be strong

4

Niall pov

met tranen in mijn ogen kijk ik naar de brief, ze snijdt zich, ze voelt zicht slecht. dat is mijn schuld! langzaam rolt er een traan over mijn wang. ik vouw de brief dicht er staar voor me uit. allemaal mijn schuld............ zouden er nog meer brieven van haar komen? zal ik er een terug schrijven? ik pak een pen en een papier en begin met mijn prielerige handschrift te schrijven.

lieve Rose

ik heb je brief gelezen, het spijt me voor alles! ik weet dat het mijn schuld is.

je moet niet onzeker zijn! je bent perfect zoals je bent! je bent knap, leuk, lief, schattig en de beste vriendin die ik ooit gehad heb, het was niet mijn keus om je achter te laten, ik wou bij je blijven! vrienden zijn, en misschien zelfs meer.....ik vond je leuk, al heel lang. maar toen ik in de band kwam vond onze mannager dat het niet kon, dat mijn imago schattig en single moest blijven. ik was zo boos! ik heb dagen lang op mijn kamer gezeten, zonder ook maar een woord te zeggen. ik wou je sms'en, bellen, skypen wat dan ook! maarhet mocht niet. ik ving het verschrikkelijk te horen hoe jij je voelt! als ik de kans zou krijgen zou ik nu voor je deur staan, maar met al die fans zou ik je alleen maar dieper de put in werken. soms baal ik er echt enorm van, al die fans, maar ik hou van ze! ze zijn fantastisch. maar op dit moment zou ik ze voor een paar minutjes weg wensen, dat zou genoeg zijn, om naar je toe te rennen, rijden maakt me niet uit en mijn exuses aan te bieden.

nogmaals, je bent perfect zoals je bent! en ik hou van je, nog steeds.

liefs Niall.