(Zawgyi)
ျကက္သားပန္းကန္ကိုကိုင္ကာ...Yixingတို႔အိမ္တံခါးဆီJun Myeonသြားလိုက္သည္....
စိရံုသာစိထားတဲ့တံခါးကိူ..အသာတြန္းလိုက္ေတာ့..အိမ္ဝန္းထဲမွာ..ဘယ္သူမွမ႐ွိ...
အိမ္အေပါက္ဝႀကီးကိုတြန္းေတာ့မရ....
လူႀကီးေတြမ႐ွိတုန္း...မဟုတ္တာေတြလုပ္ေနတာေနမယ္..တံခါးခ်က္ခ်ၿပီး...
ဒုန္း...ဒုန္း..
တံခါးကို..ထုေတာ့...ေတာ္ေတာ္နဲ႔ပြင့္မလား.....
ဒုန္း..ဒုန္း...
ဂါး...ဒီေကာင္...ငါစိတ္တိုလာၿပီ....
"Yrr...Zhang Yixing...ကေန႔ထြက္လာအုန္းမွာလား....တီတီတို႔ျပန္လာရင္ ငါေညႇာင့္အုန္းမွာ....."
ေျပာတုန္းဆိုတုန္း႐ွိေသး....ဂ်က္ခနဲပြင့္လာတဲ့တံခါး...
ၿပီးေတာ့...ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ေနတဲ့Yixing....
အိမ္ခ်င္မူးတူး႐ုပ္နဲ႔.. .
"Jun Myeon?...အိမ္လာတာလား..."
."မဟုတ္ဖူး...ငါ့ေျခေထာက္က..အတင္းဆြဲလာတာ....😑"
အပိုေတြေမးတတ္တဲ့အက်င့္ေလးက...မေပ်ာက္ေသးဘူး.....
"အာ...လာေလ...ေမေမတို႔ကေတာ့ေနာက္က်မွာ..."
အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔..ေျပာၿပီး...မီးဖိုခန္းဘက္သြားေနတဲ့ .Yixing...
ဒီလိုၾကေတာ့လည္း..Jun Myeonစိတ္ထဲမေကာင္း....
သူ႔အိမ္လာၿပီးေတာ့..ကိုယ္ကပဲ..ေအာ္ဟစ္ေနသလိုလို....
ေျခေထာက္ေတာ္ေတာ္နာေနပံုရတဲ့Yixing...ကေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ျဖင့္ေျဖးေျဖးခ်င္းေလ်ွာက္ေနတာ..
အျမန္ေျပးကပ္ကာ..လက္ေမာင္းကေနသူကူတြဲလိုက္ေတာ့...အူေၾကာင္ေၾကာင္ျပန္ၾကည့္ေနေသးသည္...
"ဒီSkillနဲ႔ေလ်ွာက္ေနရင္...ၾကက္သားေၾကာ္ေတြေအးကုန္ေတာ့မွာ..."
ေျပာၿပီး...မ်က္ႏွာအျမန္ျပန္လႊဲလိုက္သည္....
မ်က္ႏွာပူလိုက္တာ.....
YOU ARE READING
Antidote(COMPLETED)
Romanceငယ္ငယ္ေလးတုန္းက..ပညာေရးမွာၿပိဳင္ခဲ့ၾကတယ္.....အရြယ္ေရာက္ေတာ့...ႏွလံုးသားခ်င္းၿပိဳင္ၾကည့္ရေအာင္......?? Cover by @byunasunapark00