Adopted by 5sos

Hoofdstuk 6 (herschreven)

Ik zit op dit moment alleen in de tourbus, het is vrijdag en allebei de bands zijn leuke dingen aan het doen. Ik ben er achter gekomen dat het een tour van 2 bands samen is, omdat 5SOS en 1d allebei eigenlijk te groot zijn om een voorprogramma te zijn. Wat overigens wel betekend dat een show 3 uur duurt! 1,5 uur 1D en 1,5 uur 5SOS. Op dit precieze moment is een van de 2 bezig met de soundcheck en de andere heeft even wat vrije tijd, en dan heb je mij... In de tourbus.. alleen... bezig met online school. De jongens komen straks kijken of ze vinden dat ik genoeg heb gedaan, en dan mag ik stoppen. Ik moet zeggen dat mijn concentratie level een keer groter is dan die van een mug en ik dus best veel al heb gedaan. De vraag is vooral vinden de jongens dat ook.

Ik ben bezig met engels als Michael de bus binnen loopt. Hij loopt langs mij naar de keuken.

"Neem iets voor mij mee?" roep ik naar hem. Hij gooit vanuit de keuken een mueslireep naar me toe, die vol tegen mijn hoofd aankomt.

"thanks dude." roep ik naar hem. Hij komt de keuken uitlopen met een grijns.

"hoever ben je?" vraagt Mikey me. Ik laat hem alles zien.

"heb je nog zin?"

"eh nee." wie heeft er ooit zin in school. Het laatste denk ik erachteraan.

"dat is jammer, want je hebt nog niet genoeg gedaan." zegt hij, ik kijk hem met een pokerface aan.
"Nee grapje, goed gewerkt. Kom." We lopen het parkeerterrein over en lopen via achter naar het podium. Er is niet heel veel open ruimte hierachter, dus we zijn redelijk snel op het podium. Ik zie 1D bezig en ze zijn echt aan het kloten. Hun manager wordt helemaal gek, en ik ga stuk van achteren. Ze willen echt niet luisteren. Ik loop via het podium naar beneden en ga voetballen met Luke en Ashton.

"Sooffff?" hoor ik na een tijdje. Ik draai me om en zie dat het Harry is door de microfoon.

"yesss?"

"zingen?" vraagt hij, terwijl hij me met een pruillip aankijkt.

"neeee" zeg ik.

"waarom niet?"

"jullie moeten nog zoveel doen. Vraag maar na." zeg ik.

"kom Soof, 3 minuten kan geen kwaad." hoor ik Luke achter me zeggen. Ik draai me om.

"nee." herhaal ik nog een keer.

"Ik ben best benieuwd hoe je zingt. Ik hoor van iedereen dat het heel goed is." zegt Paul, hun tour manager.

"nog steeds nee." zeg ik lachend.

"Soofffff" roept Calum.

"nee nee nee. Ik ga niet zingen op dat podium."

"waarom niet."

"waarom wel? Ik ben geen artiest." Mijn hand wordt vastgepakt door Michael die me het podium optrekt. Hij duwt een microfoon in mijn hand en knikt de muziek gaat aan en Michael blijft naast me staan. Ik zucht diep en kijk hem aan, hij glimlacht en knikt. Ik luister naar het liedje 'good girls.'

De tekst begint en de jongens op de grond kijken me aan.

"nee ik durf dit niet." mompel ik tegen Michael.

"Jawel dat durf je wel, heb vertrouwen. Kom we gaan zitten op de rand, dan kan je je benen bewegen en ik weet dat je het kan. Oké?" Ik knik en we lopen naar de rand van het podium. Het liedje begint opnieuw en ik doe mijn ogen dicht, in het begin beweeg ik mijn benen, en ben ik onrustig maar ik word steeds rustiger, en zing mee.

"WOEHOEHHHH" hoor ik als mijn laatste noot gezongen is.

"wow, dat ging echt slecht. Ik kan zo veel beter." fluister ik naar Michael, maar omdat mijn microfoon nog aanstond hoort iedereen het.