Kailangang pakasalan ni Abcidii si Prinsipe Alastair Lewis Markinswell dahil sa isang kasunduan na ginawa pa ng kanilang mga ninuno. Will they end up falling in love in this modern day fairy tale?
Highest Ranked Achieved
04/25/18 #361
Marrying Serie...
“Abcidii?” tawag ni Alas sa akin mula sa labas ng aking kwarto. Teka anong ginagawa niya dito? Hindi bat dapat magkasama sila nung Gwen niya?
Narinig niya kaya yung sinabi ko?
“Are you crying? Open this door” tanong niya pero hindi ko siya sinagot mas lalo lang akong naiiyak. Sht para akong tanga!
Bakit ganun no? Mas naiiyak tayo kapag sinusuyo tayo okaya kapag kinocomfort nila tayo. Para tayog mga tanga. Hindi lang ako hehe
Minsan naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko maiwasang hindi maging emosyonal. Pinahid ko yung luha na lumalandas sa aking pisngi. Ang pangit ko! Huhu
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
“I will kick this damn door if you didn’t open this! Im serious Princess” malumanay pero may banta niyang sabi.
Nakaupo pa din ako dito sa aking kama. Bahala siya!
Ilang sandal pa ay nakaramdam ako ng pagkalabog sa pinto. Omg! Is he for real?!
“3!” sigaw ni Alas
“2!”
“Hindi mo naman gagawin iyon!” ang mahal kaya ng mga pinto dito sa palasyo as if naman sisirain niya to. Saka hello! Matitibay lahat ng mga gamit dito tss.
Nanlaki ang aking mga mata sa lakas ng kalabog, nakita ko si Alas. “WHAT THE HELL ALAS!? Nasisiraan ka na ba?!!” sigaw ko. Sinira niya nga ang pinto! Nahihibang na ba siya? Pero infairness ang lakas niya paano niya naalis to? “Gabi na! Gigisingin mo ba ang lahat ng tao dito sa palasyo?!” sigaw ko.
Tinignan ko ang pintong nasira niya. Waaaaaaah wala na akong pinto!
Lumapit si Alas sa akin at niyakap ako ng mahigpit. “What’s wrong Princess?” nagaalala niyang tanong. Namumugto ang aking mga mata hindi ko siya matignan ng daretso.
Ayaw ko namang sabihin na umiiyak ako ng dahil sa Gwen na iyon.
“Im hungry”
“You were crying because you are hungry?” di makapaniwalang tanong ni Alas. Tumango lang ako sakaniya. Pero totoo yun nagugutom talaga ako sa mga oras na ito hehe.
Bigla siyang tumawa ng malakas. Nakakainis siya!
Nandito na kami ngayon sa isa sa mga kusina ng palasyo. Kulay white at cream halos ang makikita dito.
Isinuot ni Alas yung Apron. Wait? Siya ba ang magluluto? Hindi ba't madami silang mga chef? Asan na sila?
Napaisip ako kung sabagay hindi naman ito yung pinaka main na kusina.
“Hindi mo na kailangang gawin ito—“
“And let you cry yourself to starvation? I won’t let that happen again” sabi niya. Inaayos na niya ang mga sangkap sa mga lulutuin niya.
