Adopted by 5sos

hoofdstuk 27

Ik en Jason kijken verbaasd naar de deur en dan kijken we verbaasd naar elkaar. De deur gaat tergend langzaam open waardoor ik bijna naar de deur toe ren en hem open maar Jason houdt me tegen en schud zijn hoofd.

We wachten totdat we voetstappen horen, eerst hoor ik er maar 2, dan volgen er al snel nog 8. Ik word niewsgierig en wil gaan kijken maar Jason houdt me tegen.

"Jaz" hoor ik

Jason laat me los en loopt nu zelf naar de deur die naar de trap leid.

Hij opent de deur en loopt de trap af en laat een verbaasde mij achter. Een tijdje later hoor ik stemmen, ze maken ruzie. Dan hoor ik een stem erboven

"Ze is ons kind, ze gaat mee naar huis" dit is voor duizend procent zeker de stem van Luke.

Ik ren de trap af en zie de jongens staan, ik begin te huilen en ik ren huilend naar beneden. Als de jongens mij zien krijgen ze volgensmij ook tranen in hun ogen. We belanden al snel in een groepsknuffel.

"Jongens, ik heb jullie gemist!!"

"Het waren maar 3 dagen"

" ja maar ik wist niet of ik jullie nog ooit terug zou zien"

"Niet zo dramatisch" zegt Ashton lachend

"Ik ben ontvoerd en dat is je reactie?" Vraagt michael boos.

"Ehm Lisa het spijt me!" Zegt een stem

Ik maak me los uit de groepsknuffel, ik doe mijn brace af want daar ben ik klaar mee en dan draai ik me om. "Het spijt je" vraag ik sarcastisch " je ontvoert me en het spijt je"

"Echt waar!"

"Waarom?" Vraag ik dan maar

"MIJN OUDERS HEBBEN MIJ WEGGEDAAN EN JOU GEHOUDEN DAT IS NIET NIKS HOOR..."

"wacht wat stop! Ze hebben ons allebei weggedaan..."

"Nee dat hebben ze niet.. jouw ouders gingen dood in die brand weet je nog?!" Helpt ze me herinneren

"Dat waren ook mijn pleegouders..."

"Wat?!" Roepen ze alle 6 tegelijk

"Jullie zijn al de 2de die me adopteren"

"Sorry dat wist ik niet."

"Nee dus daarom ontvoer je me maar" zeg ik met tranen in mijn ogen

"Sorry Soof" zegt Jason

Ik loop op hem af en hij opent zijn ogen denkend dat ik hem een knuffel ga geven.
Daarentegen geef ik hem een klap in zijn gezicht

"SOPHIE" roepen mijn vaders

"Jij mag me geen Soof noemen" roep ik boos naar Jason.

Dan loop ik terug naar de jongens die me boos aankijken "hij ontvoert me en ik ben de slechterik?" Vraag ik vol verbazing "WoW"

Ik wil weglopen maar wordt tegengehouden door Calum die me in een knuffel trekt. Ik knuffel hem terug en hij loopt met me naar boven.

"Nu ga je hier zitten en wij lossen dit op Oke?"

Ik knik braaf en ga op de bank zitten

-

"Oke Sophie, We hebben het hele verhaal gehoord van Jennifer en Jason. We hebben ze een keuze gegeven en hebben een week om erover na te denken, nu ga jij mee naar huis" zegt Luke

Ik knik alleen maar, ik wil de keuze niet eens weten, denk ik. Misschien wel, maar nu ben ik te geshockt om erover na te denken. Ik loop achter de jongens aan en ga in de auto zitten. Ik staar naar buiten en langzaam val ik in slaap.

- tijdsprong naar 8 Juli

Vandaag zijn we 3 dagen verder en Ashton is jarig! Ik heb mijn wekker al om 7.00 gezet en zit nu beneden pannenkoeken te maken, de fruitsalade is al klaar en de broodjes liggen in de oven, de jus is al geperst en de andere jongens zijn de tafel wezen dekken. Het is nu 8.30 en we lopen met zijn vieren naar Ashton's kamer, ik heb een partypopper en we sluipen naar binnen. Ik sta bij zijn bed en tel met mijn vingers tot 3. 'POEF'.

Ashton schrikt zich kapot en slaakt een klein gilletje, ik krijg de slappe lach waardoor al snel iedereen mee lacht. We lopen naar beneden, en Ashton geeft me een knuffel als hij de tafel ziet.

"Soof, dankje!"

ik lach en bloos ongemakkelijk "kom we gaan eten" zegt Mikey, we gaan aan tafel zitten en beginnen te eten.

"gaan we iets doen vandaag?" vraagt Ashton nieuwsgierig

"ik heb een strikte planning dus hup hup eten" zeg ik

Ashton schud lachend zijn hoofd en neemt een broodje, een halfuur later zitten we allemaal bomvol en gaan we ons aankleden. Ik trek een kort broekje aan met een hemdje, ik knoop een trui om mijn middel omdat het er leuk uitziet. Ik doe mijn sneakers aan en loop naar beneden. De jongens staan er al en ik blinddoek Ash.

"kom we gaan naar de auto"

Ik pak zijn schouders en duw hem naar voren 'bam'

"SOPHIE" roept Ashton

"deur?" vraag ik met een oeps-gezicht

ik loop om Ashton heen en pak zijn hand vast en trek hem mee, nu loop ik nergens tegen aan. 'bam'. Ik draai me om en zie Ashton op de grond liggen

"wat doe je?"

"afstapje!" zegt hij pijnlijk

"oepsie"

Mikey en Calum helpen hem overeind en doen het laatste stukje naar de auto, ik loop alvast met Luke

"soepel meid, soepel"

ik ga in de auto zitten en wacht totdat de jongens zitten, de chaffeur heeft de planning al dus begint te rijden. Op naar verrassing 1

-

"3,2,1" Ik doe Ashton's blinddoek af en hij kijkt om zich heen

"trampo's" hij begint druk te worden als een klein kind en gaat gelijk op een trampoline. Luke en Calum volgen hem gelijk en Mikey blijft bij mij zitten, maar begint te wiebelen als een klein kind.

"ga maar" zeg ik lachend, dat hoef ik hem geen 2 keer te zeggen en ook hij springt als een klein kind rond. Ik pak mijn telefoon en maak er een foto van.

happy birthday ash, ik tag iedereen en verzin nog iets aardigs erbij. Dan doe ik mijn telefoon weg en lach ik de jongens uit die nogal kinderachtig bezig zijn. Ik loop naar buiten voor verrassing 2.

"dat is dan 20 euro"

Ik geef de pizza bezorger het geld en loop dan terug naar de jongens.

"GUYS ETEN" roep ik

ze rennen als kleine kinderen op me af en we eten de pizza's op, we hebben ze allemaal opgegeten en de jongens liggen na te genieten. "kom let's go" zegt Mikey

ik kijk hem verbaasd aan "wij hebben ook wat gepland"

"maar mijn planning.."

"lieverd, dit vind je 1000 keer leuker. Jouw tweede ding is verzet naar volgende week."

"oké"

Ik en Ashton krijgen een blinddoek om "waarom moet ik ook een blinddoek?"

"omdat het ook een verrassing is voor jou" fluistert een stem vlakbij me. Ik schrik en val tegen Luke aan. Hij vangt me lachend op en ze brengen ons naar de auto. Op naar de volgende verrassing

hahahahhahah, Ashton's verjaardag is nog niet afgelopen. Joepie. Maar hij is vandaag echt jarig dus wilde wel publiceren, en ja nu moet ik gaan slapen dus morgen komt het tweede deel van zijn verjaardag erop.