van Niall af te pakken. Wat niet lukt aangezien Niall het koekje aan de andere kant van de wereld houdt. ''Niall geef haar dat koekje.'' Zucht Zayn die binnenkomt. Niall kijkt er beteuterd naar en geeft het dan met veel moeite aan mij. Ik prop hem in 1 keer in mijn mond samen met het andere koekje. Niall kijkt me verdrietig aan. Ik steek mijn tong uit naar hem. Weet je waar ik achter ben gekomen? Dat Liam bang is voor lepels. Dat is echt zo raar. ''Niall was gisteren dronken.'' Zegt Zayn ineens. ''Helemaal niet!'' Zegt Niall boos terug. ''Liam pakte je eten af en je vond het niet eens erg.'' Zegt Harry. ''Geef me een lepel.'' Sist Niall. ''Ik ben weg.'' Zegt Liam en rent de gang op. ''Doei kleine.'' Zegt Niall nog snel tegen mij voordat hij wegrent. ''Hey!'' Roep ik hem achterna. ''Noem me geen kleintje! Ik ben al super groot!'' ''Sorry kleine.'' Roept Niall. ''Ik kom je pakken.'' Roep ik naar hem. Ik ren in de richting waar Niall heen rende en al snel vind ik hem. Hij rende als een klein kind door de kamer en sprong bij Liam op de rug. Ik rende achter Niall aan en sprong weer op Niall's rug waardoor we alle drie omvallen. Natuurlijk lag ik dan weer onderop met 2 jongens op me. ''Jongens, lucht.'' Lachte ik terwijl ik ze van me af probeerde te duwen. Het zag er waarschijnlijk heel spastisch uit omdat ze geen centimeter verschoven. Harry hielp me door de jongens van me af te halen . ''Ik lag zo lekker.'' Zegt Niall met een pruillip. ''Pech voor jou, ik namelijk niet.'' Zeg ik tegen hem terwijl ik mijn tong uitstak. Ik hoorde mensen vanuit de deuropening lachen. Ik keek en zag de jongens van 5sos. Ik rende op Michael af en knuffelde hem. Hij knuffelde me terug en tilde me op. ''Hey grote meid.'' Zegt hij. ''Waarom krijgt Michael wel een knuffel en ik niet?'' Vraagt Niall met een zielig gezicht. ''Omdat, jij mij kleine noemt en Michael noemt mij groot.'' Zeg ik. ''Hebben we een studio in huis?'' Vraag ik aan niemand in het bijzonder. ''In de kamer aan het einde van de gang.'' Zegt Louis. Ik knik en loop erheen. Ik open de deur en kijk om me heen. Wow deze kamer is groot. Ik zie een drumstel staan en loop eropaf. Ik speelde altijd drums totdat mijn vader dingen begon te doen. Ik pak de drumsticks op en ga achter het drumstel zitten. Ik begin met een rustig ritme te spelen en mijn armen bewegen soepel. Zodra ik voel dat ik een beetje warm ben, begin ik met heel moeilijk nummer te drummen. Deze is me nog nooit gelukt. Zodra ik klaar ben veeg ik wat zweet van mijn voorhoofd. Ik hoor achter me geklap waardoor ik van schrik van de kruk afval. Ik draai me om en zie daar Luke met zijn mobiel staan. Ik kijk hem vernietigend aan. ''Geef hier die telefoon.'' Zeg ik. Luke kijkt me heel even aan en rent dan weg met zijn telefoon. Ik ren achter hem aan. Ik ben veel slomer. Ik zou hem nooit kunnen inhalen dus dan maar met hulp. ''IEMAND HOUDT LUKE TEGEN'' Schreeuwde ik door het huis. Ik was Luke ondertussen kwijtgeraakt. Ik hoorde gegil van iemand. Waarschijnlijk Luke. ''CALUM LAAT ME LOS'' Hoorde ik Luke schreeuwen. ''WAAR BEN JE CAL?'' Schreeuwde ik hard. ''WOONKAMER.'' Hoorde ik als antwoord. Ik rende zo snel als ik kon naar de woonkamer en zag Luke op de grond liggen met 3 jongens op hem. Ik schoot in de lach en viel op de grond. ''Ik heb haar alleen opgenomen! Pak mijn telefoon voor Bo hem heeft.'' Zegt Luke. Ik realiseerde me toen weer waarvoor ik achter hem aanzat en wou zijn telefoon zoeken totdat ik mijn drumkunsten door de kamer hoorde drummen. Ik keek en zag dat Ashton Luke's telefoon al had gepakt. Ik probeerde de telefoon af te pakken maar werd al snel door Luke over zijn schouder heen gegooid. ''Leuk om op twitter te zetten?'' Vroeg Ashton met een grijns. ''Neeeeee please.'' Smeekte ik. ''Oeps, te laat.'' Zei Ashton en Luke zette me neer. Ik pakte de telefoon af en zag dat het al 10000 keer was geretweet. ''Ashhhhh.'' Zei ik met een pruillip. ''Houd ook van jou.'' Zei hij en gaf me een kus op mijn voorhoofd. ''Hé, en ik dan?'' Vroeg Calum aan Ashton. ''Cally krijgt geen kusje.'' Zegt Ashton terug. Calum zette puppyoogjes op en ik liep op hem af. Ik gaf hem een kus op zijn wang. ''Is Cally nu weer blij?'' Vroeg ik aan hem. ''JAAA.'' Kreeg ik als antwoordt terug. Ik ging op de bank zitten en keek toe hoe Calum als een klein kind door de kamer heen rende als een klein kind. Hij stootte zijn teen aan de tafelpoot en viel om. Michael liep naar hem toe om hem omhoog te helpen maar in plaats daarvan trok Calum hem ook op de grond. ''BOMMETJEEE'' Riep ik en rende op de jongens af. Ik sprong op ze en hoorde gekreun onder me. ''Ik lig best lekke... AUW... LUCHT'' Kreunde ik.. Er was zojuist een Ashton op me gesprongen. ''Ik lig best lekker.'' Zegt Ashton mij na. ''Ha ha. Kan je van me afgaan please?'' Vroeg ik lief aan hem. ''Omdat je het zo lief vraagt.'' Zegt hij. Ik weet gewoon dat hij nu een grijns van hier tot Tokio op zijn gezicht heeft. Hij ging in ieder geval wel van me af en hielp me omhoog met inderdaad een grijns op zijn gezicht. ''Helpt iemand mij ook nog?'' Hoorde ik Calum piepen. Michael lag nog steeds op hem. Ik probeerde Michael van Calum af te duwen maar ik kon hem geen centimeter verplaatsen. ''Dan maar op een andere manier.'' Zeg ik en begon hem te kietelen. Nu rolde hij van Calum af en begon spastische bewegingen te maken. Ik stopte met kietelen en hielp Calum overeind. ''Waar zijn de andere jongens?'' Vraag ik. ''Die moesten onverwachts naar een vergadering.'' Zegt Calum. ''Zullen we een film gaan kiezen?'' Vraag ik. Iedereen stemt in. Ik zet een horrorfilm op.

De film is nu al een uur bezig. Dit is echt saai. Gewoon zo'n typische horrorfilm. Totaal niet eng. Ik lig hier relaxed op de bank in tegenstelling tot Luke die naast me zit. Hij gilt zowat de hele tijd. Wanneer hij voor de zoveelste keer gilt zet ik de film op pauze. ''Hebben we chips?'' Vraag ik. Michael rent weg en komt even later terug met een zak paprika chips en een zak hamkaas. Hij geeft mij de hamkaas en gaat zitten. Ik maak de zak open en begin te eten. ''Willen jullie de film nog afkijken jongens of hoe zit het?'' Vroeg ik grijnzend. ''Nee, nee, laat die film maar zitten.'' Zegt Luke snel. ''Is Lukey een beetje bang?'' Vroeg ik terwijl ik in zijn zij porde. Hij maakte een spastische beweging en belandde half op Calum die aan de andere kant naast hem zat. ''Cally, je hebt het wel zwaar he?'' Vroeg ik medelevend aan hem terwijl ik naar Luke keek. Luke keek me quasi boos aan. ''Door wie zal het komen denk je?'' Vroeg Luke aan me. ''Jezelf.'' Antwoordde ik.

De jongens zijn terug. Ik liep nadat ik naar de woonkamer nadat ik naar de wc was geweest. Daar waren Luke en Calum in een worstelgevecht. Ik liep erop af en sprong er boven op. Ik probeerde Luke in de houtgreep te krijgen wat me aardig lukte omdat Calum zijn voeten vasthield. Toen ik mijn handen goed had gezet keek ik hem grijnzend aan. ''En wat wou je nu doen?'' Vroeg ik aan hem. Hij probeerde zich los te maken wat hem niet lukte. ''OMG, BO EEN UNICORN!'' Riep Luke naar me. ''Wat, waar?!'' Schreeuwde ik terug en kijk om mij heen waardoor mijn grip om Luke's polsen verslapte. Luke zag zijn kans en duwde Calum van zijn benen af en draaide ons om waardoor Luke nu bovenop mij lag. ''Lukey, valsspeler!'' Zei ik met een pruillip. ''En wat wou je nu gaan doen?'' Praat Luke mij na. ''NIALLER RED ME!'' Riep ik door het huis en ik hoorde Niall van de trap af rennen. De deur ging open en daar stond Niall in een superman houding. ''Super Niall tot uw dienst.'' Zegt hij tegen me. ''Aller, aller liefste Nialler, kan je alsjeblieft deze dikzak van me af halen?'' Vroeg ik met puppyoogjes aan Niall. ''Awh, pest Lukey je weer.'' Vroeg hij, terwijl hij grijnzend toe stond te kijken. ''Ja en hij is nogal zwaar, help me please.'' Smeekte ik nu. ''Wat krijg ik?'' Vroeg Niall aan me. ''2 pakken oreo's.'' Antwoordde ik en Niall rende naar Luke toe en duwde hem van me af. ''Dankje Niall.'' Zeg ik en gaf hem een kus op zijn wang. Ik rende naar de keuken en pakte 2 pakken oreo's uit de kast. Ik gaf ze aan Niall. Hij propte er gelijk 5 in zijn mond.

Heeeeey,

mensen en aliens. Wie er ook kijkt. Lang geleden dat ik een hoofdstukje online heb gezet, maar hier is hij dan eindelijk. Veel lees plezier en ik hoop dat je het leuk vind. Anders heb je lekker pech👅. (Dit moet zo'n uitstekende tong voorstellen)

adopted by one direction✅Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu