- Konting lang 'tong chapter na 'to. Super busy na kasi talaga ako ngayon. But, thankyou pa din sa mga nagbabasa at nagpipiem saken na nagtatanong kung kelan ako maguupdate. Natutuwa talaga ako kapag may nagtatanong ng ganun kasi, naiisip kong may nagbabasa pala nito. Hahaha okay ang drama na. XD Nagbago na isip ko sa takbo ng story, chos! =)))))) -
-3-
----
Daniel's POV
Naglakad lakad ako sa may kalye habang sinisipa sipa yung coke in can. Kung nagsasalita 'to, siguro kanina pa 'ko sinigawan nito dahil nasasaktan sya.
Kagaya ng nararamdaman ko ngayon. Para akong sinisipa palayo at sobrang nasasaktan. Kath, ano bang nangyare? Bakit ka naging ganyan, bakit mo ako nakalimutan?
Uso na ba talaga ang amnesia ngayon? Pagkasipa ko ulit ng lata, biglang tumama sa paa ng lalake. Napatingin ako sakanya.
"Kuya Daniel?"
"Patrick?" (Say hi to Patrick, PNK character. Read nyo din yun ah? ) Si Patrick. Nakababata kong pinsan pero dalawang taon lang naman agwat ko sakanya. Super close kame nyan sa probinsya namin noon, wala lang sya sa reunion noong isinama ko si Kath. Hay, konektado na naman si Kath sa naalala ko. :(
"Kamusta na kuya?" tanong nya saken, sabay tap ng balikat ko.
Napabuntong hininga na lang ako bilang sagot.
"May problema?"
"Si JD, andito na sa pinas eh."
"Talaga? Namimiss ko na yung kolokoy na yun ah?"
"Pwes ako hindi!" bigla namang parang nagulat si Patrick sa sinabi ko, noon kasi sobrang malapit talaga kame sa isa't isa. Kaming tatlo.
"Huh? Baket ano nangyare?"
BINABASA MO ANG
I DO [ CNTHB.Book2 ]
FanfictionEvery time you go in, it's like starting over. You don't know how you did the other records. You're learning all over. It's some weird musician amnesia, or maybe the road wipes it out.