YENİ KOMŞU

105 21 62
                                    

Medya'daki ASAF...

Murphy kanunları der ki;
"Ne zaman bir şeyden vazgeçseniz, vazgeçtiğiniz o şey size geri gelir. " İşte benim şuan yaşadığım şeyde tam da buydu. Ondan vazgeçmeye çalıştıkça daha da bağlanıyordum.

Beni sevmediğini bilsem de içimde bir umut yeşeriyordu. Belki de benim için gelmişti demekten kendimi alamıyordum. Onu daha fazla düşünmemeye çalışarak sokaklarda gezmeye başladım. İşe ilk olarak okulumun çevresinden başlayacaktım.

Sonunda her yeri gezdiğimden emin olduktan sonra eve dönmeye karar verdim. Bayağı yorucu olmuştu ama neredeyse her yeri gezmiş ve çok eğlenmiştim. Özellikle de top oynayan çocukları görünce onlarla oynamak bana çok iyi gelmişti.

Eve yaklaştıkça kalp atışlarım hızlanıyordu. Sabah ki karşılaşmamızın olduğu yere geldiğimde ise yaşadıklarımız gözümün önüne gelmişti. Beni beğendiğini söylemişti! Aslında çoğu kişi, özellikle de annem bana hep güzel olduğumu söylüyordu. Ama ben sırf beni üzmemek için söylediklerini düşünüp onları ciddiye alamıyordum. Fakat bu Asaf'tı o asla yalan söylemezdi.

Binanın önüne geldiğimde ağır kapıyı açıp içeri girdim ve merdivenleri çıkmaya başladım. Sonunda ulaştığımda anahtarımı çıkartıp kapıyı açtım. Şu an tek istediğim duş alıp uyumaktı. Banyoya girip kısa bir duş aldıktan sonra pijamalarımı giyip yatağıma uzandım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Kapının sesiyle gözlerimi araladığımda ilk birkaç dakika kendime gelebilmek için bekledim ardından kapıya doğru ilerlemeye başladım. Kapıyı açtığımda ise bir kadın vardı bana gülümseyerek "Kızım hoşgeldin müsaitsen birazdan sana gelicektik binadakilerle. " dedi.
İlk başta uyku sersemliğiyle ne dediğini anlamasam da sonradan anlamıştım bende aynı şekilde gülümseyerek "Tabii teyzeciğim müsait'im gelebilirsiniz. " dedim ve kapıyı kapattım.

Teyze gider gitmez evi kontrol edip dağınık yerleri topladım ve hemen mutfağa girdim. Açıkcası pek yetenekli olduğum söylenemezdi mutfak işlerinde onun için dolabımı hazır yemeklerle doldurmuştum.

Hazır böreği tepsiye yerleştirip fırına koydum onun pişmesini beklerken yine hazır olan keki dilimledim birkaç şey daha koyduktan sonra işim bitmişti. Ardından üzerimi değiştirmek için odama gittim, üzerime lacivert bir kot ve beyaz bir tişört giymiştim. Saçlarımıda tepeden at kuyruğu yaptıktan sonra hazırdım.

Zilin sesiyle hemen kapıya yöneldim muhtemelen teyzeler gelmişlerdi. Yüzüme hafif bir tebessüm kondurup kapıyı açtım. Tam da tahmin ettiğim gibi gelenler onlardı fakat yanlarında asaf vardı.

Üzerimdeki ilk şaşkınlığı attıktan sonra onları içeri davet ettim ve girmelerini beklemeye başladım. Herkes girdiğinde kapıyı örtüp içeri geçtim, asaf'tan en uzak olan koltuğa oturup hepsiyle selamlaştım. Sabah kapıya gelen teyze yine lafa girdi galiba bunların elebaşı bu teyzeydi. "Tekrar'dan hoşgeldin kızım seninle tanışmak için geliyorduk ki bu genç oğlanla karşılaştık" dedi asafı kafasıyla işaret ederek sonra konuşmaya devam etti "Senin karşı dairene taşındığını söyleyince biz onuda davet ettik umarım sorun olmamıştır"

Aslında oldu da neyse!

"Yok teyzeciğim olur mu öyle şey iyi yapmışsınız "dedim sahte bir tebessümle.

Adını bilmediğim teyze lafa gireceği sırada hemen asaf konuşmaya başladı "Biz zaten tanışıyoruz! Öyle değil mi? "dedi benden onay beklercesine bense kafamı hafifçe sallayarak "Evet tanışıyoruz maalesef!" dedim.

                          |  |  |

Teyzeler gitmek için ayaklandılar ama asaf hâlâ kanepeye yayılmış bir şekilde oturuyordu. Onları uğurladıktan sonra salona geri döndüm ve tam karşısındaki koltuğa oturdum. Aklımda ki soruları sormamın işte tam sırasıydı.

"Senin burada ne işin var? "

"Ne demek ne işin var? Onlar davet etti bende geldim."

"Ondan bahsetmiyorum asaf! Ankara'da ne işin var senin? "

"Buradaki şirket artık benim yönetimimde olduğu için buraya taşındım ayrıca burda okumaya karar verdim." dedi ve ekledi "Asıl sen.. Sen neden burdasın? "

"Okulum buraya çıktı burda okuyacağım. "dedim.

Gıcık şey bide bana hesap soruyordu. Sen kimsin acaba? Neyse sakinim.

Tam konuşacağı sırada telefonu çaldı, ardından acil bir işi olduğunu söyleyip çıktı. Bu ne demek oluyordu? Yani şimdi ben boşu boşuna mı buraya gelmiştim. Ondan kurtulmak için ailemi bırakıp gelmişken aslında ona daha da mı yaklaşmıştım. Ahh hayır! Lütfen bu bir rüya olsun.

Umarım beğenirsiniz 😊
Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın 🎈

BENİM AŞIK OLMAM GEREK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin