Just One Day (Completed)

Chapter 4

ေနေရာင္ျခည္ ေႏြးေႏြးနဲ႕ မနက္ခင္း ေလေျပ ေအးေအး က မ်က္နွာေပၚတိုးေဝွ႕လာေတာ့ မထခ်င္ ထခ်င္နဲ႕ ထထိုင္မိသည္ ။ မ်က္လံုးဖြင့္မျကည့္ဘဲ ေဘးနား ကိုအသာအယာလက္နဲ႕ စမ္းျကည့္မိေတာ့ ေႏြးေထြး
ေနေသာအိပ္ယာ…သူမျပံုးမိသည္…ထိုခံစားခ်က္
ေလးကို နွစ္သက္သေဘာက်သည္ ။ ေမာင္မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီလိုေႏြးေထြးမႈေလး မခံစားရတာ ျကာျပီမလား… တစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ရျခင္းကိုမနွစ္သက္သလို တစ္ေယာက္ထဲ နိုးထလာရျခင္းကိုလဲ မနွစ္သက္ …

"Tae နိုးေနတာကို ဆင္းမလာဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ?
ငါ့မွာေတာ့ မနက္စာျပင္ျပီး ေစာင့္ေနလိုက္ရတာ "

တံခါးဝနားကေနစကားသံလာရာ ကိုျကည့္မိေတာ့
အခ်စ္ရဆံုးသူငယ္ခ်င္း …

Tae :အင္း ဆင္းလာမလို႕ဘဲ ခဏေလးထပ္ထိုင္ခ်င္
ေသးတာနဲ႕ဆက္ထိုင္ေနတာ

Jimin : မယ္မင္းျကီးမ ဆက္ထိုင္မေနနဲ႕ေတာ့ မနက္စာစားဖို႕ အကုန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ ငါအလုပ္လဲသြားရဦးမယ္ နင့္အတြက္မနက္စာျပင္ေပးေနတာနဲ႕
အလုပ္ေနာက္က်ေနျပီ

Tae : အင္းပါ အခုဆင္းလာျပီ နင္ကလဲ ေနမေကာင္းတဲ႕ သူကို ေျပာလိုက္ဆိုလိုက္တာဟာ

Jimin : ဟဲ႕ ငါကေျပာျပတာေလ ငါနင္ေနမေကာင္းတာကိုလာျပဳစုေနရတာ နဲ႔ မနက္တိုင္းအလုပ္ေနာက္က်ေနတာ၅ရက္ရွိေနျပီ

Tae : ကဲေတာ္ပါေတာ့ ေအာက္ဆင္းနွင့္ ငါမ်က္နွာ
သစ္ျပီးဆင္းလာခဲ႕မယ္ တကယ္ပါဘဲ ပြစိပြစိေျပာတဲ႔
ေနရာမွာ ငါတို႕ ပုလံုးက ေရႊတံဆိပ္ဆုရ

Jimin : သိရင္ျပီးတာဘဲ 15min ေနလို႕မွဆင္းမလာ
ရင္ ဒီထက္ပိုေျပာမယ္ ျမန္ျမန္ဆင္းလာခဲ႕ 

အရင္ထဲက လံုးလံုးေလးျဖစ္ေနတဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို ေထာ္
မရွိရွိတဲ႕ ဆံပင္ အတိုေလးကိုခါ ျပီး တံခါးကို ဂ်ိမ္းခနဲ႔
ျမည္ေအာင္ပိတ္သြားတဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ကိုျကည့္ျပီး
ေစာေစာစီးစီး ရယ္လိုက္ရတာ …အခုရက္ပိုင္းေနရ
တာ ေပ်ာ္သည္ဟုဆိုရမည္ ။ အထီးက်န္မႈျကီးနဲ႕
ေဝးေဝးေနရျခင္းဟာ အလြန္ပင္ ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းသည္
ေမာင္မရွိထဲက တစ္ေယာက္ထဲေနလာရတဲ႕ အိမ္ျကီးထဲ မွာ အခုေတာ့ Jimin ရွိေနျပီ ။ တစ္ေယာက္ထဲ
ေမာင့္ ကိုလြမ္း၍ ငိုရျခင္းေတြ အထီးက်န္ျခင္းေတြက အခုJimin ရွိ၍ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာသည္။