hoofdstuk 9 (herschreven)

247 7 0
                                    

4 dagen voor mezelf. De jongens hebben me net thuis afgezet, ik doe de deur open laat de tas van mijn schouder afvallen en de koffer leg ik ook langs de deur neer. Ik geniet voor een seconde van het huis, voordat ik slaperig de trap naar mijn slaapkamer op loop. Ik doe mijn schoenen uit en poets snel mijn tanden, voor het vliegen had ik een sportlegging en een trui aan, dus daar kan ik nu best in gaan slapen. Ik kijk nog even op de klok 9 uur 's-avonds. Dan laat ik me op het bed vallen en kruip tevreden onder de dikke dekens. Ik sluit mijn ogen en ben gelijk weg.

Ik open mijn ogen en ga rechtop zitten. Ik voel me een stuk energieker en pak mijn telefoon. Halleluja. Het is 2 uur 's-middags. Dat betekend dat ik heb geslapen voor maar liefst 17 uur. Ik zie dat ik verschillende gemiste oproepen heb van 9 verschillende jongens en alle groep appen en persoonlijke gesprekken zijn helemaal volgespamt. Ik stuur in de algemene van ons tienen dat ik oké ben, dat ik al die tijd geslapen heb. Daarna stap ik uit mijn bed, gelukkig wordend van het voelen van het tapijt onder mijn voeten in plaats van de koude bus vloer. Ik loop naar mijn badkamer toe en kam mijn haar een keer door, daarna ga ik onder de douche staan en geniet ik ontzettend van het warme water dat over mijn lichaam stroomt en waardoor ik me gelijk weer 10x beter voel. Na mijn douche die uiteindelijk 30 minuten bleek te duren, trek ik een kort broekje met een trui aan. Ik besluit om eens naar de Starbucks te gaan. Kijken of Percy er nog is.

Ik moet lopen, dus een halfuurtje later ben ik er aangekomen. Ik wil iets gaan bestellen, als Percy en zijn vrienden de winkel weer binnenlopen. Ze zien mij niet eens en lopen regelrecht door naar 2 andere meiden. Ze slaan het drinken van een van de meisjes uit haar hand.

"Hey Percy, de vorige keer dat ik je zag. Was je nog niet zo laag gezonken." zeg ik, terwijl ik naar ze toeloop en voor de 2 meisjes ga staan.

"Ben je weer terug? Ik dacht dat we je hadden weggejaagd." zegt hij pesterig.

"je hebt Ashton gezien en ik heb je verteld wat ik ga doen. Hoe dom kan je zijn. Laat deze 2 meiden lekker met rust."

"en waarom zouden we dat doen?" zegt een van de vrienden.

"oké ik ben je naam vergeten, maar dat doe je omdat ik het nu lief vraag. Ik heb Percy al eens geslagen, ik weet niet of jij de volgende wil worden. Voor mij geen probleem, maar dit keer schop ik en heel wat naar onder." zeg ik.

"Per let's go." zegt een van de twee voorzichtig. Ik pak het drinken van het andere meisje af en gooi het over Percy heen. Percy kijkt me woedend aan.

"Sophie, als je denkt dat het hiermee over is dan ben je fout. Je gaat jezelf nog dood krijgen."

"ooh een doodsbedreiging heel stoer, heel stoer."

"je bent nog niet van me af."

"over 6 maanden ben ik weer terug." roep ik naar hem toe. Hij rolt met zijn ogen en loopt weg.

"hey, thanks." zegt een van de meiden.

"geen probleem. Ik koop allebei jullie drinken terug." zeg ik.

"wacht ben jij niet Sophie van 5sos?" Ik leg mijn vinger op haar lip.

"ga zitten, ik kom eraan." zeg ik snel.

Ik bestel het drinken, en loop daarna met 3 bekers naar de tafel toe.

"ik ben Senna." zegt degene wiens drinken Percy op de grond gooide.

"en ik ben Jane." zegt het meisje wiens drinken ik had afgepakt om over Percy te gooien.

"Sophie, maar dat wisten jullie al." zeg ik met een glimlach.

"maar waarom ben je hier?" vraagt Jane nieuwsgierig.

"we hebben voor 4 maanden vol getourt en interviews gegeven en op dit moment zijn er 90 optredens geweest en 25 interview dagen. We hebben nu 4 dagen vrij en daarna hebben we 2 concerten hier en daarna gaan we door naar Amerika." zeg ik.

Adopted by 5sosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu