Adopted by 5sos

Hoofdstuk 2 (herschreven)

Ik klik op plaatjes, en mijn mond valt alweer open. Ik draai me om op mijn stoel en zie de jongens achter me staan.

" Jullie zijn 5sos?!" Roep ik.

"Ik hoop dat je het niet erg vind?" zegt Calum.

"Erg? Dit is geweldig!" zeg ik helemaal hyper.

Ze staan te grinniken, als de bel gaat.

"Wat eten we?" vraag ik blij.

"Pizza" antwoord Luke.

Ik spring op van mijn stoel en ren naar de deur toe waar ik natuurlijk nog even tegen de deurpost aan moet lopen, waardoor de jongens op de grond vallen van het lachen.
Ik loop naar de deur toe, en neem de pizza aan.
Als ik terug loop, liggen de jongens nog steeds op de grond.

"Ik heb pizza." deel ik mee.

Ze reageren niet, dus ik loop naar de bank toe.

"Michael, ik eet alle pizza op" m'n 'vriendinnen' zeggen immers dat hij het meest geeft om eten. Laten we is kijken of dat waar is.

"Soof wacht" hoor ik Michael roepen.

Na 2 minuten staan ze allemaal in de woonkamer.

"Soof we horen te eten aan de eettafel." Zegt Calum streng, maar ik zie de glinstering in zijn ogen.

"ach Cal, voor 1x mag het best toch?" zegt Luke. Calum rolt zijn ogen en Luke springt naast me op de bank en pakt een doos van mijn schoot af.

"Wat gaan we vanmiddag doen?" Vraag ik terwijl we allemaal lekker van onze pizza's aan het genieten zijn.

"We moeten naar de studio..." zegt Michael.

"... maar jij mag mee " maakt Ashton af.

"Cool." reageer ik.

Zodra onze pizza's op zijn, lopen we naar het busje. Ik ga weer bij het raam zitten en langs me zitten Luke en Calum en tegen over me Michael en Ashton.

"Kom, laten we gaan!" Roep ik hyper uit. De jongens beginnen te lachen en de chaffeur begint te rijden.

"Hebben jullie iemand met ADHD geadopteerd?" vraagt de chaffeur

"Nee hoor!" Zeg ik lachend.

"niet volgens de gegevens, maar ik twijfel wel een beetje." zegt Luke. Ik geef hem een speelse klap tegen zijn been waardoor de andere beginnen te lachen.

Opeens glimlach ik als ik iets bedenk.

"Soof waar denk je aan?"

"nergens" mompel ik. Laten we even niet meededelen dat ik zo echt denk aan cake en mashton. Tijdens de rit staar ik naar buiten, terwijl de gesprekken in de auto een beetje langs me af gaan.

"Soof... Soof... Soof!" Roept Calum

"Sorry, wat zei je."

"we zijn er bijna." Ik knik als reactie.

Zodra ik het busje uitstap, staat er al een man te wachten.

"Ik dacht dat jullie een jong iemand zouden nemen?" zegt hij bot. Au.

"Ja, maar toen zagen en spraken we haar, en was het meteen duidelijk" zegt Ashton

Ik glimlach dankbaar naar hem, dan lopen we met z'n allen naar binnen. Terwijl we dat doen, bedenk ik me dat ik me niet heb voorgesteld, nou ja boeiend.
De jongens gaan liedjes opnemen en oefenen. Ik loop naar de koelkast en pak wat te drinken terwijl ik op de bank zitten. Ik zit mijn cola op te drinken, maar begin me redelijk te vervelen. Ik besluit dat ik bij de jongens wil gaan luisteren en loop zachtjes de kamer binnen. Ik ga langs de deur op de grond zitten. Ashton glimlacht naar me en ik zing zachtjes mee met Jet Black Heart.