be strong

11

Niall pov

zuchtend kijk ik naar de brief, zal ik hem versturen of niet? die vraag, die vraag zit me al de hele octend dwars. moet ik hem sturen? misschien leest ze hem niet eens, misschien komt hij niet eens aan, misschien, ag Niall hoe nou eens op! je haalt je veel te veel in je hoofd.

'Niall er is post voor je' hoor ik Liam roepen, ik ren naar de kaamer, trek de brief uit Liam's handen draai me om en ren weer terug naar mijn kamer. achter me hoor ik Liam grinniken.

beste Niall

dit keer stuur ik je een vrolijke brief, dat ga ik tenminste proberen.............

van morge werd ik vrolijk wakker, ofterwijl, ik strompelde uit bed, pakte gelijk mijn mesje en begon weer te krassen. goed begin van een vrolijke dag/brief toch? niet echt he?

en het stemmetje in mijn hoofd blijft ook maar zeggen dat ik te dik ben, sterker hij zegt dat ik steeds maar dikker word. ik eet nu niks meer, ik heb ook geen behoefte meer om te eten. als ik eet voel ik me vol, en vol zijn is nooit goed, nooit. als je vol zit betekend dat je aankomt, en aankomen betekend dikker, dikker betekend geen mooi figuur en geen mooi figuur betekend lelijk, en dat ben ik al mijn heleleven dus leef ik er mee, maar een grammetje aan komen, al ik het 0,0000001 gram, betekend moord, geen moord, maar zelfmoord.

ik wil het al zo lang, gewoon weg zweven. uit mijn lijf verdwijnen. als een sneeuw vlokje in de zon vervagen. en als ik een engeltje ben, zal ik over je waken, ik zal je beschermen, zonder dat je er ook maar iets van merkt, ik zal op je neer kijken. terwijl ik nu eigenlijk tegen je opkijk, net als vroeger , je bent altijd vrolijk en optimistich ziet er altijd goed uit. en ik, ik zie er uit alsof ik net onder de douche uit gestapt ben en geplet ben door een stel mesjes die mijn huid verbrijseld hebben.

dit zal in iedergeval een van mijn laatste brieven zijn........ ik weet namelijk dat je ze niet leest, dus wat heeft het voor zin.

Rose

he heeft heelveel zin. mompel ik tegen mezelf.