Adopted by 5sos

Hoofdstuk 22

*donderdag*

Ik zit samen met Senna, Jane en Senna's moeder (Charlotte) in de auto. We zijn nu naar het vliegveld om Dylan en Liam op te halen, morgen ochtend halen we Jane en Senna dan weer op. Maar dan voor de finale!

We kijken bij een winkeltje of ze wat leuks hebben, we zien zo snel niks en het vliegtuig land al over 10 minuten. Charlotte haalt ondertussen een rolstoel, ik loop hier nog rond met mijn krukken.

Ik plof in de rolstoel neer en we rennen naar de gate waar ze zodadelijk uitkomen. Mijn telefoon piept, ik open het

we wachten buiten bij de auto, even geen zin in hordes fans

Stuurt Dylan. Ik vertel het aan mijn vriendinnen en we lopen naar de auto, als we daar aankomen zien we Dylan en Liam al staan wachten. Dylan is onherkenbaar, Liam daarentegen staat lekker van het zonnetje te genieten.

"Liam!" Roep ik zodra ik hem zie, ik sta op en hinkel op hem af. Hij tilt me op en geeft me een knuffel. Dan zet hij me op de grond en geef ik Dylan een knuffel. Jane en Senna staren naar Dylan.

"Willen jullie een knuffel?" Vraagt hij lachend, dat hoeft hij niet 2x te vragen. We gaan in de auto zitten en Charlotte rijd naar 'mijn' huis.

Dylan en Liam tillen hun koffers naar binnen, ik geef ze allebei een kamer. Dylan die van Ash en Liam die van Luke, want ze beginnen allebei met een L. Dan loop ik naar mijn eigen kamer en bel ik de jongens op de afgesproken tijd

"Hey Soof"

"Hi"

"En? Heb je Dylan en Liam opgehaald?"

"Ja het is allemaal goed gegaan"

"En hoe gaat het met jou?"

"Ik mis jullie en-" ik voel een traan opkomen.

"En wat Soof?"

" en ik vind het jammer dat jullie niet bij de finale kunnen zijn" zeg ik en ik begin te huilen

"Soof we kijken via Face time mee Oke? Je gaat gewoon rocken en je kunt dit!"

"Ja maar met jullie was het anders"

"Het leven van artiesten is niet altijd geweldig"

"Hmhm"

"Ga gewoon onze liedjes nog een keer doornemen en gewoon relax"

Ik veeg mijn tranen af "Oke, zal ik doen"

"Soof we moeten weg Oke? We bellen morgen nog wel voor de finale. Hou van jou"

" hou ook van jullie"

Dan klinkt de piep dat het gesprek afgelopen is. Ik hinkel naar beneden en ga muziek spelen. Dylan staat in de deuropening te luisteren en Liam sluit zich er bij aan.

"Als ik jou was zou ik nu stoppen, anders heb je kans op morgen een slechte stem"

Ik knik " zullen we gaan avondeten?"

"Pizza?" Stelt Liam voor

Ik en Dylan knikken instemmend. We bestellen een pizza, Liam en Dylan gaan daarna een film kijken. Ik doe mijn dansje nog een keer. Ik heb hem de afgelopen dagen zovaak gedanst, dat ik hem helemaal dans zonder moe te zijn dus mijn stem ook kan controleren.

Na de pizza ga ik naar bed, het is pas 21.00 maar ik wil morgen wakker zijn.

Pov Luke

Ik heb zoveel zin in morgen