SF / OS of Nine Satra

นิทานก่อนนอน Chapter 2 : Half Blood 2 (ทมิฬติดพันธ์)

WARNING NC 18+

"นี่เจ้าจะพาข้าไปไหน?!"เสียงที่เคยมีอำนาจตอนนี้เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกจากความที่ไม่เคยอยู่สูงเหนือก้อนเมฆ และ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะดึงร่างของตัวเองแล้วกระโดดลงมาจากความสูงขนาดนั้นได้ อีกอย่างหนึ่งที่พระองค์ไม่เคยพบเจอมาก่อนคือมังกรตัวเป็นๆที่ทรงประทับอยู่ในตอนนี้ สายลมพัดรุนแรงตามความเร็วที่เจ้าสัตว์ขนาดใหญ่นี้บินโต้ลมโดยมีคนคุมทิศทางคือคนที่เพิ่งบอกว่าจะกำจัดมังกรให้พ้นเมืองของพระองค์

"สักที่..."อีกฝ่ายตอบแผ่วๆ เกือบจะไม่ได้ยินเพราะเสียงลมหวีดหวิวที่ปะทะเข้ากับผิวกาย เรือนผมเรืองแสงบัดนี้สะบัดพลิ้วไหวราวกับว่ามันมีชีวิต

"หมะ...หมายความว่าไง...เจ้าบอกจะกำจัดมังกร และรับใช้ข้า..."ร่างสมส่วนละล่ำละลักถามดขาพยายามจะคลานจากแผ่นหลังกว้างไปหาส่วนคอที่ร่างสูงนั่งอยู่ แต่สายตาก็เหลือบมองไปด้านล่าง เห็นว่าเมฆหมอกสีทะมึนยังไม่จางหาย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มก็เบิกโพล่งด้วยความตกใจ หันไปหาคนที่บังอาจลักพาตัวพระราชาออกมาเตรียมจะเอ็ดในขั้นต่อไปก็ได้ยินเสียงพึมพำในภาษาที่ไม่คุ้นหูเสียก่อน

ร่างสูงหันหน้ามาหาเขา ปล่อยมังกรให้บินตามใจแล้วเดินด้วยอาการนิ่งสงบเข้ามาหาเขาที่ยังคงกลัวความสูงอยู่ ประคองร่างขึ้นมาในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอม ดวงตาสีอำพันสบจ้องมาที่พระเนตรของพระองค์อีกครั้ง แขนแกร่งปัดความอ่อนโยนนั่นอย่างขัดขืน เจ้ามังกรคล้ายรู้ความมันโยกตัวหน่อยๆให้ทำให้องค์ราชาต้องผวาเฮือกเผลอกอดร่างที่เป็นที่ยึดเหนี่ยวเดียวเอาไว้แน่นด้วยความหวาดกลัว

"ทำไมคำสาปถึงไม่หายไป?"ดวงตาสีเปลือกไม้มองเบื้องล่างพร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สลด

"ต้องใช้เส้นผมกับเลือดของผู้ร่ายคำสาปครับ...มังกรตัวนี้กินผู้ร่ายคำสาปลงไปแล้ว ป่านนี้ไม่น่าเหลือกระดูกด้วยซ้ำ"เด็กหนุ่มบอกหน้าตาย