Siapa sangka dia terpaksa berkahwin dengan seorang lelaki yang lebih muda daripadanya. Malah yang lebih memalukan mengetahui lelaki tersebut ialah student dia sendiri....
Untuk mengetahui lebih lanjut ....
Sila baca....
Di ruang makan mereka sedang menikmati hidangan mereka.
"Ehem. Ehem."tn.lai berdehem memecahkan kesunyian. Mereka semua berhenti lalu memandang tn.lai.
"Appa dengar kamu berdua akan ke kampus esok. Betul ke?"sambung tn lai lagi. Tn.lai mengajukan soalan kepada sulli dan kuanlin.
"Ahh appa kami akan ke kampus esok. Kenapa appa?"balas kuanlin lalu mengajukan soalan.
"Kalau macam tu malam ni kamu kemas pakaian kamu malam ni."arah tn.lai. Sulli dan kuanlin amat terkejut dengan ujahan tn.lai sebentar tadi.
"Kenapa appa? Appa tak suka sulli ke?"tanya sulli dengan riak takut.
"Ehh. Bukan tu maksud appa. Dia nak kamu berdua pindah rumah yang kami hadiahkan untuk perkhawinan kamu."balas pn.lai. Sulli dan kuanlin terdiam akan kata-kata yang dilontarkan oleh pn.lai.
"Kenapa kami kena pindah omma? Appa? Biar lah kami tinggal sini je. Boleh kami tengok-tengok kan omma dengan appa sekali."ujar kuanlin.
"Ya. Kami boleh je tinggal sini."sulli mengiakan kata-kata kuanlin.
"Nope. Appa nak kuanlin jalankan tanggunjawab kamu sebagai suami. Kalau kamu duduk sini kamu nanti harapkan appa dengan omma je."pintas tn.lai. Tegas.
"Nea."jawap kuanlin dan sulli serentak.
* * * Selepas makan malam.
Kuanlin dan sulli terus masuk ke bilik mereka untuk mengemas pakaian.
"Awak setuju ke keputusan appa tadi?"tanya sulli lalu memecahkan kesunyian antara mereka.
"Awak rasa saya setuju ke keputusan appa tadi? Kalau boleh saya tak nak."balas kuanlin.
"Mmm. Dah lah saya nak tidur. Esok pagi awak nak kita pergi kampus sama-sama ke or asing?"sambung kuanlin lalu menanya soalan setelah habis mengemas pakaiannya.
"Ehh. Kita pergi asing-asing. Nanti tak pasal-pasal satu kampus tahu about our marriage."balas sulli dengan laju.
"Okay."kata kuanlin. Setuju dengan kehendak sulli. Dia melangkah ke sofa lalu baring. Sulli melihat suaminya berasa simpati.
"Awak kenapa tak tidur je kat katil ni? Tak sakit ke badan awak?"tanya sulli. Simpati.
"Emm. Tak apa. Saya tahu awak belum bersediakan. Saya tak nak paksa awak untuk kongsi katil dengan saya."balas kuanlin. Sulli terharu dengan kata-kata kuanlin tadi. Sulli tidak menyangka bahawa kuanlin hormat akan dirinya.
Setalah siap mengemas dia menuju ke katil untuk tidur. Namun dia melihat kuanlin sedang memeluk dirinya kerana kesejukkan. Lalu dia mendekati kuanlin dengan membawa selimut. Dia menyelimuti tubuh kuanlin yang sedang lena di atas sofa.
"Selamat malam. And sweet dreams."bisik sulli lalu menuju ke katil. Tanpa di sedari sulli, kuanlin mengukir senyuman nipis.
* * * Keesokannya.
Sulli sedang melihat dirinya melalui pantulan cermin memperbetulkan baju yang dipakai. Namun kegiatannya terhenti bila mendengar pintu bilik dibuka. Dia menolehkan kepalanya dan dia melihat kuanlin sedang menutup pintu tersebut. Dia meneruskan kegiatannya tanoa menghiraukan kuanlin.
Kuanlin menghampirinya untuk mengatakan sesuatu." Awak saya rasa hari ni kita pergi kampus sama-sama."ujar kuanlin. Sulli terkejut bila mendengar kata-kata kuanlin tersebut.
"Kenapa pulak? Bukan kita pergi asing-asing ke?"tanya sulli.
"Ye. Memang betul kita nak pergi asing-asing. Masalahnya awak tak ada transport nak ke kampus. Kereta yang awak nak pinjam , omma pakai sebab ada masalah butik tadi. So awak kena tumpang saya."jawap kuanlin pajang lebar.
