Myuri's POV
Independent huh?
Gusto kong matawa sa mga kalokohang pinagsasabi nila sa akin. Ang swerte naman palang maging independent. Nakatira sa malaking bahay kasama ang mga kaibigan mo. Magkaroon ng isang yaya na katulad ko. Super saya naman.
"Paano naman kayo naging independent e kasama niyo naman ang isa't-isa?" Sabi ko na halatang ikinabigla nila.
Hindi rin sira ang mga utak ng mga magulang nila ah. Akala ba nila independent na kung tawagin ang pagtira ng hindi sila kasama sa ibang bahay at lugar? Akala ba nila independent ng matatawag kapag ang kasama ng mga anak nila ay mga kaibigan lang?
"Being independent is about not depending on others," sabi ko na seryosong nakatingin lang sa kanila. Magkakaroon siguro ngayon ng instant lecture coming from a so good teacher na ugly nila. "So I can say you are not independent," dagdag ko.
"You don't know our families so you can't say that-"
"Gusto niyo maging independent?" Putol ko sasabihin ni Mark. Marahan naman silang tumango.
"Edi umalis na kayo isa-isa sa bahay na 'to at maghiwa-hiwalay na kayo," sabi ko tsaka tumayo. Magsasalita sana si Travis ba 'yon pero nagsalita na ako."A piece of advice lang," sabi ko bago tumayo.
Naglalakad na ako papuntang taas ng makita ko ang ref sa kusina kaya napahinto ako at wala sa sariling napangiti. Nilingon ko sila.
"The ref is empty. Maybe you can go to the market and buy our supply?" Sabi ko.
"Eh?"
"What?
"No!"
"Never!"
Napabuntong hininga ako.
"Hindi pa ba kayo nakakapunta sa palengke?"
"We never went to the market. It's dirty there and so many people," Ani Mark na diring-diri pa habang nagsasalita.
"Malay namin baka hindi malinis at nabubulok na pala ang mga paninda nila," Sabi naman ni Travis.
"That place is gross. I saw many dirty parts when I accompany yaya there," sabi naman ni Dwayne.
Hinihintay ko na lang na magpahayag ng saloobin si Ian.
"Market is a place where we do not belong," sabi niya sabay yuko.
"Pinapatunayan niyo na ngang hindi kayo magiging independent. Akyat lang ako," sabi ko at naglakad na paakyat ng hagdan.
Kawawa naman ang mga 'to. Hindi marunong magluto. Baka iba pang gawaing bahay hindi sila marunong? Kung pinatira sila dito to be independent so maybe I should cooperate? Tatawagan ko si Tita.
I took my phone and called Tita Lorein.
"Yes dear pamangkin?" Bungad niya sa akin.
"You should've told me that these boys lived here because they have to be independent. Ano ang gagawin ko?" Tanong ko.
Narinig kong napabuntong hininga si Tita.
"Hindi ko naman sinabi kasing tulungan mo sila sa mga gawaing bahay-"
"In fact wala kang ni isang sinabi. You just flew away without a word! Wala tuloy akong kaalam-alam!" Putol ko sa sasabihin niya.
