Cześć, daj mi rękę
Nie powiem Ci gdzie idziemy
Szepnę, że to niespodzianka
Chociaż sama nie wiem
Słońce tak ładnie dziś świeci
I chyba już coś kwitnie
Droga jest cały czas z górki
Dopóki idziemy razem
Zapytasz znów czy Cię kocham
Odpowiem, że niezmiennie
Może trochę bardziej
Niż dzień wcześniej
Ale mniej niż będę jutro
I za dziesięć lat
Zresztą sam zobaczysz
W swoim czasie
Daj rękę, daj serce
Uśmiech też mi podaruj
I przestań już pytać
Po prostu chodź
Mamy masę czasu
Ale możemy zacząć już dziś
Im szybciej tym lepiej
Nie ma na co czekać
CZYTASZ
Porcelanowe słonie
PoetryGdyby tak do wszystkiego i wszystkich podejść z chłodną psychiatryczną diagnozą okazałoby się, że wszyscy jesteśmy szaleni.
