OYUN

BULUŞMA

Anıl'ın söylediği cümle karşısında dilim tutulmuştu.İçimden kaçmak gelse de ayaklarım beni yerimde tuttu.Çünkü konuşmanın devamında neler söyleyeceğini merak ediyordum.Ama o, bir anda hiç istemediğim bir şeyi yaparak arkasına döndü ve beni gördü.Anında harekete geçip kapıya doğru koşmaya başladım ancak Anıl arkamdan gelip beni, çıkmadan kolumdan tutarak durdurdu ve kapıyı üzerimize kilitledi.
Kolumu ondan kurtardım ve odada geri geri ilerledim,üzerime doğru geliyordu.

"Bak Hazal,konuşmanın ne kadarını duydun bilmiyorum ama işler duyduğun gibi değil."biraz kekelesem de konuşmayı başardım.

"Bir adamın ölümünden bahsediyordun ben bunda neyi yanlış anladım acaba.Sana inanmıyorum,arkamdan bana iş çevirenler var diyordun ama belli ki senin de onlardan kalır tarafın yokmuş."

"Benim birini öldürdüğümü mü düşünüyorsun?Oraya adamımı gönderdiğim de diğer adam zaten ölüydü.Suç ona kalmasın diye hemen çıkmasını söyledim aptal."

Bir süre ne söyleyeceğimi düşünerek sessiz kaldım.

"Demek bir adamın var.Kimseye güvenmediği söylemiştin."

"Kendisi şoförüm olur ve çok eskiden beri bizimle çalışıyor.Sana ondan bahsetmek için evlenmemizi bekledim."

"Kim bilir bana söylemediğin daha neler var.Ölü bir adamın evine girmek dışında daha neler var!"

"Zamanla hepsini öğrenirsin.Sen bu işe girince ne olacağını sandın ha.Ölü abinin katili ararken mutlu mesut insanlarla tanışıp yeni arkadaşlar edineceğini falan var mı?Kötü adamların diyarına hoş geldin güzelim.Burada ölüler de var katiller de.Burada onlara bulaşmadan ilerlemek imkansız anladın mı beni?"Sessiz kalma hakkımı kullandım ve çenemi kapattım.Haklıydı.Salak kafam,ne bekliyordum ki?Katili bulmaya çalışırken kim bilir daha kötülerini de görecektim.İçten içe korksam da kararlıydım.Geri adım atmak yoktu.

"Seni tanımıyorum ve birini öldürme ihtimalinden korktum evet.Çok normal değil mi?Ama kesinlikle geri dönmeye niyetim yok.Kararım kesin.""En kısa sürede evlenelim.Aslında hemen olsun,beklemeye gerek yok."Bir anda böyle diyeceğimi tahmin etmediği belliydi.Olayı çabuk atlatmama şaşırmıştı.Ama ben böyleydim,inatçı biri değildim ve karşımdaki mantıklı konuşunca hemen geri vites atabiliyordum.

"Tamam,evlilik işini daha öne çekelim.Ben babama söylerim birkaç güne isteme işini hallederiz,sonra en geç bir hafta sonra nikah.Uygun mudur?"

"Uygun ama benim de bir isteğim var.Benden bir şey saklamanı istemiyorum.Senin meselenle de alakalı ne kadar çok şey bilirsem o kadar çok yardımcı olurum.Uygun mudur?"Elimi uzattım.

O da elini uzattı ve el sıkıştık."Uygundur."

Daha sonra aşağı indim ve yine akşama kadar aralıksız çalıştım.İnsanın bir uğraşı olması çok güzeldi,saatlerin çok hızlı geçmesini sağlıyordu ve günün yorgunluğunu bir şeyler başarmış olmanın getirdiği tatlı huzur kapatıyordu.

İş saati bittikten sonra aşağı indim.Kapının önüne geldiğimde yine Özgür'ü gördüm arabasının sağ tarafına sırtını dayamıştı.Kafası dahil her yeri arabayla bütünleşmişti.Yüzüne akşam güneşi vuruyordu ve açıkçası çok hoş bir görüntüydü.Bir süre izledim.Daha sonra yanına gittim.

"Merhaba.Güneşleniyorsun bakıyorum."Kafasını kaldırdı ve tek gözünü açtı.

"Öyle mi yapıyorum acaba?Sadece uykum var Hazal'cım ve maalesef birini beklediğim için burada uyumak durumundayım.Arabanın içinde oturmaktan da sıkıldım."Vücudunu arabadan tamamen ayırdı ve gülümsedi."Sevgilin nerede,seni yalnız başına bırakmış.Mazallah kurtlar kapar."Sorup sormamak da tereddüt etsem de sonunda ağzımdan kelimeler döküldü.